“กินข้าวเช้าด้วยกันนะคุณ อย่าเพิ่งกลับบ้านไปซะก่อน”
ศศิร์ธาไม่เคยต้องรบกวนหรือไปวอแวที่บ้านของใครแบบนี้ นับว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรก ที่นอกจากจะนอนหลับไปตรงหน้ารั้วบ้านแล้ว เขายังจะอยู่กินมื้อเช้ากับคนในบ้านอีกด้วย
“ล้างหน้าล้างตาหน่อยไหม” ตาสุนทรถามแล้วบุ้ยปากไปยังห้องน้ำในบ้าน ศศิร์ธายิ้มที่เป็นการตอบรับ เขาเข้าไปจัดการตัวเองข้างในนั้น ออกมาอีกครั้งก็ย้ายไปนั่งคุยกับตาสุนทรที่หน้าบ้านกันอีกเป็นนาน ถึงได้ยินเสียงหวาน ๆ ของหลานสาวตาสุนทรบอกว่ากับข้าวเสร็จแล้ว
อาหารบนโต๊ะที่ตรงหน้าเป็นเมนูง่าย ๆ แต่น่ากินทุกรายการ ไม่ว่าจะเป็นต้มยำขาหมู ชะอมชุบไข่ น้ำพริกกะปิ ผักต้มที่จัดวางเรียงเป็นระเบียบ ศศิร์ธาลืมไปเลยว่าเมื่อวานเขากินอะไรที่บ้านมาบ้าง
“ที่บ้านนี้จะกินกันแบบง่าย ๆ นะคุณ พอไหวไหม”
“น่ากินมากครับตา”
“หนูเอ๊ย ตักข้าวมาเลยตาหิวแล้ว”
ที่โต๊ะมีแค่ตาสุนทรกับศศิร์ธาแค่สองคนนั่งกินข้า
