บทที่ 17 ไม่ต้องการนอนด้วย

1265 คำ

เตชินหัวเราะในลำคอแล้วพูดเบา ๆ "อย่าเลย ผมไม่เรียกใครซ้ำ ผมหวังว่าจะไม่เห็นคุณบนเตียงผมอีก รีบไปก่อนที่ผมจะหงุดหงิด" ผู้หญิงคนนั้นทำหน้าผิดหวัง แต่ก็ยอมไปโดยดีเธอหันมามองจันทร์เจ้าอย่างเหยียด ๆ อีกครั้ง ก่อนจะใส่รองเท้าส้นสูงที่วางอยู่ข้าง ๆ จันทร์เจ้าไม่พูดอะไรเมื่อเธอคนนั้นพูดว่า "เห๊อะ อย่าบอกนะว่าคุณจะนอนกับยัยลูกคุณหนูตกอับนี่ หน้าตายังกะเด็กอนุบาลยังจะเอาลงเหรอคะ" เตชินหัวเราะที่ยัยนางแบบนั่นว่าเธอ จันทร์เจ้าโกรธจนหน้าแดง ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอไม่ยอมแน่ ๆ แต่ตอนนี้เธออยู่ในสถานะนี้แล้ว ผู้หญิงคนนั้นเดินผ่านทั้งยังเดินแบบนวยนาดยั่ว ๆ คงหวังให้เตชินเรียกกลับกระมัง แต่เมื่อเดินผ่านจันทร์เจ้าอยู่ ๆ เธอก็ล้มหน้าคะมำ "ว๊าย **หัก" ใบหน้าของเธอกระแทกพื้นจนเป็นรอยแดงส่วนริมฝีปากถูกฟันของตัวเองกระแทกจนแตกและมีเลือดไหล ผู้หญิงคนนั้นเพิ่งรู้ตัวว่าถูกจันทร์เจ้าขัดขาจนล้มกลิ้ง ในขณะที่จันทร์เจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม