หลายวันต่อมา
"นายครับเอายังไงดีครับร้านสักที่กำลังสร้างโดนปาระเบิดครับ"
ลีคลึงแก้วเหล้าในมือเล่น มืออีกข้างคีบบุหรี่เอาไว้ก่อนจะดูดควันเข้าไปแล้วพ่นออกมา
"พวกมันคงรู้แล้วว่าเศษสวะที่ส่งมาฉุดผู้หญิงของกูถูกยิงกบาลตายไปแล้ว เลยคิดแก้แค้นเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่าที่จะทำได้ มึงสายตรงถึงท่านรองบอกให้จัดการเรื่องนี้ให้ดีส่งของขวัญชิ้นโตเข้าบัญชีท่านรองที่มาเก๊าเรื่องนี้ไม่ต้องลงมือเอง ให้ทางการจัดการ"
"ครับนาย"
หม่าเฉินทำท่าลังเลเหมือนมีเรื่องที่จะพูด
"ถ้ามึงไม่พูดก็ออกไป"
ลีพ่นควันบุหรี่ออกจากปากอีกครั้ง
"เรื่องผู้หญิงคนนั้น นายคิดจะทำอะไรกันแน่ครับ ก็แค่เด็กที่พ่อของเธอขายให้นายเพื่อใช้หนี้ ทำไมดูเหมือนว่านายจะสนใจเธอมากเกินไป หรือว่านายชอบเธอจริง ๆ"
ลีหัวเราะ
"ดูเหมือนว่าเรื่องนี้มึงจะติดใจมากสินะ"
"นายครับ"
"มึงไม่ต้องพูดแล้ว กูเคยบอกมึงแล้วว่าถ้ากูไม่ได้เอาคืนชาตินี้กูก็คงนอนตายตาไม่หล
