เพราะรักสุดใจ EP.09 ไร่กุหลาบปลายตะวัน (2)
1168 คำ
“ท่านประธานไปไหนหรือค่ะคุณกันยา” เจ้าของร่างสูงโปร่งเดินเข้ามาถามเลขาหน้าห้องของพี่ชายด้วยความแปลกใจ หญิงสาวสังเกตมาหลายวันแล้ว ช่วงนี้พี่ชายของเธอเป็นอะไรกันแน่ ไม่ค่อยเข้ามาทำงาน
กันยาละสายตาจากเอกสารบนโต๊ะ แล้วแหงนหน้าขึ้นมองรองประธานสาวด้วยรอยยิ้ม จะให้เธอตอบยังไงกับคำถามที่ถามเธอมา ขนาดเธอเป็นเลขาของเจ้านายหนุ่มและสนิทกันมากเสียด้วย แต่ตอนนี้เธอเองก็แทบจะไม่รู้เรื่องอะไรของผู้เป็นนายเอาเสียเลย
“ดิฉันก็สงสัยอยู่เหมือนกัน ว่าช่วงนี้ท่านประธานเป็นอะไรไป”
น้ำเสียงที่เอ่ยออกมานั่น สร้างความสงสัยให้กับกฤติกาไม่น้อย สายตาคมจ้องมองเลขาหน้าห้องพี่ชายด้วยความประประหลาดใจ ขนาดเลขาคนสำคัญไม่รู้แล้วเธอจะรู้ได้ยังไง
ถึงเธอจะเป็นน้องสาวของกิตติภพก็เถอะ แต่ถ้าเป็นเรื่องส่วนตัวแล้ว เธอไม่เคยเข้าไปวุ่นวายในชีวิตของเขาเลย แต่ตอนนี้เห็นทีเธอต้องหาทางสืบให้ได้แล้วว่า มันเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายเธอกันแน่
“คุณกันยาไม่รู้จริงๆ เหรอค่ะ หรือว่าท่านประธานใหญ่สั่งไม่ให้บอกกันแน่” แต่เธอคงจะทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้ เห็นทีการพึ่งนักสืบน่าจะเป็นการดี เพราะเธอสามารถรู้ข้อมูลได้เร็วและแม่นยำอีกด้วย
“ดิฉันไม่รู้จริงๆ คะท่านรอง” กันยาเองก็เหนื่อยใจอยู่เหมือนกัน เพราะวันนี้เจ้านายหนุ่มของเธอมีนัดกับลูกค้าคนสำคัญเสียด้วยสิ ใช่ว่าเธอจะไม่โทรฯ หา แต่เธอโทรเป็นสิบครั้ง เจ้านายหนุ่มก็ไม่ยอมรับโทรศัพท์เธอเสียที “เอ่อ...ท่านรองค่ะ”
“มีอะไรหรือค่ะคุณกันยา” กฤติกาหันมามองเลขาของพี่ชายด้วยความสงสัย “อย่าบอกนะคะว่าวันนี้ท่านประธานมีนัดกับลูกค้า”
“ค่ะ” เธอเพียงแต่พยักหน้าตอบท่านรอง พร้อมกับก้มหน้าก้มตาอย่างรู้สึกผิด
“คุณกันยาติดต่อท่านประธานได้หรือยังค่ะ” คราวนี้กฤติกาก็ชักเครียดแล้วเหมือนกัน เมื่อรู้ว่าพี่ชายมีนัดกับลูกค้าคนสำคัญแบบนี้ แล้วเธอจะติดต่อพี่ชายได้ยังไงกัน
“ดิฉันโทรฯ ไปหาท่านประธานแล้วค่ะ แต่ท่านประธานก็ไม่รับสาย”
“แล้ววันนี้นัดเจอลูกค้ากี่โมง”
“บ่ายสามคะท่านรอง”
“คุณกันยาลองโทรฯ หา ท่านประธานอีกครั้งสิ”
“ดิฉันโทรฯ หา ท่านประธานเป็นสิบสายแล้วค่ะ แต่ท่านประธานก็ไม่รับ”
“โอเค งั้นไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันไปกับคุณกันยาเองก็แล้วกัน” กฤติกาตัดสินใจในที่สุด หากพี่ชายเธอไม่อยู่ เธอก็จำเป็นต้องจัดการพบลูกค้าแทน
“คุณกันยาเตรียมเอกสารให้ฉันเลยก็แล้วกัน อีก 1 ชั่วโมงมาเจอฉันที่ห้องทำงาน”
“ค่ะท่านรอง”
////////////
หลังจากคุยกับเลขาหน้าห้องของพี่ชายเสร็จเรียบร้อยแล้ว กฤติกาก็รีบกลับไปที่ห้องทำงานของเธอทันที บางทีเพื่อนรักของพี่ชายเธออาจจะรู้ก็ได้ว่าตอนนี้ชายหนุ่มอยู่ที่ไหน “ลองโทรฯ หาพี่วัฒน์ก่อนก็แล้วกัน” เธอก็กดเบอร์มือถือโทรฯ ไปหาภานุวัฒน์ทันที หากเมื่อไรที่กิตติภพหายไป หรือไม่ยอมกลับบ้านเธอก็จะโทรฯ หาเพื่อนรักของพี่ชายคนนี้แหละเป็นคนแรก และเธอจะได้คำตอบเป็นที่น่าพอใจเกือบจะทุกครั้ง “สวัสดีค่ะพี่วัฒน์”
