บทที่ 3
792 คำ
สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 3
"คำตอบของฉันมันก็อยู่ที่การกระทำของคุณนั่นแหละ" ว่าแล้วฟ้างามก็เปิดประตูออกไปเพราะเธอจะไม่มัวเสียเวลากับผู้ชายที่เธอไม่ชอบหน้า
ส่วนคนที่เธอทิ้งไว้ด้านหลังเอาแต่จับจ้องมองไปหน้าประตู และตอนนี้มันค่อยๆ ปิดลงแบบอัตโนมัติ
"เสี่ยขาเรามา.."
"ออกไป"
"เสี่ยอย่าถือสาคุณฟ้าเลยนะคะ แกเป็นหัวหน้า.."
"บอกให้ออกไปไง"
"คุณฟ้านะคุณฟ้า" วันนี้อุตส่าห์ว่าจะขอทิปงามๆ สักหน่อย
"มีคนไปแจ้งว่าห้องพิเศษมีปัญหา ห้องไหน" เห็นพนักงานเสิร์ฟเดินผ่านฟ้างามเลยลองถามดู
"ไม่เห็นนี่คะว่าห้องไหนมีปัญหา"
ในห้องพิเศษที่พิมพ์กำลังรับลูกค้าอยู่..
"ทำไมหนูพิมพ์ถึงนั่งไกลจัง ขยับเข้ามาหาเสี่ยหน่อยสิ"
"พิมพ์จะชงเครื่องดื่มให้ค่ะ" ตอนที่พิมพ์ไปเปิดประตู เพราะตอนนั้นเธอตกใจที่อยู่ดีๆ ไอ้เสี่ยก็เอื้อมมือมาล้วง แต่พอเปิดประตูออกไปก็เห็นกายอยู่ตรงนั้นพอดี เธอเลยนึกขึ้นได้ว่าต้องทำงานนี้ให้สำเร็จให้ได้ เลยต้องจำใจกลับมานั่งที่เดิม
หลังจากที่ชงเครื่องดื่มเสร็จเธอก็ต้องนำเครื่องดื่มนั้นมาให้ และจังหวะที่ยื่นแก้วไปก็ถูกเสี่ยกระชากตัวให้เข้ามานั่งบนตัก
"อุ๊ยเสี่ยคะ พิมพ์ตัวหนัก"
"จะหนักที่ไหนล่ะอุ้มยังไหวเลย" เสียงชายวัยกลางคนกระซิบพูดข้างใบหู เธอรู้สึกสะอิดสะเอียนมากเมียที่บ้านรู้หรือเปล่าว่าผัวตัวเองเป็นแบบนี้
"ดื่มก่อนนะคะเสี่ย" พิมพ์ยกแก้วเหล้านั้นมาจ่อที่ปาก พอเสี่ยขยับริมฝีปากขึ้นเธอก็กรอกเหล้านั้นลงไปในปาก
แต่จังหวะที่ไอ้เสี่ยไพโรจน์มันอมเหล้าจนเต็มปากมันก็จับศีรษะของเธอกดเข้ามาหวังจะให้เธอดื่มจากปากของมันด้วย
เพล้ง! แก้วเหล้าในมือที่ยังมีเหล้าติดอยู่เล็กน้อยตอนนี้กระแทกกับศีรษะของเสี่ยนั่นจนแตก
"โอ๊ย"
พอเธอใช้แก้วเหล้ากระแทกศีรษะมันแล้วพิมพ์ก็ดันตัวลุกขึ้นด้วยความกลัว เธอทำอะไรลงไปเนี่ย
"เสี่ยคะพิมพ์ขอโทษ" พิมพ์มองไปเห็นเลือดที่ศีรษะของเสี่ยกำลังไหล ตกใจทำอะไรไม่ถูกเลยเอื้อมมือไปหยิบแก้วน้ำมาว่าจะล้างเลือดให้ก่อน แต่ไพโรจน์ตกใจมากกลัวว่าเธอจะเอาแก้วอีกใบมาซ้ำแผลเดิม จึงตะโกนเรียกลูกน้องให้เข้ามา
"เกิดอะไรขึ้นครับเสี่ย" ลูกน้องเข้ามาเห็นสภาพเสี่ยแล้วรีบเข้าไปประคอง
"จะเกิดอะไรล่ะ จัดการอีนี่สิ"
ได้ยินไอ้เสี่ยบ้ากามบอกว่าจะให้จัดการเธอ..พิมพ์ก็รีบเปิดประตูออกไปและจังหวะนั้นฟ้างามก็เดินผ่านพอดี
"คุณฟ้าคะ"
"พิมพ์มีอะไร"
"คุณฟ้าช่วยพิมพ์ด้วย" พิมพ์รีบเดินไปซ่อนด้านหลังฟ้างาม
"เกิดอะไรขึ้น"
"พิมพ์ขอโทษ"
ฟ้างามรีบเปิดประตูเข้าไปดูในห้องพิเศษว่ามันเกิดอะไรขึ้น และภาพที่เห็นตอนนี้หน้าผากของเสียไพโรจน์มีเลือดไหล
"พิมพ์ทำอะไรลงไป"
"ก็ไอ้เสี่ยนั่นมันจะให้พิมพ์กินเหล้าจากปากมันนี่คะ"
"พิมพ์เลยเอาแก้วเหล้าฟาดหัวเสี่ยเหรอ" มองไปก็เห็นว่าเศษแก้วกระจัดกระจายตกอยู่พื้น
"พิมพ์ขอโทษค่ะ พิมพ์นึกอะไรไม่ได้จริงๆ"
"ไม่เป็นไรนะพิมพ์"
"จะไม่เป็นอะไรได้ยังไงวะ มึงดูหัวกูสิ" ไพโรจน์ที่นั่งฟังอยู่ว่าทางคลับจะรับผิดชอบยังไงแต่ดันไปปลอบใจคนที่กระทำผิด
ผ่านไปสักพัก ลูกน้องของเสี่ยไพโรจน์ไปตามเจ้าของคลับเข้ามาคุยกัน
ทีแรกฟ้างามก็บอกอยู่ว่าเจ้าของไม่อยู่ ตอนนี้อยู่บ้านภรรยาต่างจังหวัด แต่เสี่ยไพโรจน์ก็ไม่ยอมจะคุยกับคนที่มีอำนาจ พอลูกน้องกลับมาก็กลับมาพร้อมกับ..
"สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น"
"สวัสดี" เสียงห้วนเปล่งออกมา "ดูลูกน้องของคุณทำสิ" ไพโรจน์ขยับผ้าที่หน้าผากออกเล็กน้อยเพื่อให้เห็นว่าตอนนี้มันถึงกับแตก
"คุณ.." ที่ฟ้างามตกใจเพราะคนเข้ามาก็คือ.. "ขอโทษค่ะผู้ชายคนนี้ไม่ได้ข้องเกี่ยวอะไรกับคลับเรา" หญิงสาวพลางหันไปพูดกับเสี่ยไพโรจน์เพื่อให้อีกฝ่ายเข้าใจ
"อ้าว.. พวกคุณเล่นตลกอะไรกับผม"
"จะไม่ข้องเกี่ยวได้ยังไงครับ ตอนนี้ผมเป็นหุ้นส่วนของที่นี่ครึ่งหนึ่ง ยังไม่เพียงพออีกเหรอ"
- ผู้เขียน
