“ทำตามที่ฉันบอกนะณดา แล้วเธอจะโชคดี”
“แต่ฉัน...”
“ในโลกนี้ฉันเป็นคนแรกๆ เลยนะที่หวังดีกับเธอน่ะณดา เชื่อฉันทำตามที่ฉันบอก แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น”
“ฉันจะเชื่อเธอนะ ธาร”
“ดีมาก ฉันรักเธอนะณดา เดี๋ยวค่ำๆ จะโทรหาใหม่ บายจ้ะ”
วรันธารายิ้มกว้างอย่างดีอกดีใจ จนเควินที่เดินกลับขึ้นมาบนห้องนอนอีกครั้งต้องเลิกคิ้วสูงอย่างสงสัย
“วางแผนอะไรอีกหรือที่รัก”
“เคน...” วรันธาราหันไปเห็นสามียืนอยู่ใกล้ๆ ก็สะดุ้งเล็กน้อย “มาตั้งแต่เมื่อไหร่กันคะเนี่ย”
“ก็มาทันได้เห็นคุณยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับณดานั่นแหละ”
คนเป็นภรรยาลอบถอนใจอย่างโล่งอก
“ว่าแต่วางแผนอะไรกันอีกหรือครับ”
“เปล่านะคะ ไม่ได้วางแผนอะไรเล๊ย”
“แล้วทำไมต้องทำเสียงสูงด้วย มีพิรุธนะเนี่ย” เควินหรี่ตาแคบมองอย่างคาดคั้น
“เปล่าเสียหน่อย ว่าแต่คุณแน่ใจได้ยังไงคะว่าเพื่อนรักของคุณไม่ได้ล่วงเกินอะไรณดา”
“ธีโอมันเป็นผู้ชายสุภาพ จัดว่าเป็นสุภาพบุรุษที่สุด
