โดนวางยา
1024 คำ
‘งั้นแกทำไมไม่กินเองด้วยย่ะ จะได้รู้ว่ายามันได้ผลดีหรือเปล่า’
‘กินเท่าไหร่’
‘กินไปเท่าไหร่ก็ได้ กินไปเถอะ กินซะ กินเดี๋ยวนี้ยายวุ้น’ เธอสั่งตัวเอง
“ฮือ...”
เธอทำเสียงร้องไห้ออกมาจริง ๆ สายตามองไปรอบ ๆ รอบตัวดูมืดไปหมด เสียงสรรพสัตว์ตัวเล็ก ๆ ร้องระงม เธอใช้มือถือเปิดให้แสงสว่าง ก่อนจะควานหายาในกระเป๋าออกมากินเพื่อให้ตัวเองมีความกล้ามากกว่านี้ เธอมองถุงยาที่เพิ่งล้วงออกมาจากกระเป๋า แล้วตัดสินใจกินมันเข้าไปจริง ๆ เมื่อกินยาเรียบร้อยแล้ว
‘เอาไงต่อ’ เธอถามตัวเองอีกครั้ง
‘ไปบ้านคุณหมอสิ จัดการวางยาคุณหมออีกที เอายาที่เหลือใส่เข้าไปในขวดน้ำ หรืออะไรก็ได้แล้ว ตั้งเอาไว้ให้เขากิน ยังไงคุณหมอก็ต้องกิน’
‘แล้วถ้าเขาไม่กินล่ะ’
‘โอ๊ย.... ยายวุ้นเนี่ย คิดบวกสิ คิดบวก ต้องได้สิ คุณหมอต้องดื่มน้ำของแก...’
“สวรรค์เบื้องบนเจ้าขา ช่วยลูกช้างด้วยนะ ลูกขอให้เกิดปาฏิหาริย์ ลูกอยากมีผัวดี ๆ ในชาตินี้ค่ะ ไม่ต้องรอให้ถึงชาติหน้านะเจ้าคะ”
‘ดีมาก วุ้นเย็น’ เธอชมตัวเองที่ยกมือขึ้นไหว้เอ่ยปากขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ
ในบ้านของหมอซัน
เขาเปิดหน้าต่างเอาไว้ทุกบาน มีเพียงมุ้งลวดบาง ๆ ที่กันเอาไว้เท่านั้น ทำให้คนที่อยู่ภายนอกเห็นหมดว่าคนที่อยู่ข้างในกำลังทำอะไรอยู่
หญิงสาวเดินย่อง ๆ เข้าไปใกล้ สายตามองตามร่างกายของคุณหมอที่เดินไปเดินมาอยู่ในบ้าน ก่อนจะเดินหายขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน
‘ทำไงดี’
‘ลองเปิดประตูเข้าไปในครัวของเขาได้ไหม’
เธอค่อย ๆ ผลักประตูเข้าไป
แกร๊ก.... มันเปิดออกได้จริง ๆ เธอยิ้มด้วยความดีใจ วุ้นเดินตรงไปที่ตู้เย็น ก่อนจะหยิบน้ำดื่มออกมาหนึ่งขวด จัดการเทผงยาที่เธอเตรียมเอาไว้ลงไปทั้งหมด
‘เวรแล้วไง ....ว่าแล้ว ทำไมเมื่อกี้ หมอซันไม่รู้สึกอะไร’ เธอเฉลียวใจอยู่แล้ว มองถุงยาในมือ เธอแค่ใส่วิตามินรวมลงไปในน้ำปั่นของคุณหมอเท่านั้น ส่วนยาที่เหลือคือยาปลุกเซ็กซ์ยังไม่ได้ใช้
โครม... เสียงของหล่นดังมาจากข้างบนเรือน
‘ตายแล้ว เสียงอะไรน่ะ’
เธอตกใจมือไม้สั่น จึงพลั้งเผลอเทยาทั้งหมดที่มีอยู่ในมือลงไปในขวดน้ำ ไม่ทันได้เขย่าก็รีบปิดฝา
เสียงฝีเท้าของคนเหมือนกำลังเดินลงบันไดมายังข้างล่าง
เธอกลืนน้ำลายลงคอเอื๊อก ๆ ก่อนจะรีบวิ่งออกไปทางประตู วิ่งหนีสุดชีวิต กลับไปตั้งหลักที่รถของตัวเองก่อน
“เฮ้อ....” เธอพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ
ในห้องครัว
“อ้าว...ใครเอาน้ำออกมาไว้ตรงนี้ หื้อ...” เขายกน้ำขวดนั้นขึ้นดื่มจนหมด ก่อนจะทิ้งขวดลงไปในถังขยะ แล้วเดินไปเปิดตู้เย็น หยิบเอาผลไม้ที่แช่เย็นออกมานั่งกินจนหมดจาน
