เมียลับจอมอิทธิพล

2

ทว่าความคิดต่างๆก็ต้องหยุดกึกเมื่อสายตาของชาลิสาหัวหน้าแผนกที่ส่งสายตาขึงดุมาจากอีกฟากเลยทำให้ทั้งพุดมาลัยและดาริกายืนก้มหน้าสงบเสงี่ยม คณะของเฟอนันเดสกำลังผ่านหน้าประตูศูนย์การค้าเข้ามา โดยมีมิสเตอร์อิริคซึ่งมีตำแหน่งเป็นกรรมการผู้จัดการสาขาประเทศไทยออกไปต้อนรับ

ใบหน้าหล่อเหลาของเฟอนันเดสเหยียดยิ้มออกเพียงเล็กน้อย ดวงตาสีบรั่นดีไม่บ่งบอกอารมณ์ทำให้ใครก็แล้วแต่ไม่สามารถอ่านใจเขาออก แม้จะเพ่งมองจากดวงตาก็ตาม เฟอนันเดสเดินทักทายพอเป็นพิธีกับเหล่าพนักงานที่ถูกต้อนให้มายืนต้อนรับตั้งแต่เช้า โดยทุกคนฉีกยิ้มและยกมือไหว้ตามที่หัวหน้างานกำกับไว้เป็นอย่างดี

“มาแล้วโบว์”

“ฉันเห็นแล้ว” พุดมาลัยกระซิบกลับ ใจเต้นตึกตัก โกรธเพื่อนที่ยังชวนคุย และยังแอบกระตุกมือเธอจนเป็นเหตุให้ผ้าเช็ดหน้าที่กำอยู่ในมือหล่นลงกับพื้น จังหวะเดียวกับร่างสูงองอาจเหล่อเหลาอย่างคนเอมริกันดินมาถึงพอดี พุดมาลัยจะก้มลงเก็บเลยต้องชะงัก เงยหน้าตกใจซีดเผือดขึ้นมอง เมื่อรองเท้าหนังมันปลาบหยุดอยู่ตรงผ้าเช็ดหน้าของเธอ

“ขอโทษค่ะ” พุดมาลัยบอกเสียงโหย แก้มนวลใสร้อนผ่าว เมื่อประสานสายตากับดวงตาสีบรั่นดีที่เธอเห็นในความฝันอันเร่าร้อนของตัวเองแต่ตอนนี้เขามายืนอยู่ตรงหน้า

พุดมาลัยกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอกลัวจะถูกเขาตำหนิ แต่อีกฝ่ายไม่แม้แต่จะพูดด้วย เฟอนันเดสเหลือบมองเพียงนิดราวกับเธอเป็นอากาศธาตุก่อนจะเดินผ่านไป

“ขอโทษด้วยครับที่ทำให้คุณไม่พอใจ” อิริครีบเข้าไปขอโทษ เขาเป็นกรรมการผู้จัดการที่ถูกเฟอนันเดสส่งมาให้กำกับดูแลงานที่นี่

“เธอเป็นใคร” เฟอนันเดสหยุดเดิน หันมาถามเสียงขรึม อิริครีบตอบอย่างลนลาน

“พนักงานในแผนกบัญชีการเงินครับ ผมจะไปเรียกหัวหน้างานเธอมาตำหนิให้ครับถ้าคุณเฟอนันเดสไม่พอใจ คุณกิตติดูแลสายการเงินอยู่ผมจะรีบเรียกคุณกิตติมาทันที” อิริคว่าแล้วกำลังจะหมุนตัวไปเล่นงานกิตติแต่ต้องอ้าปากค้าง ก่อนจะผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอก

“ไม่ต้อง เรื่องแค่นั้นอย่าทำให้ฉันเสียเวลาเลย ฉันมีเรื่องสำคัญกว่าที่ต้องทำ” เฟอนันเดสบอกเสียงเฉียบขาด ใบหน้าหล่อเหลาเย็นชา เขามาเพื่อจับผิดคนโกง แค่เรื่องผู้หญิงคนนั้นทำผ้าเช็ดหน้าหล่นไม่อยู่ในความสนใจเขา

ฝ่ายอิริคจึงรีบรับคำ เข้าใจว่าอีกฝ่ายอยากตรวจชมภายในศูนย์การค้ามากกว่าเรื่องพนักงานระดับล่างทำของหล่น “ครับ ถ้าอย่างนั้นเชิญทางนี้ครับคุณเฟอนันเดส แผนกต่อไปที่ผมจะพาคุณไปชมคือแผนกเสื้อผ้าสตรีที่ทำกำไรให้กับศูนย์การค้าของเราเป็นอันดับหนึ่ง” อิริคเชื้อเชิญพร้อมกับผายมือบอก

เฟอนันเดสเดินตาม ส่วนด้านหลังมีบอดี้การ์ดกับคณะผู้บริหารระดับสูงทยอยเดินตามกันไป เมื่อคนสุดท้ายในคณะเดินพ้นไป ชาลิสาก็เก็บความร้อนใจไว้ไม่อยู่เพราะเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดดี ปรี่เข้ามาหาพุดมาลัยด้วยท่าทางไม่พอใจทันที

“เธอทำอะไรของเธอฮึพุดมาลัย ทำของหล่นต่อหน้าท่านได้ยังไง ถ้าฉันถูกด่าขึ้นมาล่ะก็เธอโดนดีแน่” ชาลิสาโวยวาย รีบเดินมาต่อว่าพนักงานในสังกัดเป็นอย่างแรก เธอเห็นสายตาอิริคที่กวาดมองแล้วก็ขนลุก ตอนนี้อิริคไม่พูดอะไรก็จริงแต่หลังจากเสร็จงานไม่รู้เธอจะโดนอะไรหรือเปล่า ทั้งหมดเป็นเพราะพุดมาลัยคนเดียว ถ้าไล่เรียงแล้วคนที่จะโดนตำหนิคนแรกก็คือผู้จัดการแผนกซึ่งก็คือกิตติ ฝ่ายนั้นจะต้องไม่พอใจแน่ที่เธอไม่กำกับดูแลลูกน้องให้ดีจนทำเรื่องเสียหน้าต่อหน้าท่านประธาน

ชาลิสาเป็นหัวหน้าฝ่ายแคชเชียร์ที่ขึ้นตรงกับแผนกบัญชีและการเงินที่มีกิตติเป็นผู้จัดการดูแลอีกทีหนึ่ง

“โบว์ขอโทษค่ะพี่สา โบว์ตกใจเลยทำผ้าเช็ดหน้าหล่นจากมือ”

น้ำเสียงกับท่าทางนอบน้อมของพุดมาลัยเลยทำให้ชาลิสาคลายความหงุดหงิดลงได้บ้าง ใบหน้าบิดเบ้เมื่อครู่คลายลงก่อนจะส่ายหน้าโบกมือไล่อย่างรำคาญเพราะพุดมาลัยไม่ได้โต้เถียง จึงไล่ให้รีบไปทำงานเมื่อพนักงานคนอื่นๆก็เริ่มทยอยแยกย้ายกันไปแล้ว

“สำนึกผิดก็ดี งั้นก็รีบไปทำงานเถอะ เดี๋ยวสิบโมงห้างเปิดแล้วแคชเชียร์ยังไม่พร้อม ฉันจะเล่นงานเธออีกกระทง”

“ค่ะ” พุดมาลัยก้มหน้ารับคำ ถอนใจกับท่าทางวางอำนาจนั้น รีบหมุนตัวไปทำงานต่อ พนักงานในฝ่ายแคชเชียร์ต่างรู้กันทั้งนั้นว่าชาลิสาแอบกิ๊กกับกิตติ ไม่นานอีกฝ่ายอาจได้ขึ้นเป็นผู้ช่วยแผนกการเงินและบัญชี ดังนั้นพนักงานตัวเล็กๆอย่างเธอไม่ควรมีปัญหาด้วย

เธอต้องอดทนรองานที่สมัครไว้กว่าสิบที่ ถ้ามีที่ไหนเรียกตัวไปสัมภาษณ์และเรียกให้ทำงานเมื่อไร พุดมาลัยไม่ลังเลที่จะลาออกไปทันที เพราะชาลิสาเป็นหัวหน้าที่คอยแต่วางอำนาจ กราดเกรี้ยวใส่ทุกครั้งที่มีโอกาส เวลานี้ไม่ว่าอีกฝ่ายจะไม่มีเหตุผลเท่าใดก็ต้องอดทน จะลาออกไปเตะฝุ่นพุดมาลัยก็ทำไม่ได้ เพราะมีภาระค่าเช่าบ้านกับดูแลมารดา ส่วนบิดาของเธอนั้นเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งตับไปตั้งแต่เธอเรียนยังไม่จบชั้นประถมหก

