นางอลันดาก้าวเข้ามาในโชว์รูมเพชรสุดหรูของคชาโดยไม่ได้นัดหมาย พนักงานในร้านรีบกุลีกุจอมารับลูกค้าด้วยความยิ้มแย้ม
“สวัสดีค่ะ กำลังมองหาเครื่องประดับอะไรอยู่คะคุณผู้หญิง”
นางอลันดายกมือขึ้นเป็นเชิงบอกว่าไม่ พร้อมกับเอ่ยปากบอกถึงธุระของนาง “ฉันมาขอพบคุณคชา”
“ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงได้นัดท่านไว้ก่อนไหมคะ”
“ไม่”
“ถ้าอย่างนั้นดิฉันก็ให้คุณเข้าพบไม่ได้ค่ะ”
“ไปบอกเขาว่าอลันดาขอพบ” นางอลันดาบอกด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด ปรายหางตาคมกริบมอง ไร้รอยยิ้มบนเรียวหน้าสวยของนาง คอตั้งเชิดแผ่นหลังเหยียดตรง
“รอสักครู่นะคะ เชิญคุณผู้หญิงนั่งรอตรงนี้สักครู่” พนักงานสาวสวยผายมือเชิญให้นางอลันดาไปนั่งในโซนรับรองแขกอย่างนอบน้อม
แขกของร้านเพียงพยักหน้าแล้วเดินไปย่อตัวลงนั่งตามคำเชิญเท่านั้น เพียงไม่นานเจ้าของร้านก็เดินตามพนักงานสาวออกมา คชายกมือบอกเป็นเชิงให้หญิงสาวออกไปก่อน ส่วนตัวเขาเดินตรงไปที่แขกผู้มาใหม่
“เป็น