“เอิ้ก...” เสียงเขาเรอเสียดังขึ้น ก่อนจะยกมือขึ้นลูบท้อง
หมอซันเดินลงมาจากชั้นบน
“พี่เอารถแกไปนะ จะเข้าไปนอนกับแม่ที่บ้านสวน”
“เติมน้ำมันให้ด้วยนะครับคุณหมอ” เขาหันไปบอกพี่ชาย
“ไอ้นี่...” พี่ชายชี้หน้าแต่ก็ยิ้ม แล้วเดินออกไปอย่างรวดเร็ว
มีเสียงรถยนต์กำลังแล่นผ่านมา วุ้นเย็นที่นั่งรออยู่ที่รถ รีบหลบ ทำตัวลีบ ๆ กลัวแสงไฟหน้ารถยนต์คันนั้นที่กำลังผ่านสาดเข้ามาทำให้เห็นเธอ
‘อ๋อ...สงสัยคนที่มาหาคุณหมอกลับแล้ว’ เธอมองตามรถโฟร์วิลคันใหญ่ที่ผ่านไปจนลับตา
วุ้นเย็นหันหน้ากลับไปมองที่บ้านของคุณหมอ
‘รีบไปหลบในบ้านคุณหมอก่อน เดี๋ยวแกจะเข้าบ้านเขาไม่ได้’
‘ฉันกลัว’
‘ย่ะ กลัวไม่ได้กับหมอ หรือกลัวว่าจะไม่ได้แต่งงานกับไอ้วัน’
วุ้นเย็นกลัวประโยคหลังมากกว่า เธอแทบจะวิ่งไปที่บ้านของคุณหมอ หาทางเข้าไปในบ้านของหมอจนได้
ซ่า........... เสียงอาบน้ำดังมาจากข้างบน
วุ้นเย็นรู้สึกขนลุก ตอนนี้สิ่งที่เธอกินเข้าไปมันเริ่มออกฤทธิ์แล้ว เธอยิ้มดีใจที่เห็นขวดน้ำเปล่า ๆ อยู่ในถังขยะ แล้วมองขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน
‘ฉันสยิว ซ่าน ๆ พิกล อื้อ...’ เธอเผลอครางเบา ๆ
‘เยส... ร้อยเอาบาทเดียว คุณหมอต้องดื่มน้ำขวดนี้เข้าไปแน่ ๆ และเขาก็ต้องรู้สึกเหมือนกันกับแก ขึ้นไปข้างบนห้องคุณหมอเร็ว’
เธอหันไปมองหน้าตัวเองในกระจกที่สะท้อนเงาอยู่ วุ้นเย็นยืนทำตาปรือ ๆ เผยอปากแบบเซ็กซี่นิด ๆ ใบหน้าและนัยน์ตาหวานเยิ้ม
‘คุณหมอคะ วุ้นขอโทษนะคะ รับวุ้นเป็นเมียคุณหมอเถอะค่ะ’ สายตาของเธอเริ่มพร่ามัว ทุกอย่างเริ่มรางเลือน ก้าวขาพาตัวเองขึ้นไปบนชั้นสองด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความหวัง
‘อื้อ... อื้อ... ฉันจะตายไหม’ เธอถามตัวเอง เพราะเริ่มมีความต้องการทางเพศขึ้นมามาก ๆ แบบที่ไม่เคยมีอาการแบบนี้มาก่อน
‘โอ้ว... ฉันอยากให้คุณหมอสัมผัสฉัน อ้า...’ สองมือที่ลูบไล้เรือนกายของตัวเอง
ชายหนุ่มที่กำลังอาบน้ำอยู่ ก็เริ่มตาลาย และมองอะไรไม่ค่อยเห็นเช่นกัน
“เป็นอะไรวะ” เขาถามตัวเอง พลางยกมือขึ้นจับน้องชายตัวเองแล้วเขย่าแรง ๆ
“ซี้ด...” เขากำลังสำเร็จโทษให้กับตัวเอง แหงนหน้าสูดปากอย่างมีความสุข
‘เป็นเหี้ยอะไรวะเนี่ย’ ทำไป แต่ก็ห้ามตัวเองไม่ได้
“โอ้ว....อู้.....ซี้ด..... โอ๊ะ.....ซี้ด....” มือของเขาเขย่าท่อนกำยำที่พองตัวขึ้นลำเต็มสูบ
เขาชักขยับแรง ๆ และแรงขึ้น แรงขึ้น จนมีน้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกมาปี๊ดๆ
- ผู้เขียน
