ตอนที่ 2.2
906 คำ
หัวใจของอลิเซียน่าสั่นคลอนเมื่อคิดว่าจะได้เห็นหน้าแด๊ดของเธออีกครั้ง ทำไมเขาถึงเรียกตัวเธอกลับมา ก่อนหน้านี้อลิเซียน่าไม่ได้ถามหาต้นเหตุกับแดนนี่ เพราะในหัวของเธอกำลังวุ่นวายอยู่กับการคิดหาวิธีหลบหนี
“ทำไมเขาถึงเรียกตัวฉันกลับกะทันหัน ทั้งที่ผลการสอบของฉันยังไม่ออก” อลิเซียน่าเอ่ยถาม หญิงสาวรู้ว่าเธอไม่ควรทำตัวน่าสงสารอีกต่อไป และควรจะทำตัวเข้มแข็ง
“ศัตรูเริ่มโจมตีอาณาจักรของเรา มันบุกรุกเข้ามาหลายครั้งและฆ่าคนของเราหลายคนอย่างไร้ความปรานี แด๊ดของคุณเรียกคุณกลับมาเพื่อป้องกันคุณจากอันตราย” แดนนี่รายงานด้วยน้ำเสียงไร้ความรู้สึกเหมือนหุ่นยนต์เช่นเคย
เขาพูดว่าศัตรู? แปลกมาก ใครกันที่มีความกล้าคิดต่อต้านพระเจ้าอย่างบิลลี่ บรูโน? …
“เขาเป็นใครงั้นเหรอ ถึงได้กล้าหาญต่อต้านแด๊ด” อลิเซียน่าพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันใส่แดนนี่ อีกฝ่ายจึงตวัดสายตามามองเธอ หญิงสาวคิดว่านั่นน่าจะเป็นการแสดงออกแบบมนุษย์ครั้งแรกนับตั้งแต่เจอกัน ทำให้อลิเซียน่าแน่ใจว่าเธอสามารถยั่วยุเขาได้สำเร็จ
“ซีโม่!” แดนนี่รู้สึกหงุดหงิดกับคำถามมากมายของเธอ
“ซีโม่? เขาเป็นใคร?” อลิเซียน่าถามอย่างใคร่รู้
“ไม่มีใครรู้!” แดนนี่ยักไหล่อย่างเฉยเมย
“คุณหมายถึงอะไร... ไม่มีใครรู้?” อลิเซียน่าขมวดคิ้ว
“ไม่มีใครเคยเห็นหน้าเขาและไม่มีใครรู้จักเขา คนที่เคยเห็นหน้ามีแต่คนที่ซื่อสัตย์กับเขาเท่านั้น หรือไม่ก็พวกที่ถูกฆ่าตายและถูกฝังอยู่ใต้ดินไปแล้ว” แดนนี่ยังรู้สึกขนลุกหลังจากนึกถึงสภาพร่างกายของบอดีการ์ดซึ่งถูกฆ่าตายอย่างโหดเหี้ยมเมื่อหลายวันก่อน
“น่าสนใจมาก” อลิเซียน่าพึมพำกับตัวเอง ขณะคิดถึงคนที่เหิมเกริมลุกขึ้นมาเป็นศัตรูกับแด๊ดของเธอ
“ฉันสงสัยว่าตัวเองจะได้เจอเขาหรือเปล่า” เธอจงใจพูดเสียงดังปลุกแดนนี่ให้ตื่นจากภวังค์ แดนนี่จ้องมองอลิเซียน่าอย่างจริงจังราวกับต้องการรู้ว่าเธอจะมีปฏิกิริยาท่าทางแบบไหน
“ฉันมีลางสังหรณ์ว่าเขาจะมาหาคุณเร็ว ๆ นี้อลิเซียน่า และวันที่เขาทำ… เขาจะไม่ปล่อยให้คุณอยู่คนเดียวอีกต่อไป!” แดนนี่กระซิบพร้อมจ้องเธอด้วยสายตาจริงจัง
ดูเหมือนเขาจะรู้บางสิ่งบางอย่าง อลิเซียน่ากลืนน้ำลาย นานแล้วที่เขาไม่เคยเรียกชื่อเต็มของเธอแบบนี้
เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้จนกระทั่งเหลือระยะห่างเพียงไม่กี่นิ้ว “และคุณจะได้รู้ว่า…” เขามองไปที่ริมฝีปากของอีกฝ่าย ก่อนบังคับตัวเองให้มองย้อนกลับไปยังดวงตา
“เขาเลวร้ายยิ่งกว่าแด๊ดของคุณเสียอีก!”
