“นายจะพาฉันไปไหน” ฉันพ่นลมหายใจออกมาเมื่อคนเอาแต่ใจข้าง ๆ ฉันไม่ตอบอะไร ตอนนี้ฉันอยู่บนรถของเขา เพราะเขาบอกว่ามีอะไรจะคุยด้วยให้ฉันขึ้นรถมา ฉันก็บื้อขึ้นไปตามที่เขาบอกแล้วเขาก็ขับรถออกมาซะงั้น
“วาโย ฉันต้องทำงานนะ” ฉันหันหน้าไปมองใบหน้าหล่อ ๆ ของเขา ซึ่งเขาก็ไม่สนใจที่จะคุยกับฉันเลย แต่แล้ว
“ทำไมเธอต้องทิ้งฉัน” ฉันขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาอีกครั้ง
“ก็เราไม่มีเรื่องที่ต้องคุยกันอีก” และทันใดนั้น
เอี๊ยดด!
“โอ้ย!!” ฉันหน้าคะมำเกือบทิ่มลงที่คอนโซลรถโชคดีที่เซฟตี้เบลล์ดึงไว้ก่อน วาโยเล่นเบรกรถกะทันหันทันทีที่ฉันพูดจบ ฉันหันหน้าไปแยกเขี้ยวใส่เขาทันทีเช่นกัน
“ไม่มีเรื่องคุย?” เขาเลิกคิ้วหันมามองฉัน น้ำเสียงของเขาเหมือนจะบอกว่า ฉันมันไม่รู้เรื่องอะไรเลย
“ใช่!” ฉันตอบกลับด้วยน้ำเสียงแสดงความไม่พอใจชัดเจน
“เหอะ” วาโยดูท่าจะไม่พอใจเอามาก ๆ เขาเอาลิ้นดุนกระพุ้งแก้ม แล้วก็เงียบไป
