ตอนที่ 29

1098 คำ

พรึ่บ "โอ๊ย" หึ เสียงผมกระชากน้ำมนต์ลงมานั่งเหมือนเดิมเองแหละครับ คงจะเจ็บน่าดูร้องดังซะขนาดนี้ เพื่อนเธอก็เหมือนจะเข้ามาช่วยนะครับถ้าไม่ติดว่าเพื่อนผมจับตัวไว้เหมือนกันอะนะ คนตัวเล็กกว่าผมก็ยิ่งดิ้นเข้าไปอีก แหงล่ะ ผมเล่นดึงมานั่งที่ตักนี่ "ปล่อย" และเมื่อดิ้นไม่หลุด เธอก็นั่งนิ่งและสั่งผมเรียบ ๆ แล้วไง ใครสน "บอกให้ปล่อย" นอกจากผมจะไม่ปล่อยแล้ว ผมยังรัดเธอแน่นอีกต่างหาก ขืนปล่อยเธอก็ไปหาไอ้ห่าคนชื่อพาสอะไรนั่นนะสิ เรื่องอะไรจะปล่อยล่ะ ไม่มีทาง อ้อ ย้อนไปก่อนหน้านี้ ที่เธอกับเพื่อนมา บอกได้คำเดียวครับว่าตกใจ เพราะไม่มีใครเข้ามาได้นอกจากยัยริชชี่ แต่พอได้ยินไอ้เหนือพูดแบบนั้น ผมเลยเงยหน้าจากนมที่ผมกำลังซุกไซ้อย่างเมามัน พอเงยขึ้นมาเท่านั้นแหละ ตกใจ ทำอะไรไม่ถูก นอกจากมองหน้าเธอนิ่ง ๆ ยิ่งไอ้คนชื่อพาสโทรมา จากตกใจก็เปลี่ยนเป็นโกรธ มีอย่างที่ไหนพูดจาคะขา เลิฟ จุ๊บๆ เหอะ ใครมันจะทนได้วะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม