รถของคาเรนมาจอดที่หน้าบ้านในเวลาต่อมา เธอมองบ้านด้วยความคิดถึงเพราะไม่เคยห่างนานขนาดนี้มาก่อน
"พี่เรนนนนนนน!!" คารินเมื่อเห็นพี่สาวก็รีบวิ่งเข้ามากอดมาอ้อน
"ว่าไง อยู่กับแม่ดื้อหรือป่าว?!" คาเรนเอ่ยถามน้องสาว ก่อนจะลูบหัวไปมาด้วยความเอ็นดู
"ไม่ดื้อเลย รอพี่เรนมารับไปทำงานหลายวันแล้วน้าาา!!" คารินรีบเข้าเรื่องเพราะว่าพี่สาวของเธอได้สัญญาแล้วว่าจะพาไป
"งั้นพรุ่งนี้ไปทำงานพร้อมพี่โอเคมั้ย?"
"โอเคเลย เข้าบ้านกันคุณแม่บ่นหาพี่เรนตลอดเลย"
จากนั้นสองสาวที่เป็นลูกสาใงของบ้านนี้ก็พาเดินกอดกันเข้าไปในบ้าน พ่อแม่ของคาเรนเมื่อเห็นสองพี่น้องรักใคร่กันดีก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้
"กลับบ้านสักทีลูกแม่" แม่ของหญิงสาวพูดด้วยน้ำตาคลอ เธอไม่เห้นหน้าของลูกคนโตมาเป็นอาทิยต์ไม่แปลกที่ท่านจะคิดถึง
"โอ๋ๆ ช่วงนี้เรนยุ่ง ต่อไปจะไม่ห่างเกินสามวันแล้วค่ะ" คาเรนเข้าไปกอดแม่ของเธอ
"อย่าผิดคำพูดนะคาเรน คนแก่ความ
