อย่ามาว่าฉันนะ NC

1037 คำ

เขาจับเอวของเธอให้กระแทกตัวทิ้งน้ำหนักตามแรงมือ เธอหวีดร้องขึ้นทุกครั้งที่เขาสะบั้นตะบันเอวของเธอลงไป โหนกแนบโหนก ชนกันจนเกิดเสียง ร่องรักน้อย ๆ ส่งสายน้ำใส ๆ ปะปนกับเลือดสาวบริสุทธิ์ออกมาจนชุ่ม เธอได้แต่หลับหูหลับตาโยกตามแรงมือที่เขาบังคับ แต่ต้องยอมรับว่ามันจนหยุดไม่ได้ ร่างเล็กกระตุก ๆ อีกครั้ง ก่อนจะซบหน้าลงไปบนไหล่ที่กว้างของเขา “ผู้หญิงร่าน ๆ เนี่ย เอามันทุกคน หึ...” เขายังพูดกระแนะกระแหนเธออีก วุ้นเย็นรู้สึกเจ็บปวดมาก ๆ เธอพยายามจะยันตัวเองให้หลุดพ้นจากเขา แต่อ้อมแขนที่แข็งแรงกับยึดเอาไว้ “เธอคิดว่าฉันจะปล่อยให้เธอลอยนวลง่าย ๆ หรือไง อยากนัก พี่ก็จะจัดให้เอาให้ร้องทั้งคืนเลย” แทนที่จะส่งสายตากรุ้มกริ่ม แต่สายตาคู่นั้นกลับทำให้เธอเสียวสันหลัง เขาต้องทำแบบที่พูดจริง ๆ แน่ ๆ “ไม่นะ พอแล้ว คุณ... อุบ....” เขาปิดปากที่พูดมากของเธอเอาไว้ทันที ก่อนจะสอดแขนรั้งสองขาพาสองร่างที่กำล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม