“เอ๋อ”
ศศิร์ธาเดินผ่านประตูห้องทำงานภายในโรงแรมของศุภชัยเข้าไปหลังจากส่งข้อความว่าเดี๋ยวไปหา และเจ้าตัวก็ตอบกลับอย่างไวว่า
“มาได้เลยครับเจ้านาย”
ศุภชัยเด้งตัวขึ้นลุกยืน ยกมือทำท่าตะเบ๊ะตอบรับไปพร้อมด้วย
“ครับผมเจ้านาย มาไวมาก”
“มึงตามประวัติของกูช่วงเวลานี้ให้ด้วย ประวัติการใช้จ่าย และประวัติการเดินทางด้วยนะ” ศศิร์ธาบอกว่าเป็นช่วงเวลาใดที่เขาต้องการให้ศุภชัยช่วยเหลือ
ศุภชัยตบเท้าตอบรับอีกรอบพร้อมส่งเสียงดังว่า “ครับผม”
ศศิร์ธามองเพื่อนที่มีเหลือเพียงคนเดียวนิ่ง ๆ ก่อนจะเงียบไปอึดใจแล้วถามออกไปว่า “วันนั้นมึงรายงานอะไรกับแม่กูบ้าง”
“บอกแค่ว่ามึงให้ตามสืบคดีอีกที แค่นั้น”
ศศิร์ธากวาดตามองเพื่อนถามย้ำ “แค่นั้น?”
“แค่นั้นแหละครับ” ศุภชัยบอกด้วยความสัตย์จริง พร้อมกับคลายมือ คลายร่างกายลง เดินไปคล้องแขนศศิร์ธาพาลงนั่งที่โซฟาใกล้ ๆ ศศิร์ธายอมตามแรงของเพื่อนไปนั่งนิ่ง ๆ ก่อนถามย้ำอี
