ณดาเดินแกมวิ่งตามธีโอเข้ามาภายในบ้าน... ไม่สิ ต้องเรียกว่าคฤหาสน์มากกว่า เพราะมันใหญ่มาก
“สวัสดีค่ะคุณธีโอ วันนี้กลับบ้านค่ำนะคะ”
ผู้หญิงวัยกลางคนรูปร่างท้วม หน้าตาใจดีเอ่ยทักทายธีโอ ก่อนจะมองเลยมายังหล่อน ที่ยืนก้มหน้าซีดเผือดอยู่ด้านหลัง
“คนใช้ใหม่เหรอคะคุณธีโอ”
ธีโอหันมามองหล่อนเล็กน้อย ก่อนจะอมยิ้ม “ก็ไม่เชิงหรอกครับ แล้วนี่มิลาด้านอนแล้วหรือครับ”
“คุณหนูนอนตั้งแต่หัวค่ำแล้วค่ะ”
หล่อนเห็นธีโอพยักหน้าน้อยๆ ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน หล่อนไม่รู้จะทำยังไงจึงยืนนิ่ง เขาจึงหันมาทำเสียงดุใส่อีกครั้งจนได้
“ตามเข้ามาสิ หรือว่าต้องให้ลากเข้ามา”
“ฉัน... เดินเองได้ค่ะ”
“งั้นก็เดินตามสิครับ” ธีโอทำเสียงรำคาญใส่หล่อน
ณดาตาแดงๆ จะร้องไห้เพราะน้อยใจ แต่ก็จำต้องทำตามคำสั่งของเขาอย่างไม่มีทางเลือก
“แล้วคุณธีโอจะให้ตั้งโต๊ะอาหารที่ไหนคะ”
ป้านามิโอซึ่งเป็นแม่บ้านประจำคฤหาสน์หรูของธีโอที่จะเอ่
