บทที่7 อารมณ์เสีย
1217 คำ
บทที่7
อารมณ์เสีย
เกาะอายาโนะ
ทันทีที่เรียวมะกลับมาเขาก็ตรงดิ่งไปหาลูกชายแต่พอเห็นว่าลูกชายหลับอยู่ในอ้อมกอดของพี่เลี้ยงเขาก็สบายใจ วันนี้เขาแอบดูทั้งสองผ่านกล้องวงจรหลายครั้งเห็นนามิคุยกับเก็นชิและเห็นอาการของเก็นชิเขินอายก็นึกขุ่นเคืองไม่สบายใจต้องรีบปลุกเธอขึ้นมาเพื่อใช้ให้เธอไปทำอาหารให้เขาบ้าง
“นายท่านอยากทานอะไรคะเดี๋ยวนามิจะทำให้ทาน”
“วันนี้ไอ้เก็นชิกินอะไร-_-!”
“เอ่อ... วันนี้นามิทำราดหน้าหมี่กรอบให้คุณเก็นชิทานค่ะ”
“ฉันจะกินแบบมัน”
“ค่ะเดี๋ยวนามิทำให้”
แม้จะไม่เข้าใจกับท่าทีของชายหนุ่มแต่นามิก็ยอมลุกมาทำให้แต่โดยดี เรียวมะเดินตามมาดูถึงในครัวเขามองดูทุกการเคลื่อนไหวเธอเริ่มจากการทอดหมี่เหลืองจนกรอบพักไว้ให้สะเด็ดน้ำมันต่อด้วยการต้มน้ำซุปหอมๆ ใส่หมูหมักเข้าไป อีกหม้อต้มน้ำจนเดือดเธอนำกุ้งไปลวกพอสุกตามด้วยปลาหมึกหั่นชิ้นพอดีคำ
เมื่อน้ำซุปเดือดก็ใส่ผักใส่แป้งเท้าคนจนน้ำข้นก็ตักราดหมี่กรอบโรยหน้าด้วยกุ้งปลาหมึกที่ลวกไว้
“เสร็จแล้วค่ะนายท่าน”
“เธอไม่หิวหรือไง” เรียวมะถามขณะนั่งลงที่หัวโต๊ะ
“นามิทานกับคุณเก็นชิไปแล้วค่ะนายท่าน”
จู่ๆ ราดหน้าหมี่กรอบก็ลุกเป็นไฟเรียวมะมองเก็นชิด้วยหางตาสุดท้ายเขาก็สั่งให้เธอทานพร้อมเขาอีกรอบไม่เช่นนั้นจะถูกทำโทษ
นามิฝืนใจต้องทานมื้อดึกที่เธอไม่เคยคิดจะทานจนอิ่มเรียวมะก็สั่งให้เธอไปเจอกับเขาที่บ่อออนเซ็นอีกครั้งแต่ครั้งนี้เธอรู้ทันจึงอ้างว่าเป็นประจำเดือน เรียวมะจึงสั่งให้เธอไปนอนพักผ่อนส่วนเขาก็งอนตุ๊บป่องขึ้นไปนอนกับลูก ขนาดหอมลูกยังได้กลิ่นของพี่เลี้ยงเลย
ฟอดดดด
“ชิชิพอแล้วเดี๋ยวกลิ่นพี่นามิหมด”
“แก่แดดใหญ่แล้วเจ้าได”
เจ้าหนูไดดึงผ้ามาคลุมตัวพร้อมกลิ้งไปนอนอีกฝั่งเหมือนดักแด้ตัวน้อยๆ เรียวมะจึงข่มตานอนแม้จะอยากสูดดมกลิ่นหอมๆ จากตัวลูกก็ตาม
วันต่อมา
ข่าวการเสียชีวิตของภรรยาประธานบริษัทน้ำหอมของประเทศญี่ปุ่นดังกระฉ่อนเรียวมะนั่งเงียบๆ แต่หูก็ฟังคำแถลงจากการชันสูตรพลิกศพ เบื้องต้นไม่พบการต่อสู้ไม่พบคลายอสุจิมีเพียงอุปกรณ์การเสพติดเท่านั้นและที่สำคัญสามีของเธอไม่ติดใจเอาความ
“เป็นไปได้ยังไงคุณมิกิเนี่ยนะเสพยา”
“เธอรู้จักผู้หญิงคนนั้นหรือไง” เรียวมะถามด้วยความสงสัย
“นามิไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัวค่ะนายท่านแต่ติดตามผลงานเธออยู่ เธอสวยเก่งแถมเรื่องธุรกิจก็หัวไวมากไม่น่าเป็นไปได้ที่จะเสพยาเกินขนาด”
“แต่ผลตรวจพบสารเสพติดนะ” จะไม่พบได้ยังไงก่อนที่จะร่วมรักกันเขาเป็นคนสอนให้เธอสนุกกับเกล็ดน้ำแข็งเพื่อความแนบเนียน
“คุณมิกิเธอเป็นคนดีนะคะ”
“เธอรู้จักผู้หญิงคนนั้นเพียงเพราะผู้หญิงคนนั้นมีชื่อเสียง มีหน้ามีตาทางสังคมแต่เธอรู้ไหมว่าเบื้องหลังของความสำเร็จมันเป็นยังไง ผู้หญิงคนนี้วางแผนฆ่าลูกเลี้ยงด้วยการให้ผู้ชายนับสิบข่มขืนจนเด็กอายุ14เสียชีวิตแต่สามีเธอมันโง่ สมควรแล้วล่ะที่ต้องตาย”