“พี่สานี่เจ้าอารมณ์จริง ดีนะที่เป็นโบว์ ถ้าเป็นเราเถียงกลับไปแล้ว โบว์ไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย ว่าฉอดๆไม่ถามเหตุผลสักคำ” ดาริกาเดินตามมาบ่นเบาๆ ด้วยรู้ว่าตัวเองก็มีส่วนผิดที่ทำให้เพื่อนโดนดุ

พุดมาลัยหันไปมองแล้วยิ้มปลงๆ “แต่โบว์ก็ผิดจริงนะดา โบว์ทำผ้าเช็ดหน้าหล่นต่อหน้าต่อตาคุณเฟอนันเดสแบบนั้น ทุกคนคงตกใจ เห็นมองจ้องโบว์กันเป็นตาเดียว โบว์ยังขนลุกอยู่เลยกลัวคุณเฟอนันเดสจะว่าต่อหน้าทุกคน”

“ถึงยังไงก็ไม่ได้ตั้งใจทำหล่นอยู่ดี อีกอย่างก็เป็นฉันผิดเองด้วยที่ไม่กระตุกมือเธอแบบนั้น”

“ช่างเถอะ เรื่องมันผ่านไปแล้ว คุณเฟอนันเดสคงไม่ได้คิดอะไรหรอกมั้ง เขาจะไล่ฉันออกเลยหรือแค่ฉันทำผ้าเช็ดหน้าหล่นกับพื้น”

“นั่นสินะ คนระดับนั้นเขาไม่สนใจเราหรอกว่าไหม”

คำพูดตรงไปตรงมาของดาริกากระแทกใจพุดมาลัยอย่างแรง ดาริกาพูดถูกที่คนระดับเฟอนันเดสไม่สนใจผู้หญิงธรรมดาแบบเธอหรอก

ศูนย์การค้าเดอะพรีเมียร์เป็นศูนย์การค้าระดับไฮเอนด์ตั้งอยู่ใจกลางเมือง แวดล้อมด้วยคอนโมนิเนียมหรู มีรถไฟฟ้าตัดผ่าน นำเข้าสินค้าแบรนด์ดังจากทั่วโลกให้มาเปิดช็อปอยู่ที่แห่งนี้ได้อย่างครบถ้วน ที่นี่เปิดมาแล้วอย่างเป็นทางการเมื่อตอนปีใหม่แต่ผ่านมาครึ่งปีท่านประธานใหญ่อย่างเฟอนันเดสที่นั่งบริหารงานอยู่ที่สหรัฐอเมริกาถึงกับบินตรงมาเยี่ยมชมอีกครั้งอย่างไม่มีใครรู้ล่วงหน้า

ชาลิสาหัวหน้างานของเธอบอกว่าท่านประธานให้ความสนใจกับสาขาเมืองไทยมากเพราะเปิดได้เพียงหกเดือนก็ทำกำไรให้อย่างงาม จนต้องมาตรวจเยี่ยมให้กำลังใจพนักงาน

พุดมาลัยมีหน้าที่รับฟังไม่สามารถออกความเห็นได้อยู่แล้วจึงพยักหน้าหงึกๆไป อีกอย่างเรื่องของผลกำไรเธอก็ไม่รู้เรื่องเพราะไกลเกินตัวรู้แต่ว่าที่ศูนย์การค้าแห่งนี้ขายดีมากเพราะมีแต่ลูกค้ากระเป๋าหนักมาเดินช็อปปิ้ง ดังนั้นเรื่องได้กำไรอย่างงามพุดมาลัยจึงไม่เห็นว่าแปลก พุดมาลัยสะบัดศีรษะบอกตัวเองให้เลิกคิดถึงเรื่องของเฟอนันเดสเสียที แล้วก้มหน้าก้มตาเปิดเครื่องแคชเชียร์แล้วทำงานในหน้าที่ของตนเองต่อ