EPISODE6
896 คำ
เด็กพี่มันส์ยั่ว
EPISODE6
“อ่าส์...ถ้าเธอกล้าบีบมัน ฉันสาบานเลยว่าเธอจะไม่มีทางได้เห็นวันพรุ่งนี้อีก” คนที่ครางเบา ๆ ในคอเอ่ยบอก เมื่อฝ่ามือของเธอกำลังสัมผัสกับส่วนที่คัดตึงและร้อนผ่าวนั้น ทั้ง ๆ ที่เธอไม่ได้เห็นมันด้วยตา ทว่าเบบี๋ก็รู้ได้ว่าขนาดของมันไม่ใช่เล่น ๆ เลย แต่เขาต้องโรคจิตแค่ไหนถึงได้มีอารมณ์กับการกระทำบ้า ๆ แบบนี้
“คุณมันทุเรศ โรคจิต!” เธอก่นด่าเขา ทว่าเจ้าตัวกลับขยับยิ้มรับราวยินดี แล้วยื่นมือมาบีบปากเธอ สอดนิ้วเรียวยาวนั้นเข้ามาในโพรงปากเล็ก ๆ ของเบบี๋ ก่อนจะกดมันลงกับลิ้นนุ่มที่เจือไปด้วยรสคาวเลือด
“อื้อ! อ๊ะ...อ่าส์” เบบี๋ได้แต่ครางอย่างทรมาน ยิ่งตอนที่โซลหยอกเย้ามันเธอก็ยิ่งเจ็บตรงรอยกัด
“เจ็บรึไง เธอกัดมันเองนี่” เสียงทุ้มกระซิบถาม กุมมือของเธอที่จับอยู่ตรงส่วนคัดแข็งนั่นไม่ปล่อย
“อ่าส์...อ่อย (ปล่อย)” เบบี๋ครางอย่างทรมาน เธอไม่อยากจับไอ้นั่นของเขานะ ได้โปรดหยุดทำอะไรทุเรศ ๆ สักที
โซลมองคนที่เอาแต่ดิ้นเร่า ปากก็พยายามจะห้ามปราม มือนุ่มที่เอาแต่สั่นเทาก็ขืนไว้สุดกำลัง เห็นแบบนั้นแล้วเขาก็ยิ่งอยากทำให้เธอร้องมากกว่านี้ หวาดกลัวมากกว่านี้
นั่นทำให้เขาดึงมือออกจากปากเล็ก ๆ แล้วโน้มหน้าลงประกบจูบปากเธออีกครั้ง เรียวปากชายหนุ่มที่จงใจบดเบียดลงมาจนแนบแน่นแม้แต่อณูของเสี้ยวอากาศก็ไม่อาจลอดผ่านได้ มันช่างทำให้เบบี๋ทรมานราวกับจะขาดใจตายเสียให้ได้
ปึก ๆ ปึก ๆ
เธอกระแทกกำปั้นเล็ก ๆ ใส่แผ่นอกกว้างของเขา พยายามจะใช้มือเพียงข้างเดียวนั้นจิกข่วนทำร้ายเขาให้ได้มากที่สุด จนเขาไม่สามารถทานทนไหวและยอมปล่อยตัวเธอ
“จ๊วบ! อ่าส์...อ้าปาก” โซลที่ตอบแทนการดิ้นรนนั้นตั้งใจดูดกลีบปากล่างของสาวน้อยจนมันบวมแดง เสียงเข้มสั่งให้เธอเผยออ้าปากออกแต่เด็กนี่ก็ท่าทางดื้อเอาเรื่องเลย
“ไม่! อื้อ...อ่าส์” เบบี๋ร้องปฏิเสธ ทว่าคนที่เอาแต่ใจอย่างเขาก็จัดการบีบปากของเธอให้อ้าออกก่อนที่จะสอดแทรกเรียวลิ้นชื้นเข้ามาเกี่ยวดึงลิ้นเธอไปดูดอย่างแรงจนสาวน้อยน้ำตาริน
“อ่าส์...ขยับมือเธอหน่อย” โซลที่ทั้งบดจูบทั้งบังคับให้มือนุ่ม ๆ นั้นชักรูดไปตามลำเอ็นใหญ่ยาวของตนที่ตอนนี้มันปวดตึงไปหมด ทำให้เบบี๋ได้แต่เนื้อตัวสั่น