(ครับ)
ภานุวัฒน์ตอบรับน้องสาวของเพื่อนรักอย่างประหลาดใจ เพราะไม่นานมานี่เองที่กิตติภพโทรศัพท์หาเขา หลังจากนั้นอีกครึ่งชั่วโมงแม่น้องจอมหวงพี่ชายอย่างกฤติกา พิตตินันท์ ก็โทรศัพท์มาหาเขาแบบนี้ ให้เขาคิดอย่างเดียวก็คือ เพื่อนรักของเขาหนีงานออกมาอย่างไม่ต้องสงสัย ส่วนแม่น้องสาวจอมหวงพี่ชายคนนี้ก็ต้องทำงานแทนอีกตามเคย ไม่รู้ว่าวันนี้กิตติภพแอบหนีงานชิ้นไหนมาอีก แต่หากให้เขาเดาก็คงหนีไม่พ้น เรื่องนัดพบกับลูกค้าคนสำคัญของบริษัท
“พี่กฤตอยู่กับพี่วัฒน์หรือเปล่าค่ะ” กฤติกาเอ่ยถามอย่างกังวล
(ตอนนี้ไม่ได้อยู่กับพี่หรอกธิตา แต่อีกไม่เกิน 3 ชั่วโมง พี่ชายธิตาก็จะอยู่กับพี่แล้ว) เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงขบขัน อยากรู้จริงๆ ว่ากฤติกาจะทำยังไง หากรู้ว่าพี่ชายตัวดีหนีงานมาเพื่อมาหาอดีตคนรัก
“หมายความว่าไงค่ะพี่วัฒน์ แล้วตอนนี้พี่กฤตอยู่ที่ไหน”
(พี่ไม่รู้หรอกว่า ไอ้กฤตมันอยู่ที่ไหนตอนนี้ แต่พี่รู้ว่าพี่ชายของธิตา กำลังจะขึ้นเครื่องมาหานาราภัทร)
“ใครหรือค่ะ นาราภัทร”
(ผู้หญิงที่พี่ชายธิตา แอบรักยังไงล่ะ)
“ห๊า!”
กฤติกาถึงกับอุทานออกมาด้วยด้วยความตกใจ พี่ชายของเธอเนี่ยน่ะ แอบหลงรักผู้หญิง เธออยากรู้จริงๆ เลยว่า ผู้หญิงที่แสนโชคดีคนนั้นเป็นใครกัน เพราะน้อยมากที่พี่ชายตัวเย่อหยิ่งของเธอจะหลงรักผู้หญิงสักครั้ง
ปกติผู้หญิงที่เข้ามาวุ่นวายกับกิตติภพจะเป็นประเภทเข้ามาหาชายหนุ่มเสียมากกว่า หลายปีที่ผ่านมาเธอไม่เคยเห็นพี่ชายเข้าไปจีบผู้หญิงอย่างจริงจังเลยสักคน เห็นทีผู้หญิงที่ชื่อ ‘นาราภัทร’ คนนี้คงมีความสำคัญกับพี่ชายของเธอมากทีเดียว
“แล้วทำไมธิตาไม่เคยรู้ล่ะค่ะพี่วัฒน์”
(รู้สึกว่าตอนนั้นธิตาไปเรียนอยู่เมืองนอกนี่นา)
“แล้วพี่กฤตไปแอบรักผู้หญิงที่ชื่อ นาราภัทร เมื่อไหร่ค่ะ”
(ก็ตอนที่ไอ้กฤตเรียนต่อโทน่ะ ส่วนนาราภัทรก็เป็นนักศึกษาใหม่ ก็เลยได้มาเจอกัน พี่ว่าที่เหลือธิตาไว้ค่อยถามไอ้กฤตมันดูเอาเองก็แล้ว) ภานุวัฒน์ตัดบท เขาเองก็ไม่อยากเล่าอะไรมาก ปล่อยให้พี่น้องคุยกันเองจะดีกว่า
“เล่ามาเถอะค่ะ ธิตาอยากรู้”
(ไม่เอาหรอก พี่เล่าแค่นี้แหละ ที่เหลือธิตารอถามพี่ชายของธิตาเองก็แล้วกัน)
“ก็ได้ค่ะ เอาเป็นว่าถ้าพี่กฤตไปถึงไร่ พี่วัฒน์ก็บอกให้พี่กฤตโทรศัพท์กลับมาหาธิตาด่วน” กฤติกาบอก ก่อนนึกขึ้นได้ว่าเธอต้องไปพบลูกค้าแทนพี่ชายอีก
“แค่นี้ก่อนนะคะพี่วัฒน์ เดี๋ยวธิตาจะต้องไปพบลูกค้าแทนพี่กฤตก่อน”
(ครับ)
“แล้วเจอกันนะคะพี่วัฒน์”
กฤติกากดปิดโทรศัพท์ลงเมื่อเธอสนทนากับคู่สนทนา ก่อนจะนั่งรอคุณกันยาตามที่นัดเอาไว้ เพราะเธอจำเป็นต้องรู้ข้อมูลที่จะไปพบลูกค้าในวันนี้เสียก่อน เพราะเหลืออีกหนึ่งชั่วโมงที่เธอต้องศึกษาข้อมูลของลูกค้าในวันนี้
////////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
- ผู้เขียน
