คิมหันต์
“พอดีเมื่อเช้าปริมออกไปข้างนอกไม่ได้บอกผม ก็เลยคิดว่าจะไปบ้านแม่นะครับ” ผมโกหกปลายสายออกไป
(ไม่ได้มาจ้ะ ทะเลาะกันหรอ) แม่ปริมระตาถามออกมา
“ก็นิดหน่อยครับ” ถึงจะไม่ใช่ก็เถอะ
(แม่ไม่อยากยุ่งเรื่องของลูกหรอกนะ ยังไงก็โตกันแล้ว ค่อยๆคุยกันนะลูก)
“ครับ งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ สวัสดีครับ” ผมบอกก่อนจะวางสายแม่ของปริมระตาไป
ครับผมโทรไปหาแม่ของปริมระตามา เพราะว่านี่ก็เช้าวันใหม่แล้วแต่ว่าปริมระตาก็ยังไม่กลับบ้าน ผมไม่รู้ว่าเธอไปไหน ที่เดียวที่คิดว่าเธอจะไปคือบ้าน แต่ลองคิดอีกที ถ้าปริมระตากลับบ้านแม่เธอต้องเห็นรอยบนหน้าเธอ ซึ่งแน่นอนว่าเธอไม่อยากให้แม่เป็นห่วงแน่นอน ผมเลยอยากโทรไปให้แน่ใจ ว่าเธอไม่ได้กลับบ้านจริงๆใช่ไหม
แล้วสุดท้ายมันก็เป็นอย่างที่ผมคิด เธอไม่ได้กลับบ้าน แล้วเธอจะไปไหน เพราะเพื่อนสนิทเธอมีแค่สองคนนั่นคือไข่มุก(ที่เลิกคบไปแล้ว) แล้วก็ธาราที่ยังคบกันอยู่ แต่รายนั้นผมได้ย
