ตอนที่ 22
วันนี้หลังจากที่ไอยวริญไปหาอาจารย์ที่มหาลัยเธอก็ไม่พบ หลังจากโทรถามก็ได้ความว่าวันนี้อาจารย์ที่จะจ้างเธอทำวิจัยติดประชุม แล้วนัดให้เธอไปในวันพรุ่งนี้แทน พอกลับมาที่ห้องของตัวเอง สิ่งแรกที่เกิดขึ้นคือน้ำตาเอ่อล้นออกมาอย่างกับเขื่อนแตกพร้อมๆ กันสักสิบเขื่อน หลังจากนั้นหญิงสาวก็คิดถึงมารดาขึ้นมา ไอยวริญจึงหาที่ระบายโดยการโทรหามารดา
“แม่ไอย์อยากไปหาแม่ ฮื้อ ๆ ๆ”
“ไอย์เป็นอะไรไปลูก..หนูร้องไห้ทำไม” นภัสวรรณสงสารลูกจับใจและคิดว่าตัวเองเห็นแก่ตัวที่แต่งงานมาอยู่ที่นี่
“ไอย์เลิกกับพี่กันต์แล้วค่ะ”
“อย่าเสียใจไปเลยลูก ไอย์อยากมาหาแม่มั้ย เดี๋ยวแม่ส่งค่าตั๋วเครื่องบินไปให้” นภัสวรรณรีบบอกลูกสาว
“ไอย์ต้องอยู่ช่วยงานวิจัยของอาจารย์ให้เสร็จก่อนค่ะแม่”
“อีกนานมั้ยลูก”
“ก็ประมาณสักสองอาทิตย์ค่ะ” หญิงสาวสะอื้นตอบ
“แม่เป็นห่วงหนูนะลูก แล้วนี่หนูเปลี่ยนเบอร์ใหม่อีกแล้วเหรอ” เวลาที่เห็
