“...เรื่องที่ผ่านมาเฮียขอโทษนะ เฮียผิดมากจริง ๆ ชีวิตจากนี้เฮียยกให้หมวยกับลูก หมวยอยากให้ทำอะไรพูดมาได้เลย เฮียจะทำให้หมวยทุกอย่าง แต่อย่ากีดกันฮาจิกับเฮียนะ เฮียอยากทำหน้าที่พ่อของฮาจิสักครั้ง อยากเป็นคนที่ดีกว่าเมื่อก่อน อยากดีขึ้นเพื่อลูกเพื่อหมวย”
“บอกแล้วไงว่าเลิกพูดคำว่าขอโทษสักที พูดไปมันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น”
“...สิ่งที่เฮียทำในอดีตมันทำร้ายเราจริง ๆ ทำให้ลูกขาดพ่อ ทำให้ลูกรู้สึกแย่ เฮียควรรู้สึกตัวให้เร็วกว่านี้ ไม่น่าปล่อยให้ทุกอย่างเดินมาไกลแบบนี้เลย” การินเสียงสั่น น้ำตาเอ่อคลอ
“ฮาจิเป็นเด็กที่เข้มแข็งมาก” พริกหวานยกแก้วน้ำเต้าหู้ดื่ม วางแก้วลงแล้วเธอก็เอ่ย “ฮาจิเป็นคนอนุญาตให้พริกบอกเฮียว่าเขาเป็นลูกเฮีย ลูกรู้ว่าเฮียคือพ่อตั้งแต่วันแรกที่เฮียกับลูกเจอกัน”
“สิ่งที่เฮียทำตลอดหลายเดือนมานี้โคตรแย่ เฮียเป็นคนที่แย่ในสายตาของลูก ไม่น่าทำตัวแบบนั้นเลย”
“ใช่ครับ เป็นคนที่มีความคิด
