แผนรักมาเฟียร้าย… Trapped By The Mafia

ตอนที่ 8.2

หญิงสาวมองไปทางแดนนี่จึงได้รับสัญญาณเตือนจากเขา เขารู้ว่าเธอกำลังจะก่อปัญหา และอลิเซียน่าก็ฉุกคิดขึ้นได้ ‘เชี่ย! ห้องใต้ดินอีกแน่!’ เธอดุตัวเอง ก่อนจะมองไปทางลูก้าซึ่งกำลังจ้องมองเธออย่างสนใจ

เมื่อมองไปที่เขา อลิเซียน่ารู้สึกว่าทุกอย่างช้าลง ทำไมเธอถึงคิดอย่างนั้น? เธอถามตัวเอง ทำไมเธอถึงคิดว่าซีโม่จะไม่กลับมาในเร็ว ๆ นี้?

“แกพูดว่าอะไรนะอลิเซียน่า!” เสียงเย็นชาของบิลลี่ดังขึ้นมา ทำให้ทุกคนเงียบกริบ

ทุกคนกำลังรอคอยคำตอบจากเธอ อลิเซียน่าหลุบสายตาลงตั้งใจใคร่ครวญอย่างจริงจัง

“แก้แค้น!” เธอพึมพำเสียงต่ำ

“อะไรนะ?” บิลลี่ถามย้ำ

อลิเซียน่าจึงเงยหน้าขึ้นพร้อมมองกลับไปทางลูก้า

“มันเป็นการแก้แค้น” อลิเซียน่าพูดอย่างมั่นใจพลางจ้องมองดวงตาสีฟ้าอ่อน

“อืม” ลูก้ายิ้มเยาะที่มุมปาก “ทำไมถึงคิดว่าเป็นการแก้แค้น” เขาหยิบแก้วน้ำส้มขึ้นมาจิบ

ทุกคนดูสนใจรวมทั้งบิลลี่ เหล่าผู้ร่วมโต๊ะต่างสงสัย ทำไมเธอถึงคิดว่ามันเป็นการแก้แค้น?

อย่าว่าแต่คนอื่น แม้แต่ตัวอลิเซียน่าเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงปรากฏอยู่ในความคิดของเธอ? หรือเพราะดวงตาอันเย็นชาของซีโม่เวลาที่อยู่ต่อหน้าเธอมันฉายชัดถึงความแค้น

“ฉันเห็นมันในดวงตาของเขา” อลิเซียน่ากลืนน้ำลาย พยายามไม่เบือนสายตาหนีจากการจ้องมองลูก้า “ความเกลียดชัง ความเย็นชา ความแค้น” สุดท้ายอลิเซียน่าก็เลื่อนสายตาไปมองทางอื่น ก่อนก้มหน้าลงพลางย้อนนึกถึงความรู้สึกที่เธอสัมผัสได้จากแววตาของซีโม่

“เขาต้องการแก้แค้นและฉันไม่รู้ว่าทำไม...” อลิเซียน่าครุ่นคิดถึงสาเหตุ และเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมา เธอก็พบว่าลูก้ากำลังจ้องมองเธออยู่ เธอจึงหลบสายตานั้นอีกหน

มันดีกว่าถ้าจะหลีกเลี่ยงการสบตากับเขา

หญิงสาวจึงหันไปทางบิลลี่ จากนั้นความคิดหนึ่งก็ปรากฏขึ้นมาทันที ‘นรกเถอะ คืนนี้เขาต้องส่งเธอไปห้องใต้ดินอย่างแน่นอน’ อลิเซียน่าพลอยหวาดกลัวขึ้นมาในฉับพลัน

เธอควรจะนึกถึงคำเตือนของแดนนี่ก่อนหน้านี้ รวมถึงไม่สนใจอะไรอย่างอื่นนอกจากเรื่องของตัวเอง

“อย่างไรก็ตามจะมีการประกาศจากฉันอีกครั้งในสิ่งที่ต้องทำ!” บิลลี่พูด นั่นทำให้อลิเซียน่าถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“เดือนหน้า...” บิลลี่มองไปทางอลิเซียน่าจากนั้นเลื่อนสายตาไปมองแดนนี่ การกระทำนั้นส่งผลให้อลิเซียน่ารู้สึกตงิด ๆ “อลิเซียน่าต้องแต่งงานกับแดนนี่!”

โลกดูเหมือนจะสิ้นสุดลงหลังจากได้ยินคำพูดของบิลลี่ หญิงสาวรู้สึกเหมือนหูดับลงทันควัน แม้แต่หัวใจยังเต้นช้าลง สมองว่างเปล่าขาวโพลนขึ้นมาเสียดื้อ ๆ

“แกมีอะไรจะคัดค้านเรื่องนี้ไหมอลิเซียน่า”

หลังจากหายช็อกเธอก็เงยหน้าขึ้นมองบิลลี่อย่างเจ็บปวด ซึ่งบิลลี่คงสังเกตเห็น ความจริงแล้วเขาไม่ได้ต้องการถามความคิดเห็นจากเธอว่าจะคัดค้านหรือไม่ เขาแค่ต้องการคำตอบรับที่เขาพอใจ หรือไม่บางทีสิ่งที่เขากระทำก็เพื่ออวดลูก้า

เธอหายใจเข้าเสียงดังขณะจ้องมองบิลลี่ ผู้ชายคนนี้สมควรเป็นแด๊ดของเธอหรือเปล่า?

แด๊ดไม่ควรรักลูกเหรอ?

แด๊ดไม่ควรสนับสนุนและห่วงใยลูกเหรอ?

เขาไม่ใช่แด๊ดของเธอ เขาเป็นเพียงแค่บิลลี่ บรูโน

“อลิเซียน่า!” บิลลี่เรียกสติ เธอเหลือบเห็นมือของเขาที่กำลังกำส้อมแน่น จุดโฟกัสสายตาจึงไปรวมอยู่ที่มือของเขาอย่างยากระงับ

“ไม่ค่ะ ฉันไม่มีอะไรจะคัดค้าน” เธอยังคงจ้องมองที่นิ้วมือเขาซึ่งคลายออกในที่สุด

“ดังนั้นถ้าไม่มีใครคัดค้าน เราจะจัดงานปาร์ตี้เร็ว ๆ นี้ และประกาศให้ทุกคนรับรู้อย่างเป็นทางการ” บิลลี่วางส้อมลง ฝ่ายอลิเซียน่ากลับรู้สึกว่าหัวใจกำลังจมดิ่งอยู่ในหลุมดำ

“ขอแสดงความยินดีกับลูกสาวด้วยนะจ๊ะ!” แอนนากล่าวแสดงความยินดีทว่ามันกลับแฝงไว้ด้วยความชั่วร้าย เธอคงแค่อยากจะโรยเกลือลงบนบาดแผลของอลิเซียน่า เพราะรอยยิ้มชั่วร้ายบนริมฝีปากนั่นเป็นข้อพิสูจน์ได้เป็นอย่างดี แอนนากำลังสนุกและมีความสุขที่ได้เห็นอลิเซียน่าถูกทรมานทั้งชีวิต

ทันใดนั้นอลิเซียน่าก็รู้สึกราวกับไม่ได้ยินเสียงใดทั้งสิ้น เหมือนเธอไม่สามารถคิดอะไรได้ ประหนึ่งความคิดของเธอถูกแช่แข็ง เธอมองไปทางแดนนี่ที่กำลังกินขนมปังปิ้ง

เขาไม่เคยสนใจอะไรเลยยกเว้นสิ่งที่บิลลี่สั่ง

เขาไม่สนใจชีวิตตัวเอง พอเสมองทางอื่นก็เห็นลูก้าที่มีท่าทีสนุกสนานกับสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้เช่นกัน

“ขอแสดงความยินดีกับมิสอลิเซียน่า บรูโนด้วย” ลูก้าแสดงความยินดีกับเธอด้วยรอยยิ้มเยาะ

เธอไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่เขาต้องการบอกเป็นนัยได้ เธอจึงหยิบส้อมขึ้นมาจากนั้นก็เริ่มกินอาหารที่อยู่ตรงหน้าจวบจนรู้สึกอิ่ม

……