งานนี้มันสะเทือนใจคนเป็นพ่ออย่างเขามากเด็กที่สดใสร่าเริงต้องมาถูกพวกเดรนรกข่มขืน เธอไม่ได้เสียชีวิตในตอนนั้นแต่เลือกกระโดดตึกลงมาเพื่อจบชีวิต เขาเป็นหมอเป็นมือสังหารเรื่องการเก็บหลักฐานมันง่ายแค่ปลายนิ้ว มิกิยัดเงินเพื่อให้ตัวเองพ้นผิดสามีเธอก็เชื่อคำพูดแก้ตัวแต่คนเป็นอาอย่างโทชิทนไม่ได้เขาถึงได้เข้ามาขอให้เรียวมะจัดการรวมถึงส่งทีมบอดี้การ์ดและมือสังหารให้เขากับพี่ชายของเขาด้วย
ทานมื้อเช้าเสร็จนามิเดินมาที่สวนหลังบ้านเพื่อเก็บดอกไม้ไปจัดใส่แจกันเธอฮัมเพลงเพราะๆ อยู่คนเดียวโดยไม่รู้เลยว่ามีคนดูเธอทุกการเคลื่อนไหว
“นายท่านดูอะไรครับ” เก็นชิถามแต่เขาไม่ยอมเงยหน้าสบตากับเจ้านาย
“นี่กูต้องรายงานมึงด้วยหรือไงไอ้เก็น”
“นายกำลังละเมิดความเป็นส่วนตัวของนามินะครับ”
“มึงสนิทกันถึงขั้นเรียกชื่อเฉยๆ ตั้งแต่เมื่อไหร่ไอ้เก็น”
“เมื่อวานครับนามิบอกว่าอย่าเรียกคุณเรียกนามิเฉยๆ ดีกว่าผมเลยให้เธอเรียกผมว่าพี่เก็น”
เรียวมะไม่เคยรู้สึกเสียหน้าขนาดนี้มาก่อนเลยเขากับเก็นชิโตมาด้วยกันเล่นกันมาตั้งแต่เด็กและเขาก็รู้ดีว่าเก็นชิชอบผู้หญิงแบบนามิ น่ารัก ตัวเล็ก เซ็กส์จัด
“มึงชอบนามิ?” เจ้าของคำถมเลิกคิ้วถามด้วยความอยากรู้
“ครับ” คนตอบก็ตอบอย่างหน้าตาเฉย
“ผมเองก็ยุให้มันจีบคุณนามิครับนายท่าน” คาซุกิเอ่ยขึ้นมาแต่มันกลับทำให้เจ้านายของพวกเขาหงุดหงิดจึงสั่งให้ทั้งสองไปประลองดาบจนกว่าตะวันจะตกดินแม้ตอนนี้จะเป็นเวลาสิบโมงเช้าก็ตาม
หลังจากที่นามิหอบดอกไม้เข้ามาในบ้านเธอก็พบแต่ความว่างเปล่าในบ้านไม่มีใครอยู่เลยนอกจากเรียวมะ เขานั่งทำงานอยู่ในห้องกระจกใสเธอจึงออกมานั่งข้างบ่อออนเซ็นเงียบๆ เพื่อจัดดอกไม้แสนสวยของเธอ
“ทำอะไรของเธอนามิ”
“อุ๊ยนายท่าน!” นามิขยับตัวออกมาจากเรียวมะเล็กน้อยเพราะเรียวมะเดินมานั่งข้างๆเธอ
“ตกใจอะไรฉันแค่อยากมาดูเธอจัดดอกไม้เฉยๆ”
นามิขยับตัวออกห่างไม่สบตาเธอรู้สึกว่าเรียวมะจะเข้าหาเธอแปลกๆ อีกแล้วคราวก่อนก็บังคับให้เธออาบน้ำให้จนเห็นอะไรต่อมิอะไร
“เรื่องเรียนช่วงนี้เป็นยังไงบ้างไม่เข้าใจตรงไหนถามฉันได้นะ”
“เรื่องเรียนไม่มีปัญหาค่ะครั้งที่แล้วอาจารย์บอกว่าอยากพานามิไปเที่ยวบนเกาะของนายท่าน นามิอยากไปมากเลยครั้งหน้าถ้ามีโอกาสได้ไปอีกนามิขอไปเที่ยวกับอาจารย์ได้ไหมคะ”
“แล้วทำไมต้องไปกับมัน-_-!”
“ก็นามิรู้จักแค่อาจารย์และอาจารย์ก็เป็นคนดี หน้าตาดีมากด้วย”
“แล้วฉันไม่ดีหรือไง-_-!”
“ก็... เอ่อ.... นายท่านหมายความว่าไงคะนามิไม่เข้าใจ”
“ช่างเถอะ ฉันอารมณ์ไม่ดีแล้วจัดดอกไม่เสร็จขึ้นไปหาฉันบนห้องด้วย”
“ค่ะนายท่าน....”
--------------------------
แถมให้อีกตอนพรุ่งนี้มาสายๆหน่อยนะคะอยากนอนให้เต็มอิ่มสักวัน
อิพี่สั่งน้องขึ้นไปบนห้องอีกแล้วนะ คืออยากจะจิ้มนั่นแหละแต่ยังลบเมียเก่าออกจากใจไม่ได้เหมือนมีอะไรติดค้างกันอยู่
- ผู้เขียน