“อื้อ...อย่าทำแบบนี้ ปล่อยหนูไปเถอะ” เบบี๋ร้องลั่น เมื่อเขาเปลี่ยนตำแหน่งจากปากลงไปยังเนินอกอวบของเธอ อุ้งปากอุ่นร้อนที่เอาแต่ตะโบมดูดยอดอกของเธอเข้าปากอย่างแรงจนมันแดงเถือกทำให้เธอร้องไห้ออกมา
“จ๊วบ...อืม...แอ่นมันขึ้นมาดี ๆ อย่าให้ฉันต้องสอนเธอ” โซลว่า แล้วใช้ปากฟอนเฟ้นความอวบหยุ่นคู่นั้นเข้าปากไม่หยุด มันนุ่มมาก แต่ก็เป็นทรงสวย แถมที่ปลายยอดยังสีชมพูน่าดูดเลียอีกต่างหาก
“อ๊า...อื้อ...มันเจ็บนะ! อย่ากัดนะ” เบบี๋ร้องครางอย่างทรมานเมื่อเขาทั้งดูดทั้งขบเม้มเนินอกเธอจนเจ็บไปหมด เขามันบ้า...บ้าไปแล้ว
ปึง ๆ ปึง ๆ
ทว่าขณะที่ร่างของเธอถูกผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้รุกรานจนแดงช้ำไปหมด เสียงทุบบานประตูหน้าห้องก็ดังขึ้นรัว ๆ ก่อนที่เสียงปลดล็อคจะดังขึ้น พร้อมกับชายหนุ่มร่างสูงใหญ่สามคนที่เดินเข้ามาในห้อง
“ไอ้โซล!” ชายที่สวมแว่นตาร้องออกมาอย่างตกใจที่ได้เห็นว่าคนในห้องกำลังทำอะไรอยู่ก็รีบเข้ามารั้งไหล่ของโซลให้ถอยออกมาทันที
“พี่มายุ่งอะไร” โซลที่ถูกพี่ชายคนที่สามรั้งตัวให้ถอยห่างพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
“ฉันไม่อยากยุ่งหรอก แต่...แม่มา!” สิ้นเสียงนั้นร่างของหญิงวัยกลางคนที่แต่งกายอย่างภูมิฐานด้วยเสื้อผ้าราคาแพง แถมยังมีบอดี้การ์ดหญิงติดตามถึงสี่คนก็ก้าวเข้ามาในห้อง นั่นทำให้โซลถึงกับหายใจไม่ทั่วท้อง
ทางด้านเบบี๋ที่เป็นอิสระก็ได้แต่รีบดึงผ้าห่มมาคลุมร่างเปลือยเปล่าของตนเองไว้ สายตาหวาดหวั่นที่มองเหล่าชายร่างสูงใหญ่ซึ่งมีใบหน้าหล่อเหลาละม้ายคล้ายคลึงกันกับโซล ทำให้เธอเดาได้ว่าพวกเขาอาจจะเป็นพี่น้องหรือญาติกัน ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงไม่สามารถบุกเข้ามาและหยุดการกระทำบ้า ๆ ของโซลได้หรอก
“แม่...” โซลพึมพำอย่างไม่เข้าใจ
เพียะ! แรงฟาดของฝ่ามือที่กระทบเข้ากับผิวแก้มอย่างแรง ทำให้ฟันกระทบกับผนังปากจนเป็นรอยแผลแตกทันตา ทำให้โซลได้แต่ขยับกลืนหยาดเลือดที่ซึมออกมาอวลในปากลงคอไปอย่างช่วยไม่ได้
“ลูกเลว” น้ำเสียงเรียบของคนเป็นแม่เอ่ย ทำคนฟังถึงแววตาสั่นไหวอย่างไม่เข้าใจสถานการณ์
- ผู้เขียน
