คิมหันต์ยิ้มเงยหน้าจากหว่างขาฉ่ำแฉะ “หวานจัง ฉันจะปล่อยได้หรือ”เงยหน้าขึ้น ไล่ลินตรงขาอ่อนอวบแน่น “ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อให้นาย….. ฉันมาจัดการเรื่องที่นายทำให้คุณแม่ตาย นายจะมาทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ” “ใครมาเสิร์ฟถึงที่ มาหาเรื่องถึงที่ฉันเป็นผู้ชายถ้าคุณลูกอินทร์เป็นผู้ชายฉันก็ต่อยไปแล้วนี่…ผู้หญิง แล้วยังน่าฟัดขนาดนี้ ทางเดียวที่ทำได้คือ….” กดใบหน้าลงที่หว่างขาดูดกลีบบางสุดแรงกระดกลิ้นรัวที่ปุ่มกระสันเบาๆ “โอ๊ยยยย ยะยะอย่าทำแบบนี้” ลูกอินทร์ดิ้นพล่านแต่เหมือนยิ่งพูดอีกคนยิ่งรัวลิ้นเข้าใส่ทั้งดูดทั้งเม้มล้วงลึกสุดลิ้น ไม่เคยมีใครมาทำอะไรแบบนี้กับลูกอินทร์มาก่อนอย่างดีก็แค่จูบ “ปล่อยฉันนะ”คิมหันต์เงยหน้าจากหว่างขาฉ่ำลุกขึ้นยืนสังเกตอาการของลูกอินทรืที่ไม่กล้าร้องโวยวายแค่เค้นเสียงห้ามเบาๆ ลูกอินทร์ชันเข่ายันพื้นเตียงแต่ต้องสะดุ้งสุดตัวมือนิ้วเรียวสอดเข้าไปตรงกลางหว่างขาสุดนิ้วคิมหัน