หรือว่าที่ตรงนั้นมิใช่ของข้าตั้งแต่แรก
“ท่านนอนห้องนี้เถิดเจ้าค่ะข้าได้สั่งให้บ่าวจัดเตรียมทุกอย่างให้แล้ว หากต้องการอันใดโปรดแจ้งบ่าวได้เลยเจ้าค่ะ”
“ขอบคุณเจ้ามากๆ เลยนะ เช่นนั้นข้าเรียกเจ้าว่าเหยาเหยาได้หรือไม่?” หวังซูเหยาชะงักเล็กน้อย
“อ๊ะ! ถ้าหากว่าเจ้ามิสะดวกข้าก็ไม่…”
“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ”
“อื้อ ขอบคุณนะเหยาเหยาข้าอาจจะจำมิได้ว่าเจ้าเป็นน้องสาวแต่แค่รู้ว่าข้ามีน้องสาวด้วยก็รู้สึกดีใจมากแล้วล่ะ” คนตัวเล็กนิ่งไปสักพัก พี่สาวท่านทั้งสวยและมีจิตใจดีเช่นนี้ท่านแม่ทัพจะลืมนางลงได้อย่างไร
“เช่นนั้นข้าขอตัวก่อนนะเจ้าคะ”
หวังซูเหยาเดินกลับไปที่เรือนก็พบว่าแม่ทัพหานเขาได้ยืนรอนางที่หน้าจวนก่อนอยู่แล้ว
“มีอันใดหรือเปล่าเจ้าคะ?”
“ข้ามีเรื่องจะคุยกับเจ้า”
“อ่า เช่นนั้นเชิญด้านในเจ้าค่ะ” หวังซูเหยาเปิดประตูให้ชายหนุ่มเดินเข้ามาด้านในก่อนจะจัดการรินชาใส่ถ้วนให้บุรุษตรงหน้า
“มีเรื่องอันใ
