ผมก็นั่งฟังเงียบๆ ไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไรออกไป กระทั่งข้อความแจ้งเตือนขึ้น
@Line
น้ำขิง : นาย!
เจย์ :?
น้ำขิง : อ่านเร็วกว่าที่คิดไว้เยอะ
ใบหน้ายกยิ้มขึ้นแต่เมื่อละสายตาจากหน้าจอโทรศัพท์ก็ปรับสีหน้าเรียบนิ่งเหมือนเดิม มือคว้าแก้วเบียร์ยกดื่มและหันมาสนใจข้อความในโทรศัพท์อีกครั้ง
เจย์ : จับโทรศัพท์อยู่พอดี
ดวงตามองข้อความ เมื่อเห็นว่าเธอยังไม่อ่านไม่ตอบ ก็เงยหน้าขึ้นฟังเพื่อนมันนั่งคุยกัน ขาเรียวยาวของเดียร์เหยียดยาวพาดลงที่ตัก ทั้งที่ศีรษะของมันยังซบที่ไหล่ของไอ้โซน
“นั่งดีๆหน่อย มึงอะ” เพราะมันใส่กางเกงขาสั้นแล้วชอบนั่งไม่ระวังจึงต้องเอ่ยบอกอยู่เรื่อย
“ก็มันปวดขาอะ” แล้วมันก็ยังเถียงข้างๆ คูๆ ผมจึงอดมองเฉยๆ ไม่ได้ เอื้อมจะไปหยิบผ้ามาปิดขาให้ แต่ก็ไม่ทัน เพราะไอ้โซนมันจัดการเรียบร้อย ผมจึงหันไปคว้าแก้วเบียร์ด้านหน้าขึ้นดื่มแทน ดวงตาจ้องมองโทรศัพท์อีกครั้ง
น้ำขิง : อ่อ ฉันจะคุยเร
