สักพักคนขับรถของเขาก็เข้ามาที่บ้านแล้วเอายามาให้จันทร์เจ้า แม่ของเขาก็ไม่ถามอะไร บริษัทของเตชินห่างจากบ้านแค่สิบนาที เป็นตึกใหม่ที่เขาซื้อที่ดินมาสร้างออฟฟิศของเขาเอง
จันทร์เจ้าป่วยไปสามวันและไม่ได้พบเตชินอีก เธอสะลึมสะลือและเจ็บไปทั้งตัวจนอาการทุเลาและหายป่วยแล้วเธอก็ยังไม่เห็นหน้าเขา และเมื่อฟื้นเธอก็รู้ว่าเขาไม่มาเยี่ยมเธอเลยหลังจากให้คนขับรถเอายามาให้วันนั้น
จันทร์เจ้าเองก็ไม่ได้คาดหวังอะไรอยู่แล้วการที่เขาไม่มาหาเธอจึงไม่แคร์อะไร เธอรู้สึกดีขึ้นจนเกือบจะหายดีแล้วตอนเย็นจึงจูงมือเด็กแฝดเดินเล่นในสวน บ้านหลังนี้กว้างขวางสวนดอกไม้ก็สวยมาก เพราะพ่อของเตชินเป็นคนชอบปลูกต้นไม้ดอกไม้และจัดสวนเก่ง ที่นี่จึงร่มรื่นมาก
จันทร์เจ้าพึ่งรู้ว่าเขาดีกับเด็กแฝดมากเมื่อเห็นสนามเด็กเล่นอยู่กลางสวนเล็ก ๆ ให้เด็กแฝดได้เล่น แน่นอนว่าที่นี่ไม่มีเด็กการที่เขาทำสนามเด็กเล่นคงเพราะเด็กแฝดนี่
เตชินเป็นคนรัก
