BAD OBLIGATION 6 รองรับอารมณ์ NC20+++
2866 คำ
"อธิบายแม่มา ว่าในข่าวนี้...มันคืออะไร" สิ้นเสียงป้าโรสริน
"..." มาร์ตินก็เอาแต่ยืนนิ่งมองหน้าฉันราวกับต้องการโดดมาฆ่า แต่ว่า...ฉันไม่สน
"ตอบแม่มาสิ"
"มันไม่มีอะไร..."
"ไม่มีอะไรงั้นเหรอ! เด็กคนนั้นหอมแก้มลูกกลางห้างขนาดนั้นนะ!"
"ก็แค่หอมกะ..."
"ทำอะไร นึกถึงจิตใจริชชี่บ้างไหม..."
"...น้องเป็นคู่หมั้นลูกนะ"
"คู่หมั้นที่ผมไม่ต้องการ..."
"...ผมต้องไปแคร์อะไร"
"..." ฉันก็ชะงักไปกับสิ่งที่ได้ยินพร้อมกับความรู้สึกหน่วงจนหน้าชาขึ้นมา
คำพูดของเขา...ทำให้ฉันดูไร้ค่าอีกแล้วสินะ
"มาร์ติน!" ป้าโรสรินตะคอกใส่หน้าอีกคนเสียงดังลั่นด้วยความโกรธ
"ทำไมลูกถึงได้ใจร้ายกับน้องขนาดนี้ พูดแบบนั้นออกมาได้ยังไงกัน"
"ก็ผมพูดเรื่องจริง..." พูดจบ ใบหน้าหล่อก็หันมามองหน้าฉันนิ่ง
"...คู่หมั้นที่ผมไม่เคยต้องการ ทำไมผมต้อง..."
เพียะ! เสียงมือบางของป้าโรสรินฟาดลงไปบนหน้าลูกชายอย่างแรง
"เราทำผิดแท้ ๆ มาร์ตินยังจะพูดจาแบบนี้ใส่น้องอีกเหรอ" หญิงวัยกลางคนถาม
"..." คนตัวสูงก็ยืนนิ่งราวไม่ได้รู้สึกอะไรกับสิ่งที่โดน
"มาร์ติน!" การกระทำของเขายิ่งทำให้ป้าโรสรินโกรธจนทำท่าจะยกมือขึ้นไปฟาดลงบนใบหน้านั้นอีกครั้ง ฉันจึงรีบห้ามอีกคนไว้ทันที
"อย่าเลยค่ะป้าโรส ริชขอนะคะ" ฉันบอกอย่างไม่อยากให้เรื่องมันต้องใหญ่โตไปกว่าเดิม เพราะกะแค่จะมาปั่นหัวอีกคนเล่น ๆ โดยให้แม่เขาจัดการ แต่ไม่คิดเลยว่า...จะถึงขั้นลงมือกันแบบนี้
"หึ" ร่างสูงแสยะยิ้มมองหน้ากันด้วยแววตาเหยียด เขาคงคิดว่าฉันตั้งใจช่วยเพื่อแสดงบทนางเอกสินะ ยอมรับว่าตอนแรกก็ใช่ แต่พอเห็นมาร์ตินโดนตบ ฉันเลยเริ่มไม่อยากที่จะปั่นหัวอีกคนต่อแล้ว มันเกินไปหน่อยสำหรับฉัน
"อย่าให้แม่รู้อีกนะ ว่าตินยังทำแบบนี้อยู่..."
"...อย่าให้แม่รู้"
"..." มาร์ตินยืนนิ่งไม่ตอบ ซึ่งฉันคิดว่าอีกฝ่ายก็น่าจะรู้ดีว่า สิ่งที่ท่านหมายถึงก็คือ...เรื่องผู้หญิงคนอื่น
"ริชชี่กลับยังไงจ๊ะ" อยู่ ๆ หญิงวัยกลางคนพลันหันมาเอ่ยถามฉัน
"ออ ริชขับรถมาน่ะค่ะ"
"ขับมาเองใช่ไหมลูก"
"ค่ะ"
"งั้นดีเลย..."
"...มาร์ตินขับไปส่งน้องทีสิ" ป้าโรสรินเอ่ยบอกลูกชายตัวเองน้ำเสียงออกคำสั่ง
"ทำไมผมต้องไปด้วย ก็ยัยนี่..."
"มาร์ติน" เสียงเข้มดังขึ้นทำให้เจ้าของใบหน้าหล่อเปลี่ยนคำพูด
"ก็ขับรถมาเองไม่ใช่รึไง"
"นี่มันดึกแล้ว จะให้น้องขับรถกลับไปคนเดียวได้ยังไง"
"ก็ไม่เห็นจะเป็นไร"
"มาร์ติน!" ป้าโรสรินตะคอกออกมาอีกครั้งเสียงดังลั่น
ให้ตายเถอะ...
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวริช..."
"ก็ได้ อยากให้ผมไปส่งนักใช่ไหม...ได้!" พูดจบ สองเท้าหนาก็เดินเข้ามากระชากแขนฉันอย่างแรงให้ตามหลังเขาไปด้วยท่าทีไม่สนใจใครทั้งนั้น
"อ๊ะ...นี่!" ฉันก็ได้แต่เดินไปตามแรงลากนั้นด้วยความรู้สึกเจ็บ
พลั่ก!
ปึง! ประตูรถถูกปิดลงอย่างรุนแรงตามด้วยเสียงเหยียบคันเร่งเพื่อขับออกจากบ้านหลังใหญ่ไปด้วยความรวดเร็วจนฉันเผลอสะดุ้งตกใจอยู่ไม่น้อย
บรื้นนนน! แรงออกตัวเหยียบคันเร่งนั้นบ่งบอกถึงอารมณ์สุดเกรี้ยวกราดของอีกคนได้เป็นอย่างดี...
นี่ฉันจะมีชีวิตอยู่ไปถึงพรุ่งนี้ใช่ไหม?
ไม่นานรถหรูของฉันก็ถูกขับเข้ามาจอดยังบริเวณลานจอดรถวีไอพีในคอนโดตัวเอง
"เอากุญแจรถมา" ฉันหันไปแบมือขอมันคืนจากคนตัวสูงทันทีที่เขาดับเครื่องยนต์ มาร์ตินก็เงียบไม่ตอบ เดินลงจากรถตรงเข้าไปยังลิฟต์ของคอนโดแทน
เดี๋ยวนะ...
"จะไปไหน" ฉันเดินเข้าไปเอ่ยถามเจ้าของใบหน้าหล่อ
"..." คนตรงหน้าไม่ตอบแต่เลือกที่จะหันกลับมากระชากแขนฉันอย่างแรงให้เดินออกไปกับเขา
"อ๊ะ มาร์ติน..."
"...อะไรของนายเนี่ย! ฉันเจ็บนะ..."
ตึก!
ตึก!
"เปิดประตู" เสียงทุ้มเอ่ยบอกฉัน
"..." แต่ก็ยืนนิ่งไม่ยอมทำตามที่อีกคนบอก มือหนาจึงบีบแขนฉันแน่น
"เปิด!"
"ไม่! นายกลับไปเดี๋ยวนี้เลย" ฉันทำใจกล้าบอกออกไป
"เปิดประตูซะริชชี่" ร่างสูงบอกเสียงเย็น
"มะ..."
