21

1245 คำ
“โอ้ย ฟ่างอิจฉาคนมีคู่” อรนลินกลั้นยิ้ม ก่อนจะหันไปทำตาเขียวใส่เพื่อน ใบหน้างามเงาไปด้วยเหงื่อที่ไหลซึมออกมาจากอากาศที่อบอ้าว เริ่มแดงระเรื่อราวกับว่าอาย จุติมองภรรยาตัวน้อย ก่อนจะขืนหน้าไม่ให้โน้มไปหอมให้ชื่นใจ ถ้าเขาทำอย่างที่ใจอยาก มีหวังโดนคนอื่นแซวจนลูกบวชแน่ แล้วทั้งหมดจึงทยอยลงมือทำอาหารด้วยกันที่ตรงหน้าหาด จิลลาเดินเข้าไปทำน้ำจิ้มในครัว ขณะยืนแกะกระเทียมและเด็ดขั้วพริกสด ก็ร้องสั่งเด็กรับใช้ขึ้น “นิด เดี๋ยวไปเอาจานชามออกมาเพิ่มหน่อยนะ” “พี่ช่วยนะจิลลา” “…” “เมื่อไรจะหายโกรธพี่เสียที เรื่องที่เกิดนั่นก็ใช่ความผิดของพี่ที่ไหนกัน จิลลาไม่ฟังพี่เลย” “นิด นิด” จิลลาหันไปอีกทาง พยายามไม่มองที่หัสนัย กลับร้องตะโกนเรียกสาวใช้ “ไม่มีนิด ไม่มีหน่อยทั้งนั้น จนกว่าจิลลาจะยอมคุยกับพี่ให้รู้เรื่อง” “...” หัสนัยมาขวางด้านหน้า กางมือออก เมื่อคนตัวอวบทำท่าจะหนีจากตรงนี้ไป “คุยกันก่อนจิลลา อย่าหนีพี่” “…” เมื่ออดีตเมียตัวจ้อย ที่ตอนนี้อวบจนถึงระยะสุดท้ายวางมือจากวัตถุดิบมื้อเย็น แล้วเงยหน้าคุยกับเขา หัสนัยพลันรู้สึกไม่ค่อยดีขึ้นมาแทน แววตาเช่นนี้เขาไม่มั่นใจนัก ว่ามันหมายถึงสิ่งใด “ก็ได้ค่ะ เราคุยกันตรงนี้ให้จบกันไปเลย” “ไม่ ไม่ พี่ไม่ได้อยากจบกับจิลลานะ พี่อยากให้เราคุยให้เราเข้าใจกันก่อน” “ว่ามาสิคะ” “คืนนั้นพี่เมามาก ไอ้เจกับบอส มันพาอิ๋วมาเต้นยั่วพี่ แล้วมันบอกให้พี่พูดตามมันแล้วอิ๋วถึงจะไป พี่ไม่รู้ว่ามันถ่ายคลิปเอาไว้ด้วย และที่พูดก็แค่เล่นไปตามบทที่พวกมันบอก แบบว่ายังไงดีล่ะ แบบสนุก ๆ กันน่ะ พี่ไม่ได้คิด…” “แต่ฉันไม่สนุกกับคุณ!” จิลลาตวาดเสียงแข็ง “ที่ฉันอ้วน จนไข่คุณหด หมดอารมณ์ไม่อยากเอา ก็เพราะท้องลูก ๆ ให้คุณนี่ไง ฉันยอมออกจากงาน เพื่อมาเลี้ยงลูกตามที่คุณต้องการ ก็เพราะฉันมั่นใจในตัวคุณ ฉันเทิดทูนคุณ แต่คุณเห็นฉันเป็นแค่อีแก่อ้วนแร้งทึ้ง ที่พอพลิกตัวไปเจอตอนดึก ๆ ก็ไข่หดอย่างนั้นหรือ” ในที่สุดจิลลาก็ระบายออกไปอย่างหมดสิ้น เรื่องราวในคืนนั้นทำให้ทั้งสองคนมีปัญหากันจนวันนี้ เพราะหัสนัยไปกินเหล้ากับเพื่อน ๆ ที่ร้าน แถมเพื่อนของหัสนัยยังไปดึงเอาเด็กเก่าคู่ขาที่หัสนัยเลิกใช้บริการไปแล้ว เอามาเต้นบด ๆ ยั่ว ๆ ใส่หัสนัยอีกด้วย พวกนั้นบอกว่าจะยอมปล่อยเขา หากพูดตามที่พวกมันบอก ‘ไข่ผมหดแบบนี้ก็เพราะดึก ๆ หันไปเจอเมียนอนอ้วนอยู่ข้าง ๆ นี่ไง’ เขาเมามาก ก็ไม่รู้ว่าพูดตามพวกมันไปได้อย่างไรกัน จนผ่านไปหลายวัน จิลลาที่เช็กโทรศัพท์เขาประจำ เห็นคลิปนี้เข้า ก็โกรธจนมาถึงวันนี้เลย “พี่บอกแล้วว่าคืนนั้นพี่พูดตามที่มันบอก ก็ไอ้เจกับไอ้บอส มันยังสารภาพแล้วเลยว่าพวกมันจัดฉากแกล้งพี่” “เอาเถอะ พวกคุณอาจสนุก แต่มันเป็นปมที่ฉันต้องทนทุกข์ทรมานมาก