บทที่ 7

704 คำ
  “กลับห้องที่พี่จะนอนได้ไหม” Sigrid พูดอย่างงุ่มง่าม “ฉันไม่ชินกับการนอนกับคนอื่น”   "ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ให้เริ่มชินกับมัน"   Sigrid รู้สึกว่าชายคนนี้เอาแต่ใจเกินไป เขาได้ตัดสินใจและไม่ถามความคิดเห็นของเธอ   เธอนอนใกล้ขอบเตียง ไม่กล้าเข้าใกล้ชายที่นอนอยู่ห่างจากเธอเพียงหนึ่งเมตร   ในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ดูเหมือนเขาจะหยุดอ่าน เขาวางหนังสือไว้บนโต๊ะข้างเตียง ปิดไฟและเตรียมเข้านอน   ขณะที่ซิกริดกำลังคิดว่าเธออาจจะไม่ได้นอนเป็นเวลานานในคืนนี้ แขนที่แข็งแรงก็เอื้อมมาโอบรอบเอวอันเรียวยาวของเธอ   ร่างกายของเธอสั่นเล็กน้อย และความสนใจทั้งหมดของเธอดูเหมือนจะจดจ่ออยู่ที่เอวของเธอ ชายที่อยู่ข้างหลังเธอดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็นความรู้สึกไม่สบายของเธอและขยับเข้าไปใกล้เธอจริงๆ   หลังของ Sigrid ถูกกดทับที่หน้าอกอันร้อนระอุของเขา เป็นครั้งแรกที่เธอถูกผู้ชายกะเทยแบบนี้กอด...   หัวใจของเธอดูเหมือนจะเต้นเร็วขึ้นมาก เธอไม่รู้ว่าเป็นเพราะเงียบจนได้ยินเสียงหัวใจเต้นเร็วขึ้นเรื่อยๆ เธอรู้สึกประหม่าจนไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร   "ก็... กอดฉันแบบนี้... ฉันนอนไม่หลับ ฉันไม่คุ้นเคยกับการถูกคนอื่นอุ้มอยู่บนเตียงเมื่อฉันหลับ ... " Sigrid พูดเบา ๆ เธอรู้สึกว่าถ้าเธออยู่ในท่านี้ทั้งคืนว่าเธอจะใช้เวลานอนนาน แต่ตอนนี้เธอไม่สามารถหลับได้เลย!   “ทำไมคุณถึงนอนไม่หลับ ต้องการมันไหม” เสียงทุ้มและแหบของชายผู้นั้นดังมาจากข้างหลังเธอ พร้อมกับลมหายใจร้อนของเขาที่พัดมาที่คอของเธอ   Sigrid ระงับความอยากที่จะสั่นสะท้าน เธอกัดริมฝีปากและพูดว่า “ฉันไม่มีความจำเป็นใดๆ เลย จริงๆ แล้ว ฉันแตกต่างจากน้องสาวของฉัน จริงๆ แล้ว... ถ้าคุณเคยเต็มใจที่จะนอนกับเธอมาก่อน เธอคงไม่มีชู้หรอก "   ชายคนนั้นเงียบไปสองวินาที เช่นเดียวกับที่ Sigrid คิดว่าเธอยั่วยุเขา เสียงของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง “มองไปที่น้องสาวของคุณ... ฉันไม่มีความอยากอาหารแล้ว”   Sigrid "อะไรนะ คุณมองมาที่ฉันหิวกระหายหรือเปล่า คุณหมายความว่าฉันอร่อยเหรอ"   “ไปนอนซะ” จอร์จพูดแล้วหลับตาลง   Sigrid คิดว่าเธอถูกลิขิตให้นอนไม่หลับในคืนนี้ แต่ไม่นานหลังจากที่เธอหลับตาเธอก็ผล็อยหลับไป   เช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อเธอตื่นขึ้น ความร้อนที่ห่อหุ้มเธอในคืนก่อนหายไป   หลังจากลุกขึ้นและอาบน้ำ เธอก็ลงไปชั้นล่างและเห็นว่าจอร์จนั่งอยู่ที่โต๊ะแล้วและกำลังรับประทานอาหารอย่างหรูหรา   คนใช้เห็นเธอลงมาชั้นล่างและเข้าไปในครัวเพื่อเสิร์ฟอาหารเช้าอันอบอุ่นให้เธอ อาหารเช้ามีห้าประเภท ทั้งหมดเป็นอาหารที่เธอชอบ   เธอไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่ารสชาติของพี่เขยจะคล้ายกับเธอมาก   ซิกริดนั่งตรงข้ามเขา “อรุณสวัสดิ์ครับพี่เขย”   จอร์จขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่เขาไม่ได้แก้ไขวิธีที่เธอพูดกับเขา   หลังอาหารเช้าเขาลุกขึ้นและพูดว่า "เตรียมตัวกลับบ้านเก่า"   Sigrid เริ่มประหม่า “ผม...ผมไม่อยากไป”   "เตรียมพร้อม." จอร์จไม่ให้โอกาสเธอปฏิเสธ และขอให้ใครซักคนพาเธอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและพาเธอขึ้นรถ   ระหว่างทางไปบ้านของครอบครัวโทแลนด์ เธอรู้สึกเหมือนถูกนำตัวไปประหารชีวิต เธอวางมือบนต้นขาของเธอและไม่กล้าพูดเพราะความประหม่าของเธอ   ดวงตาของชายผู้นั้นจ้องไปที่หมัดที่กำแน่นของเธอ เขาเม้มปากแล้วพูดว่า “ลูกสะใภ้ที่น่าเกลียดต้องไปหาสะใภ้ของเธอไม่ช้าก็เร็ว เธอสามารถถอดมันออก แต่เธอไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้   “ไอ้เด็กเวร! เมื่อคืนเธอบอกว่าฉันหน้าตาดี แต่วันนี้เธอว่าฉันขี้เหร่!”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม