“เดี๋ยวก็รู้จ๊ะ คุณฟรานสั่งไว้แล้ว ไม่นานหรอกนะ” ร่างสูงลูบไหล่บางไปมาเมื่อเห็นสีหน้าสงสัยใคร่รู้ จนคิ้วยุ่งแทบจะพันกันอยู่แล้ว
ใช้เวลาไม่นานอิงฟ้าก็เข้ามายืนตะลึงกับความงดงามของเครื่องประดับหรูหราราคาแพง จนไม่อยากจะนึกถึงราคาหรือมูลค่าที่แท้จริงของสิ่งที่จัดวางไว้อย่างสวยงามในตู้กระจกใสละลานตาจนแสบตาไปหมด
“สวัสดีค่ะท่าน ยินดีรับใช้ค่ะ ทางร้านถือเป็นเกียรติอย่างสูงที่มีโอกาสได้ร่วมเป็นส่วนหนึ่งของช่วงเวลาสำคัญที่น้อยคนนักจะได้รับ ขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ” เสียงหวานถูกส่งมาจากสตรีวัยกลางคนที่เดินยิ้มเข้ามาอย่างนอบน้อมยินดี หลังจากพนักงานเข้าไปรายงานว่าแขกคนสำคัญเดินทางมาถึงแล้ว
“อืม สวัสดี ของที่สั่งไว้เรียบร้อยดีไหม” ฟรานเชสโกรับคำเบา ๆ กับ เจ้าของร้านที่แสดงความปลาบปลื้มจนออกนอกหน้า มือหนาลูบไล้แขนเรียวของอิงฟ้าด้วยความเคยชินตลอดเวลา พลางก้มลงยิ้มบางให้เธอขณะพูดคุยกับผู้จัดการร้าน
“