หลังจากขู่ให้อลิเซียน่ากลัวและทิ้งเธอไว้กับความสงสัย แดนนี่จึงกลับไปที่ที่นั่งของตัวเองเพื่อเตรียมตัวแลนด์ดิง ทีท่าการแสดงออกกลับไปคล้ายหุ่นยนต์ตามปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
คำพูดของชายหนุ่มที่ว่า ‘เขาเลวร้ายยิ่งกว่าแด๊ดของคุณ’ ยังคงสะท้อนดังก้องอยู่ในใจเธอซ้ำ ๆ มันเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เห็นแดนนี่ทำแบบนี้ ทำให้เธอรู้สึกกังวล
เธอนั่งอยู่ต่อหน้าเขา แต่สายตาจ้องมองออกไปข้างนอก พยายามจะเพิกเฉยให้มากที่สุด
มีบางอย่างที่ทำให้เธอรู้สึกแย่ แบบเดียวกับตอนที่เธอเปิดประตูอะพาร์ตเมนต์ หญิงสาวสังหรณ์ใจว่าชีวิตของเธอกำลังจะเปลี่ยนไป และมันจะแย่กว่าเดิม
เวลาต่อจากนั้นอีกไม่นาน ล้อของเครื่องบินส่วนตัวก็สัมผัสพื้นดินประเทศบ้านเกิด ซึ่งเป็นสถานที่ที่เธอรักและกลัวในเวลาเดียวกัน มันตลกร้ายมากสำหรับอลิเซียน่า เธอกลัวไปหมดทุกอย่างไม่ว่าจะคนที่เธอรักหรือคนที่เธอเกลียด
เครื่องบินหยุดเคลื่อนที่ แดนนี่จึงลุกขึ้นจากที่นั่งและยืนอยู่ด้านข้างรอให้เธอทำเช่นเดียวกัน หญิงสาวเอียงศีรษะสังเกตแดนนี่อย่างเงียบ ๆ อะไรคือสิ่งที่เขาอยากจะบอกเธอกันแน่? เธอรู้จักแดนนี่ดีพอที่จะรู้ว่าเขาไม่เคยพูดจาเรื่อยเปื่อยโดยไม่มีเบื้องลึกเบื้องหลัง ทว่าใบหน้าของเขายังราบเรียบไร้อารมณ์ใด ๆ หญิงสาวถึงไม่ค่อยแน่ใจนัก
เธอลุกขึ้นยืนพร้อมเชิดหน้าขึ้นด้วยความมั่นใจ อลิเซียน่ารู้ว่าเธอพ่ายแพ้แล้วตั้งแต่ก้าวขึ้นเครื่องบินลำนี้ เธอกำลังจะถูกขังอยู่ในสถานที่ที่เธอเกลียดไปอีกนานแสนนาน หรือจนกว่าเธอจะหมดลมหายใจ
แต่หญิงสาวจะไม่ยอมแพ้ แม้ว่าเขาจะเป็นแด๊ดของเธอก็ตาม ต่อให้แด๊ดของเธอสามารถทำลายแผนการหลบหนีจากนรกของเธอในครั้งนี้ได้ ถึงกระนั้นอลิเซียน่าก็มั่นใจว่าจะหาทางหลบหนีได้อีกหน
แม้ว่าวิธีอื่นจะหมายถึงการยอมรับทุกสิ่งที่แด๊ดต้องการจากเธอ เธอก็จะทำ... หญิงสาวจะทำมันจนกว่าเธอจะหาทางออกจากกรงเล็บของผู้ให้กำเนิด
- ผู้เขียน