"ฉันบอกให้เปิด!" เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าเริ่มมีอารมณ์ที่รุนแรงมากยิ่งขึ้น ฉันก็ตัดสินใจยอมหยิบคีย์การ์ดขึ้นมาสแกนเปิดประตูตามที่เขาต้องการ
แอดด
ทันทีที่ฉันเปิดประตูห้องตัวเองก็มีแรงมหาศาลจากคนด้านหลังผลักให้เข้าไปด้านใน ก่อนจะ…
ปึง! เขาใช้มือปิดประตูห้องสุดแรงพร้อมหันกลับมามองหน้าฉันที่ยืนเหวออยู่กลางห้อง
"อะไรของนายเนี่ย" ฉันถามออกไป
"จะเลิกพยายามยัดเยียดตัวเองเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตฉันได้รึยัง" ใบหน้าหล่อมองหน้าถามฉัน
ยัดเยียดงั้นเหรอ
"ฉันไม่ได้ยัดเยียด"
"แล้วที่เธอทำอยู่มันคืออะไรวะ ฮะ!!" หมับ! มือหนากระชากแขนฉันเข้าหาตัวอย่างแรงจนต้องเซ
"ฉันเคยบอกแล้วไงว่าอย่ามาล้ำเส้น!"
"ดูสิ่งที่นายทำกับฉันก่อนสิ ฉันก็มีสิทธิ์ที่จะปกป้องตัวเอง"
"โดยการไปฟ้องแม่ฉันงั้นเหรอวะ"
"อืม เป็นไง...เจ็บไหม" ฉันถามด้วยสีหน้ากวนเล็กน้อยพร้อมกับเลื่อนมือทำเป็นจะไปลูบแก้มอีกคนในฝั่งที่โดนตบ มาร์ตินจัดการปัดออกอย่างแรง แถมกระชากร่างฉันเข้าหาตัวด้วยแววตาโกรธจัด
"อยากตายเหรอวะริชชี่!"
ฉันได้แต่หลับตาข่มความเจ็บจากแรงบีบตรงแขน แต่แล้วก็ต้องลืมตาขึ้นมามองใบหน้าหล่อของอีกคนราวกับไม่ได้รู้สึกอะไร
"ถ้าไม่อยากให้ฉันทำ นายก็หยุดสิ"
"หึ หยุดงั้นเหรอ..." ร่างสูงแสยะยิ้มพลางมองหน้าถามฉัน
"...เธอคิดว่าแค่โดนแม่ตบ จะหยุดคนอย่างฉันได้งั้นเหรอ"
ฉันรู้...ว่าไม่มีทาง
แต่
"แล้วถ้าพ่อนายล่ะ” มือหนาบีบฉันแรงกว่าเดิมราวกับต้องการให้มันหักคามือของเขา
"จะไม่หยุดใช่ไหมวะ" มาร์ตินถามน้ำเสียงเยือกเย็นกว่าเดิม ซึ่งฉันเองก็รู้ว่า...มันไม่ใช่สัญญาณที่ดีเลยสักนิด
"จะไม่หยุดใช่ไหม..." สิ้นเสียงทุ้มเย็น มือหนาก็กระชากฉันให้เดินเข้าไปในห้องนอนหรูทันที
พลั่ก!
ตุบ!...
เสียงร่างฉันถูกผลักให้นอนลงไปบนเตียงขนาดใหญ่ดังขึ้น โดยมีร่างสูงของมาร์ตินเข้ามาขึ้นคร่อมและกระชากเสื้อผ้าที่ฉันสวมใส่อยู่ออกด้วยความรุนแรง
แควกกก!
แควก!
"อ๊ะ..." ฉันร้องออกมาเพราะรู้สึกเจ็บกับการกระทำแสนป่าเถื่อนของอีกคน
เขารุนแรง...รุนแรงอีกแล้ว
พรึบ!