คิดว่าฉันอยากอ้วนแบบนี้หรือไง” “อ้วนยังไงพี่ก็ระ...” “หยุดพูดคำนั้นกับฉันเดี๋ยวนี้” “นะ จิลลา ยกโทษให้พี่เถอะ พี่กราบจิลลาก็ได้” หัสนัยทรุดตัวลงจะทำตามคำพูดของตัวเอง แต่จิลลาไม่ต้องการ สาวร่างอวบถอยหนี พูดเสียงแข็งว่า “ไม่ต้องมากราบฉันหรอก ฉันยกโทษให้คุณ และฉันขอยืนยันคำเดิมนะว่าขอหย่าจากคุณ” “อะไรนะ จิลลา” “คุณได้ยินแล้วล่ะ คงไม่ต้องพูดซ้ำอีก” “ไม่นะจิลลา พี่ไม่หย่า” พลันเสียงโทรศัพท์ของจิลลาก็ดังขัดขึ้น จิลลาทำท่าจะไม่รับสาย แต่พอเห็นว่าเป็นใคร เธอก็ยิ้มหวานก่อนกดรับในที่สุด “ค่ะคุณมังกร” ชื่อของปลายสาย ทำให้หัสนัยที่ดื่มมาบ้างแล้วเริ่มเดือด “จะมาหรือคะ จิลลาพักอยู่แถว...” หัสนัยไม่อยากทนฟังเมียตัวอวบคุยสายอีกต่อไป เขากำหมัดแน่นแล้วผลุนผลันจากไป ลับหลังสามีแล้วจิลลาก็ดึงโทรศัพท์ออกจากข้างหูทันที เมื่อครู่เป็นเบอร์ใครก็ไม่รู้โทรผิดมา เธอแค่อยากผลักหัสนัยให้ออกไปจากอารมณ์ความรู้สึกของเธอในตอนนี้ก็เท่านั้น ส่วนคุณมังกรนั่นน่ะ ถูกเธอตัดสัมพันธ์ไปตั้งแต่คราวที่มาบ้านครั้งนั้นแล้ว ตอนที่เดินไปส่งเขาที่รถ จิลลาบอกเขาไปตามตรงว่าเธอยังรักกันดีกับสามี และไม่สบายใจที่มังกรไปมาหาสู่แบบนี้ เท่านั้นเองมังกรก็ยอมรับอย่างคนมีน้ำใจนักกีฬา แล้วใบหน้าที่เคยเมินเฉยราบเรียบก็ปรากฏรอยโค้งที่มุมปากเล็กน้อย เมื่อนึกถึงท่าทีของหัสนัยเมื่อครู่นี้ ตั้งแต่เริ่มคบหากันมาจนแต่งงานมาลูกสองคนแล้ว หัสนัยก็ไม่เคยบอกรักเธอสักที เคยมีพูดบ้าง ก็ชอบพูดตอนเมา ตอนที่แต่งงานกันนั่นก็เพราะความใจเร็วด่วนได้ แต่งงานกันก็เพราะว่าเธอท้องก่อนแต่ง พ่อเธอนี่พูดแทบไม่ออก ที่ลูกสาวที่ท่านรักปานดวงใจมาทำให้ท่านผิดหวังแบบนี้ แถมหัสนัยก็ไม่เป็นที่ชื่นชอบของพ่อตาเท่าใดนัก เขาทำตัวสบาย ๆ เกินไป จิลลาไม่รู้ว่าที่เขาแต่งงานกับเธอนั้น เพราะความรักหรือไม่ หรืออาจเพราะแค่ทำให้เธอท้อง เขาจึงต้องแต่ง หรือเพราะเธอเป็นลูกของพ่อที่มีอำนาจ บารมีและเงินทองมากมาย เขาเลยยอมแต่ง แต่สำหรับเธอนั้น เธอแต่งงานกับเขา ก็เพราะว่ารักหัสนัยหมดหัวใจ หัสนัยกระแทกตัวลงนั่งข้างอรนลินที่กำลังคุยกับวาคิมอยู่ ข้าวฟ่างนั้นยืนปิ้งอาหารกับนิด ส่วนจุติออกไปรับสายรายงานจากฟาร์มเลี้ยง “พี่วิมเคยดูด้วยหรือคะ” “ดูครับ พี่ชอบ สนุกออก” “นึกว่ามีแต่ผู้หญิงเขาดูกัน” อรนลินพูดยิ้ม ๆ เธอกับวาคิมกำลังพูดถึงซีรี่ย์ยอดฮิต ที่วาคิมเองก็ชอบดูเช่นกัน “อะ อันนี้พี่แกะให้” วาคิมบอกแล้วยื่นกุ้งที่แกะแล้วใส่จานให้เธอ อรนลินยิ้มแล้วขอบคุณ “แล้วของพี่ล่ะ” หัสนัยถาม ท่าทางหงุดหงิดชอบกล “ไปย่างเองแล้วแกะเองเลยครับ” วาคิมบอก หัสนัยฮึดฮัดแล้วลุกไปยืนปิ้งกุ้งที่เตากับสองสาว พลันลมพัดมาวูบ ทรายบางส่วนเข้าตาชายหนุ่ม วาคิมยกมือขึ้นขยี้ตา ก่อนจะอุทานออกมา “โอย ตาย ๆ ตายแน่ ๆ” “อะไรคะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม