จิลลาภัทรกัดฟันแน่นกับคำสั่งแสนเย็นชา ที่หลุดออกมาจากริมฝีปากสีสด มือเล็กที่กำลังเอื้อมไปหยิบเสื้อผ้าซึ่งตกอยู่แทบเท้าของชีคฟารีสต์ นั้นสั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด และพอเงยหน้าขึ้นมองสบตากับดวงตาสีนิลคมกล้า ก็ถึงกับเจ็บร้าวไปทั่วกาย เมื่อเห็นรอยเยาะหยันปรากฏอยู่ในดวงตาคู่นั้นได้อย่างชัดเจน และที่น่าละอาย น่าขายหน้าที่สุดคือในขณะที่เธอเปลือยเปล่า ปราศจากอาภรณ์ติดกายในขณะที่โรมรันร่ายเพลงแห่งรักที่แสนดุดัน ชีคฟารีสต์กลับสวมเสื้อผ้าเต็มยศ คงมีแค่เสื้อเชิ้ตที่ถูกปลดกระดุมไปสองสามเม็ด กับกางเกงที่ปลดซิบออก เพื่อปลดปล่อยให้แก่นกายร้อนผะผ่าวได้จมดิ่งมอบความสำราญให้กับเธอ
“ท่านชีค...ให้จันทร์เจ้ากลับประเทศไทยเถอะคะ”
จิลลาภัทรส่งสายตาเว้าวอน ขณะขอร้องเสียงแผ่วเบา ไม่คาดหวังว่าชีคฟารีสต์จะใจดี ทำตามคำขอร้องของเธอ และก็เป็นดั่งที่คาดเดาไว้จริงๆ เมื่อไม่กี่นาทีต่อมา ชีคฟารีสต์ก็ได้ตรัสเยาะทำให้หัวใจดวง