เสื้อผ้าถูกโยนออกไปอย่างไม่ไยดีจากฝีมือของร่างสูง ซึ่งไม่นาน...ฉันก็ต้องนอนเปลือยกายเปล่าตรงหน้าเขา
"..." ดวงตาคมก้มลงมองไปตามร่างกายของฉันด้วยแววตาพอใจ ก่อนเลื่อนมือมาบีบเคล้นเนินอกเต็มแรง
"อ๊ะ! เจ็บ..." แรงเขาอย่างกับควาย ใครมันจะไม่เจ็บกันล่ะ
"หึ เดี๋ยวได้เจ็บกว่านี้อีก" พูดจบ มาร์ตินจึงถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทันที ใช้เวลาไม่กี่นาทีเขาก็เปลือยกายเปล่าเช่นเดียวกับฉัน
อีกแล้วสินะ
อีกแล้วที่ฉันต้องรองรับอารมณ์จากเขา
ฟันคมถูกฝังเข้ามาในซอกคอของฉันด้วยความรุนแรงพร้อมกับริมฝีปากหนาที่ซุกไซ้ทำรอยไม่หยุด
เจ็บ...
เจ็บชะมัดเลย
"อ๊ะ..." ในที่สุดฉันก็ทนไม่ไหวเผลอร้องออกมาเพราะแรงกัดจากฟันคมของอีกคน
เขาทั้งกัดทั้งเม้มจนมันเกิดรอยเต็มซอกคอฉันไปหมด
"หึ" เจ้าของใบหน้าหล่อก็แสยะยิ้มออกมาด้วยความพอใจกับการกระทำของตัวเองที่สามารถทำให้ฉันเจ็บจนร้องได้
เขานี่มัน...สารเลวไม่เคยเปลี่ยน
"นมเธอเวลาเต็มไปด้วยรอยฟันฉันเนี่ย..."
"...ยิ่งน่าเอาว่ะ"
"..." ฉันก็นอนนิ่งมองคนตรงหน้า
พรึบ! มือหนาเลื่อนเข้ามาบีบเคล้นเนินอกฉันอย่างแรง
"ใหญ่เกินมือดีฉิบ"
"อ๊ะ..." เจ็บชะมัด
"ฉันบีบแรงไปเหรอ" คนตัวสูงก้มลงมองหน้าถามฉัน ซึ่งแน่นอนว่า...เขาไม่ได้เป็นห่วงหรืออะไรหรอก แววตาเยาะเย้ยคู่นั้นมันกำลังด้วยความเหนือกว่า
"จะทำอะไรก็รีบทำ ฉันง่วง" ฉันบอกออกไปเสียงนิ่ง
"หึ ง่วงแล้วไง..."
"...คิดว่าเธอจะได้นอน?"
"..." ฉันก็เงียบไม่ตอบ
หมับ! มาร์ตินเลยเอื้อมมือเข้ามาบีบคางฉันแน่นด้วยสีหน้าโมโห
"ตอบดิวะ! คิดว่าเธอจะได้นอนรึไง!"
"..." สารเลว...
มือเขาบีบคางฉันแน่นกว่าเดิม
"ตอบ!"
"เมื่อไหร่จะเลิกเลวสักที มาร์ติน" ฉันมองหน้าถามคนตัวสูงออกไปเสียงดังอย่างรู้สึกทนไม่ไหว
"หึ ให้ฉันเลิกเลวน่ะเหรอ..."
"...ให้เธอตายคาเตียงยังง่ายกว่าเลย" สิ้นเสียงทุ้มร้าย อีกคนก็จัดการก้มลงจับสองขาเรียวฉันแยกออกจากกัน ก่อนจะนำแก่นกายของเขาเข้ามาจ่อที่กลีบกุหลาบทันที
เรื่องเล้าโลมไม่ต้องถามเลย...
เพราะว่าเขา...ไม่เคยทำ
สวบ!!!
"อื้อ!!..." ฉันจิกกำผ้าปูที่นอนพลางกรีดร้องออกมาในลำคอ เขาทำแบบนี้อีกแล้ว จับแล้วกระแทกเข้ามาทีเดียวมิดด้าม...เขาแทรกความฝืดเคืองเข้ามาจนรู้สึกเจ็บแสบบริเวณตรงนั้นของตัวเองเป็นที่สุด เพราะไม่ได้มีอารมณ์ร่วมไปด้วยตั้งแต่ต้น
"อาา เสียวหัวฉิบ" ปากหนาเอ่ยออกมาด้วยความพอใจ ก่อนจะก้มลงใช้น้ำลายลูบบริเวณตรงนั้นของฉัน เนื่องจากมันฝืดเกินไปจนทำให้เขาขยับตัวได้ลำบาก
พั่บ พั่บ...
แต่เมื่อเริ่มดีขึ้น สะโพกหนาก็ขยับเข้าออกใส่ฉันด้วยความรุนแรงดิบเถื่อนทันที
พั่บ ๆๆ!
"อื้อ!..." เจ็บ...เจ็บเกินไป
ด้วยขนาดของอีกคนบวกกับแรงกระแทกที่ได้รับทำให้ฉันรู้สึกเจ็บและจุกอยู่ไม่น้อย
"ซี้ดดด แม่งเอ๊ย แน่นxxยฉิบ!" มาร์ตินตะโกนออกมาด้วยท่าทางเสียวซ่านพอใจ ผิดกับฉันที่นอนรองรับแรงกระแทกแสนดุเดือดนั้นด้วยสีหน้าเหยเก
ปัก ๆๆ!
"อ๊ะ..." จุกโคตร
"โอ้ววว เอามันจังว่ะ" คนตรงหน้ายังคงเอ่ยออกมาอย่างไม่สนใจใครพร้อมทั้งเลื่อนมือขึ้นจับขาฉันให้อ้ากว้างกว่าเดิม เพื่อที่จะเขาจะสามารถกระแทกแก่นกายใส่ได้ลึกยิ่งขึ้น
"อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ..." ให้ตายเถอะ แบบนี้มันลึกเกินไป
"...มะ...มาร์ติน อื้อ! ละ...ลึกไป" ฉันบอกอีกคนเสียงสั่น
"หึ ลึก ๆ สิดี..."
"...ฉันจะเอาให้เธอถ่างจนเดินไม่ได้เลยแหละ" ใบหน้าหล่อแสยะยิ้มเอ่ยบอกออกมาด้วยสีหน้าร้ายกาจ
สารเลว! เขามันชั่วเกินคน!
"อ๊ะ...! กรี๊ดดดดดด"
ปึก! ปึก!
นี่มันรุนแรงเกินไปแล้วนะ แรงเกินไป...
"อื้อ!!..."
"เป็นไง เซ็กส์ของฉัน..."
"...ถึงใจเธอดีไหม" มาร์ตินก้มลงมองหน้าถามฉัน
"อึก! นายมัน..."
"...สารเลว อ๊าาา!!" ฉันร้องออกมาเสียงหลงกับแรงกระแทกจากอีกคนที่โถมเข้าใส่ด้วยความดิบเถื่อน
เขากระแทกเข้ามาแรงเกินไปจนตอนนี้...ฉันทั้งเจ็บและจุกตรงนั้นของตัวเองไปหมด
"ซี้ดดด..."
"...ร่างกายของเธอนี่แม่ง ไม่เคยผิดหวังเลยว่ะ" ร่างสูงเอ่ยออกมา ก่อนจะเลื่อนมือจับตัวฉันที่นอนหงายอยู่ให้เปลี่ยนเป็นคว่ำหน้าโดยที่ตรงนั้นของเราก็ยังคงเชื่อมต่อกัน
"ท่าหมาหน่อย..." ว่าแล้ว มือหนาก็จับกดล็อกเอวฉันไว้แน่นติดกับที่นอนหรู
พรึบ!...
"พรุ่งนี้...เดินให้ไหวล่ะ หึ" สิ้นเสียงทุ้ม
ตับ! ตับ ๆๆ!
"อ๊าาาา อ๊ะ!! อื้ออออ..." ฉันกรีดร้องออกมาอย่างไม่สามารถทนได้อีกต่อไปกับความป่าเถื่อนนี้
เขารุนแรงมาก...จนฉันแทบจะรับมือกับมันไม่ไหว
"อึก! อื้อออ...ฉันจุก"
"หึ จะให้จุกกว่านี้อีก"
ตับ ๆๆ!
"กรี๊ดดดด ฮือออ..."
"...มะ...มาร์ติน!!" ฉันทั้งจุกทั้งเจ็บปะปนกันไปหมด
"โอ้ววว ซี้ดดด..."
"...เชี่ยเอ๊ย แน่นโคตร"
"มะ...มาร์ติน..." ใครก็ได้ มาหยุดเขาที
"อาาา..."
"...เสียวหัวฉิบ โคตรเสียวเลย อื้มมม"
เสียงเนื้อของฉันกับร่างสูงกระทบกันดังลั่นไปทั่วห้อง รวมถึงสะโพกหนาที่โถมแรงใส่ร่องสาวไม่หยุด ซึ่งฉันก็ได้แต่นอนคว่ำหน้ากำผ้าปูที่นอนแน่นด้วยความรู้สึกเจ็บแสบบริเวณตรงนั้นของตัวเอง
เขาไม่เคยอ่อนโยนเลยสักครั้ง
นี่คือสิ่งที่ฉันต้องรองรับจากอีกคนมาตลอดสามเดือน...
เขารุนแรงและป่าเถื่อนแบบนี้อยู่เสมอ
"อ๊ะ!!!..." มันเป็นแบบนี้มาโดยตลอด
...
..
.
"อาาา..." ในที่สุดนรกขุมนี้ที่ฉันกำลังตกอยู่ก็สิ้นสุดลงพร้อมกับน้ำเชื้อสีขาวขุ่นจากแก่นกายใหญ่ซึ่งพุ่งใส่เข้ามาในร่างกายจนรู้สึกได้
เขาไม่เคยป้องกัน
ไม่เคยเลยสักครั้ง
แม้ว่าฉันจะบอกให้เขาสวมถุงยาง
แต่มาร์ตินก็ไม่คิดจะทำมัน
เขาเห็นแก่ตัวที่เลือกจะให้ฉันเป็นฝ่ายป้องกันเอง...
และถ้าพลาดขึ้นมา...แน่นอนว่าเขาจะไม่รับผิดชอบ
"ฟู่ววว..." เสียงเจ้าของใบหน้าหล่อพ่นลมหายใจออกมาพร้อมกับเอื้อมมือจับแก่นกายตนเอง
ซึ่งทันทีที่เขาดึงมันออก ฉันก็รับรู้ได้ถึงน้ำเชื้อที่ไหลทะลักจากตรงนั้น
"..." มาร์ตินก้มลงมองมันเช่นกันก่อนจะเลื่อนสายตาขึ้นมามองหน้าฉันพร้อมกับแสยะยิ้มออกมา
"หึ..."
"...แดงเอาเรื่องเลยว่ะรอบนี้"
"เสร็จแล้วก็กลับไป"
"ไล่ฉัน?" ดวงตาคมหันจ้องมายังใบหน้าของฉันแววตาเอาเรื่อง ส่วนฉันก็นิ่งไม่ตอบ ทำท่าจะลุกขึ้นจากท่านอนคว่ำให้หงายตามปกติอย่างไม่คิดสนใจอีกคน แต่...
หมับ! อยู่ ๆ มือหนาก็เลื่อนเข้ามากดเอวฉันไว้แนบลงกับเตียง
"นะ...นาย..." นี่เขา...
"ฉันยังเอาไม่พอเลย..."
"...จะกลับได้ยังไง"
ขะ...เขา!
"รอบนี้...อาจจะแรงหน่อยนะ" พูดจบ แก่นกายยักษ์ก็ถูกกระแทกเข้ามาในร่องสาวของฉันอีกครั้งด้วยความดิบเถื่อน
"อื้อ!!!" นี่มัน...ยังไม่จบอีกเหรอ
"ซี้ดดด ยิ่งมีน้ำฉัน แม่งยิ่งดี" ปากหนาเอ่ยพลางเอื้อมมือมาบีบที่ก้นของฉันจนมันขึ้นรอยแดงเป็นรูปมือเขา
"อาาาา แน่นฉิบ..."
"...ซี้ดดด" มาร์ตินครางออกมาไม่หยุดด้วยความเสียวซ่าน โดยที่สะโพกเขานั้นเอาแต่กระแทกอัดเข้าใส่อย่างดิบเถื่อน แรงเสียดสีพวกนั้นทำเอาฉันต้องนอนจิกผ้าปูที่นอนซ้ำไปซ้ำมาเพื่อบรรเทาอาการเจ็บที่ได้รับ
"อ๊ะ! อ๊ะ..."
"...แรงเกินไป" ฉันบอกออกไปเสียงเบาปนเหนื่อยหอบ
ตับ ๆๆ!
เสียงเนื้อเรากระทบกันดังลั่นไปทั่วห้องอีกครั้ง โดยมีมาร์ตินที่เป็นคนกระแทกอัดใส่ไม่หยุด เขาเลื่อนมือจากบริเวณก้นมาจับเอวพลางล็อกไว้แล้วตอกแก่นกายเข้ามาไม่ยั้ง จนฉันขาสั่นแทบไม่มีแรง
"อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊าาา..." จุกจนแทบบ้า
เขาจะรุนแรงเกินไปไหม
"อาา..."
"...แม่งเอ๊ย เอามันฉิบ ซี้ดดด...ทำไมดีขนาดนี้วะ!" เสียงทุ้มตะโกนออกมา มือเลื่อนมาจับแขนทั้งสองข้างของฉันที่นอนคว่ำหน้าอยู่ล็อกเข้าหาตัวเขาโดยที่สะโพกหนายังคงตอกใส่อยู่อย่างนั้น...
จนกระทั่ง...
"อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ..."
"ซี้ดดด จะแตก..." คนตัวสูงครางบอกเสียงกระเส่าพร้อมอัดสะโพกใส่ฉันด้วยความถี่เร็วรุนแรง
ตับ ๆๆ!
ตับ!ตับ...
"อะ อะ...อาาาา" ทันทีที่มาร์ตินปลดปล่อยน้ำเชื้อของเขาเข้ามาในร่างกายของฉันจนหมด
พรึบ!...
ฉันก็ล้มลงนอนไปบนเตียงหรู หลังจากแขนถูกปล่อยให้เป็นอิสระ
เหนื่อยจนแทบขาดใจ
เรี่ยวแรงฉันในตอนนี้...มันแทบไม่มีเลยด้วยซ้ำ
"หึ จะตายแล้วเหรอ...โดนไปแค่นี้"
"..." ฉันก็นอนนิ่งไม่ตอบ เพราะไม่มีแรงมากพอที่จะปะทะกับคนสารเลวอย่างเขาแล้วจริง ๆ
"กระจอกฉิบ" ปากหนาเอ่ยออกมาพร้อมกับลุกไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นสวมใส่ตามเดิม
นรกครั้งนี้...
จบแล้วจริง ๆ สินะ
"อย่าลืมกินยาคุมด้วย..."
"...อย่าปล่อยให้ท้องเด็ดขาด" พูดจบ สองเท้าหนาก็หมุนตัวเดินออกจากห้องนอนไปทันที ฉันจึงค่อย ๆ ยันตัวลุกขึ้นมองตามร่างสูงด้วยความรู้สึกอดที่จะหน่วงในใจไม่ได้
กี่ครั้งแล้วนะ ที่พอเสร็จแล้วเขาก็ออกไปแบบนี้
กี่ครั้งแล้วนะ ที่ฉันต้องกลายเป็นของเล่นไร้ค่าสำหรับเขา
กี่ครั้งแล้ว...
- ผู้เขียน
