(นิโคลไล)
"นิคคะ" ในระหว่างที่ผมกำลังทานมื้อเช้าที่มีอารียานั่งหน้าบึ้งจ้องมองอย่างคนโมโห ก็มีเสียงของคู่ขาที่ผมมาพาเมื่อคืนเอ่ยแทรก นั่นทำให้อารียาหันไปมองทันที
"อืม เยลิน่า" ผมตอบรับแต่ไม่ได้สนใจหันไปมองหน้าคู่ขา ที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ตัวผม ได้แต่สนใจอ่านหนังสือพิมพ์ พร้อมกับกินมื้อเช้าไปด้วย จนเยลิน่าเดินมาถึงแล้วเธอกดปลายจมูกหอมแก้มของผมทั้งสองข้าง เห็นแต่อารียานั่งจ้องและคว่ำปากมองบน แล้วผมต้องสนเธอเหรอไม่มีทาง เพราะเธอไม่ได้สำคัญอะไรกับผมขนาดนั้น
"สว่างโล่ขนาดนี้ยังไม่มียางอาย หน้าด้านหน้ามึนจริง ๆ" อารียาเธอก้มหน้าแล้วพูดเป็นภาษาไทย ผมว่าเธอต้องกำลังด่าผมอยู่แน่ ๆ ผมควรไปเรียนภาษาไทยดีไหมวะ เพื่อจะได้ฟังอารียารู้เรื่องแบบนี้ผมถูกเธอหลอกด่าทั้งปีทั้งชาติแน่นอน
"นี่เด็กใหม่ของคุณเหรอคะนิค" เยลิน่าถามผมในขณะที่เธอเดินไปนั่งเก้าอี้ฝั่งซ้าย ซึ่งมันอยู่ตรงข้ามกับอารียาที่นั่งขวามือขอ
