“ท่านชีค อย่าทำร้ายจันทร์เจ้าแบบนี้ จันทร์เจ้ากลัว...”
ชีคฟารีสต์รู้สึกตัวกับน้ำเสียงที่ขอร้องสั่นเครือ พอเห็นดวงตาคู่สวยมีหยาดน้ำตาเอ่อคลอเบ้า ก็รีบปลอบประโลมพร้อมกับพรมจุมพิตหวานให้หญิงสาวหายหวาดกลัว
“จันทร์เจ้า...ไม่ต้องกลัว เราจะไม่ทำร้ายเจ้าอีก”
คราวนี้ริมฝีปากร้อนผ่าวได้พรมจูบปลอบโยนทั่วเรียวปากอิ่ม จนกระทั่งจิลลาภัทรหาตกใจเริ่มจูบตอบ สอดปลายลิ้นมากระหวัดโลมเลียกับปลายลิ้นสากของพระองค์
จุมพิตที่แสนหวานฉ่ำ ถ้อยคำปลอบประโลมที่ทุ้มนุ่มนวล การแตะต้องลูบไล้ที่แสนอ่อนโยน มีลูกล่อลูกชนจากราชนิกุลหนุ่มผู้ช่ำชองในเพลิงรัก ได้ชักนำให้จิลลาภัทร ตกอยู่ในภวังค์วังวนแห่งน้ำผึ้งที่แสนหวานล้ำ จนลืมตัวลืมใจ ลืมไปเสียสิ้นว่าตอนนี้เธอและชีคฟารีสต์กำลังโรมรันไฟเสน่หาอยู่บนรถเบนซ์คันใหญ่
“จันทร์เจ้า...สัมผัสกายเราสิ ทำตามที่เราได้แตะต้องเรือนร่างที่งดงามของเจ้า”
ชีคฟารีสต์กระซิบสั่งเสียงแหบพร่
