ตอนที่ 11

1173 คำ

กายสูงใหญ่ของภามินที่อยู่ในชุดนอนสีน้ำเงินอมดำชะงักเท้าอยู่ที่พื้นขอบเตียง เมื่อหูได้ยินเสียงกรี๊ดของผู้หญิงดังแว่วออกมาจากห้องข้างๆ คิ้วเข้มขมวดยุ่งด้วยความแปลกใจเพราะจำได้ว่าห้องข้างๆ ตัวเองนั้นมันเป็นห้องว่าง ไม่มีคนอยู่นี่น่า แล้วเสียงที่ได้ยินเมื่อครู่นี้ล่ะ เป็นเสียงของใครกัน? จากที่ตั้งใจว่าจะก้าวขึ้นเตียง ก็เปลี่ยนเป็นเดินออกไปจากห้องนอนแทน ชายหนุ่มเดินไปหยุดใกล้ๆ หน้าห้องแล้วก็ได้เห็นแสงไฟแลบออกมาจากใต้ประตูบานใหญ่ “ใครมาอยู่ที่ห้องนี้นะ?” มือเรียวหนาที่มีขนสีเข้มจำนวนมากเป็นองค์ประกอบกำลูกบิดเอาไว้แน่น “หรือว่าจะเป็นแม่รำไทย...” ด้วยความสงสัยทำให้ชายหนุ่มเลือกที่จะดึงประตูให้เปิดออก แทรกตัวเข้าไป ใช้เท้าดันจนมันปิดสนิท จากนั้นก็มองสำรวจไปทั่วทั้งห้อง แต่ก็ไร้วี่แววของสิ่งมีชีวิตแต่มันต้องมีคนอยู่สิ ในเมื่อไฟถูกเปิด แถมยังมีเสื้อผ้าสตรีกองอยู่บนเตียง และแน่นอนว่ามันต้องเป็นรำ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม