“อืม...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...เบาหน่อยสิ ฉันยังไม่แข็งแรงดีเลย รับแรงหื่นจากแกจะไม่ไหวแล้วนะ”
คำหวานปรามเสียงกระเส่า ตอนนี้คำหวานกำลังหยัดบั้นท้ายรับดุ้นอันใหญ่โตของขุนโจรหนุ่มที่ยังขยับโยกไหวด้วยจังหวะคล่องแคล่วขึ้นมากกว่าเก่า จนลาวาสีขาวขุ่นไหลเยิ้มอาบไปทั่วทั้งดุ้น ซึ่งตอนนี้มันผลุบเข้าผลุบออกในโพรงเนื้อคับแน่นจนกลายเป็นสีดำมะเมือมน่ากลัว หากก็ให้ความรู้สึกเสียววาบทุกครั้งยามมันลิงโลดอยู่ภายในตัวของคำหวาน
“หยุดเอาฉันก่อนไม่ได้หรือไงนะ...อืม...ฉันเหนื่อยเหลือเกินแล้ว” คำหวานวอนขอเสียงขาดห้วง
และแม้นคำหวานจะรู้ทั้งรู้ ต่อให้ร้องห้ามจนคอแทบแตก...ไอ้ขุนโจรหน้าหื่นมันคงไม่รับฟัง อาจจะมีผ่อนปรนให้คำหวานได้พักหายใจอยู่บ้าง...หากก็แค่ชั่วครั้งประเดี๋ยวประด๋าวเท่านั้นเอง พอได้ตั้งหลักหายใจหายคอ พ่อเจ้าประคุณก็จับคำหวานเปลี่ยนท่า แล้วยัดความใหญ่โตมโหฬารเข้ามาสำแดงฤทธิ์เดชภายในร่องสาวของคำหวานอีกจ
