“ไม่ค่ะ วันนี้มายจะไม่ตรวจอะไรทั้งนั้น ตอนนี้คุณแม่ก็นอนป่วยอยู่ มายจะไม่ไปไหนค่ะ มายจะอยู่เป็นเพื่อนคุณแม่”
“ทำไมมายเป็นคนดื้อแบบนี้เนี่ย พี่เป็นห่วงมายนะ รู้ไหม ต้องไปเช็กไปตรวจดูว่าเด็กเป็นยังไง แข็งแรงดีไหม” สายตาของเขาแสดงออกมาแบบนั้นจริง ๆ
“ขอบคุณค่ะพี่ซันที่เป็นห่วงมาย แต่มันก็ไม่ใช่หน้าที่ของพี่ไม่ใช่หรือคะ เอาเป็นว่ามายจะดูแลตัวเองอย่างดีค่ะ” เธอไม่ทิ้งหางตามองเขา กลับลุกขึ้นยืน
“พี่กลับไปเถอะค่ะ มายขอร้อง แล้วอย่ากลับมาเจอกันอีกเลย รวมถึงพี่ซีด้วย อย่ามาให้มายเห็นหน้าอีก”
เธอพาลเหมือนกับพี่หมอซันเป็นคนคน เดียวกันกับพี่ซี
“มาย” เขาเรียกเธอเสียงจ๋อย ความรู้สึกเหมือนคนอกหัก
“พี่ไม่กลับ” เขาก็ทำอาการดื้อ ๆ ออกมาบ้าง เดินแซงหน้าเธอเข้าไปดูอาการของคุณเลอลักษณ์
“พี่ซัน...” หญิงสาวรีบเดินตามหลังคุณหมอ
“มาย...” เสียงแม่เรียกลูกสาวแผ่วเบา คุณเลอลักษณ์ทำน้ำตาคลอ ดวงตาที่จ้องมองลูกส
