(ศิลา)
"ตื่นแล้วเหรอ"
"....."
ผมงัวเงียตื่นมาด้วยอาการที่ไม่เต็มร้อย เสียงของผู้หญิงที่ทักในตอนนี้ที่ไม่รู้ว่าเวลาเท่าไหร่ ทำให้ผมอึ้งและตกใจ ร่างกายของผมที่ไร้เสื้อผ้านั่นยิ่งทำให้หัวของผมมึนไปหมด
"อะไร? ทำไมมองหน้าฉันแบบนั้น" เธอถามผมในขณะที่เดินนวยนาดเข้านั่งลงข้างเตียง
ผมนั่งจ้องมองหน้าผู้หญิงสวยที่อยู่ตรงหน้า มองแล้วก็นึกว่าทำไมเธอถึงได้มาอยู่ในนี้ ผมกวาดสายตามองโดยรอบ ห้องนอนที่ไม่ใช่บ้านผมแน่ ๆ และที่นี่ก็ยังคงเป็นสนามแข่งของไอ้เงินล้าน มันมีห้องนอนซึ่งแต่ก่อนผมก็เคยมานอน
"มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?" ผมถามเสียงแข็ง
"พูดกับคนที่ช่วยเหลือคุณได้ไม่ไพเราะเลยนะคะ" เธอย้อนผมหน้าตาย เหมือนเธอไม่ได้สะทกสะท้านอะไรสักนิด
"อะไร?"
"จำไม่ได้เหรอคะ ว่าเมื่อวานเราสองคน...." เธอจ้องหน้าผมแล้วพูดอมยิ้ม คำพูดที่ทำให้ผมเริ่มประมวลภาพหลาย ๆ อย่างที่เกิดขึ้น
"เวรเอ๊ย!!" ภาพทุกอย่างไหลเข้ามาใ
