“จ๊ะ…ป้าอ่อน” หญิงสาวรับฟังเพียงสั้นๆ ยอมรับว่าเสียใจหนัก
“ข้าว่าช่วงนี้เอ็งก็งดขึ้นไปบนเรือนสักพักก็แล้วกัน เอาไว้ให้คุณท่านหายโกรธก่อน แล้วค่อยว่ากันอีกที” นางอ่อนแสดงความคิดเห็นขึ้นมาบ้างหลังจากเงียบไปนาน แม้จะเห็นใจอีกฝ่ายแค่ไหน แต่ยังไงสิ่งที่เกิดขึ้นก็ถือเป็นเรื่องใหญ่พอสมควร อีกทั้งเจ้านายก็ยังทั้งรักทั้งเอ็นดูพุดกรองเป็นอย่างมาก ไม่แปลกเลยหากท่านจะผิดหวังที่จู่ๆ คนที่คาดหวังเอาไว้เสียสูงจะชิงสุกก่อนห่าม ซ้ำยังไม่ยอมปริปากบอกว่าใครเป็นพ่อของเด็กในท้อง ไม่รู้ว่าหัวคิดอะไร เหตุใดต้องปกปิดความผิดแทนคนอื่น
ทำไมกัน…
หลายวันต่อมาพุดกรองก็ต้องตกอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอีกครั้งเมื่อคนที่หายกลับไปเยี่ยมบ้านที่ต่างจังหวัดนานหลายอาทิตย์จู่ๆ ก็มาปรากฏตัวขึ้นตรงหน้ากัน สีหน้าของเขาแค่เห็นก็เข้าใจว่าคงรู้เรื่องแล้ว และเขา…คงจะเป็นอีกคนที่ผิดหวังในตัวของเธอ
