ตอนที่ 5 เชื่อใจกันได้ไหม
2269 คำ
“ ไม่ต้องคิดมากนะ…”อีฟพูดขึ้นพร้อมกับจับมือฉันไว้…
ฉันไม่รู้จะพูดยังไง มันทั้งรู้สึกขอบคุณที่ฉันมีเพื่อนที่รักและเข้าใจฉัน แต่ฉันก็โกรธตัวเองที่ยังทำตัวแบบนั้นใส่เพื่อนที่รักฉันมากขนาดนี้…อีฟกับซอลนั่งเป็นเพื่อนฉันอีกพักก่อนจะแยกตัวกันกลับ
ส่วนฉันก็นั่งรอพี่เหนือมารับเพราะวันนี้เป็นวันครบรอบสองปีที่ฉันคบกับพี่เขา อารมณ์ฉันตอนนี้ไม่อยากกินอะไรแล้วแต่จะไม่ไปก็ไม่ได้หรอก ฉันต้องแยกแยะให้ออกและอีกอย่างจากนี้ไประหว่างฉันกับเพลง มันอาจจะดีขึ้นเรื่อยๆ ถึงมันอาจจะต้องใช้เวลานานหน่อยเหมือนอย่างที่เพลงมันพูดก็ตาม
แต่ต่อให้ต้องใช้เวลานานแค่ไหน ฉันก็จะรอ เหมือนที่เพลงมันก็รอ…
พอนึกถึงพี่เหนือ ฉันเองก็รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่มีพี่เหนือคอยอยู่เคียงข้าง เพราะฉันก็ไม่คิดว่าจะมีผู้ชายคนไหนมารับนิสัยผู้หญิงแบบฉันได้ ฉันน่ะไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีเลิศเลออะไรเลยแต่พี่เขาก็ยังรักที่ฉันเป็นฉัน
มันหาได้ยากมากๆ เลยนะคนที่จะมาเข้าใจในสิ่งที่ฉันเป็น
เพราะแบบนี้พี่เหนือเลยเป็นคนสำคัญที่สุดในชีวิตฉันลองจากครอบครัวเลย
ฉันก้มลงไปมองนาฬิกาข้อมือเพื่อดูเวลาว่ากี่โมงแล้ว จริๆ พี่เหนือน่าจะมาถึงแล้วนะ แต่ทำไมยังมาไม่ถึงอีก
สงสัยรถติดมั้ง…
ฉันคิดก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาเล่นเพื่อรอพี่เหนือมารับ แต่เชื่อมั้ยฉันเล่นอยู่แบบนั้นจนเกือบสองชั่วโมง โทรหาพี่เหนือก็ไม่รับสาย โทรเท่าไหร่ก็ไม่รับด้วย
และฉันก็พยายามสูดลมหายใจเข้าปอดแบบลึกๆ
“ อยู่ไหนของเขานะ !?!” ฉันก้มมองนาฬิกาที่ข้อมือตัวเองอีกครั้งก่อนจะชะเง้อคอมองหารถของพี่เหนือ
นี่มันจะ 6 โมงอยู่แล้ว พี่เหนือยังไม่มารับฉันเลย ทั้ง ๆ ที่ฉันบอกแล้วว่าฉันเลิกเรียน 4 โมงหรืออาจะเลิกก่อนด้วยซ้ำ แต่พี่เขาก็ยังมารับฉันช้า
ฉันพยายามไม่หงุดหงิด พยายามมากๆ เพราะไหนจะเรื่องเพื่อนที่ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวฉัน ไหนจะเรื่องเฮีย ถ้าเกิดฉันไปหงุดหงิดหรือโมโหใส่พี่เหนืออีก จากวันครบรอบมันก็จะกลายเป็นวันที่โคตรแย่สำหรับฉันอีกวัน
เพราะงั้นฉันต้องใจเย็นๆ
ฉันยืนขึ้นพร้อมกับเดินไปเดินมาก่อนจะผ่อนลมหายใจตัวเองช้าๆ
“ พี่เหนือ นาไม่ได้อยากทะเลาะกับพี่เลยนะ แต่ถ้าพี่ยังมาช้าแบบนี้ นาจะไม่ทนแล้วนะ!!”ฉันกัดฟันพูดใส่โทรศัพท์ตัวเอง ครั้นสายตาฉันก็ไปสะดุดเข้ากับรถคันประจำของพี่ดาวเหนือที่คอยขับไปรับไปส่งฉันในวันที่ฉันไม่ได้เอารถมาเอง
มาแล้วสินะพ่อตัวดี...
ฉันเม้มปากตัวเองก่อนจะรีบเดินไปหาร่างสูงที่พึ่งก้าวขาลงมาจากรถ
ใจเย็นๆ ไว้นะนารา วันนี้วันดี เป็นวันครบรอบ เธอต้องใจเย็นๆ ยิ้มเข้าไว้นะ ยิ้มสิ ยิ้มมม
ฉันพูดดึงสติตัวเอง ก่อนจะส่งยิ้มให้พี่เหนือ
ฉันต้องใกล้จะเป็นไบโพลาร์แล้วแน่ๆ…
“ รอนานใช่ไหม...”พี่เหนือพูดพร้อมกับเดินมาดึงกระเป๋าฉันไปถือให้
จะให้ฉันตอบยังไงละ นานมากงี้หรอ...
“ ก็นานค่ะ แต่ก็รอได้ ^^…วันนี้นาคุยกับเพลงแล้…” ฉันตอบก่อนจะยิ้มให้พี่เขาพร้อมกับจะเล่าเรื่องวันนี้ให้พี่เขาฟัง แต่ฉันก็หยุดคำพูดตัวเองไว้แค่นั้นเมื่อเห็นบุคคลที่สามก้าวลงมาจากรถพี่เหนือ
“ หมายความว่าไง ?” ฉันเงยหน้าถามพี่เหนือก่อนจะเลื่อนสายตาไปมองผู้หญิงที่กำลังเดินมาหาฉันกับพี่เหนือ
“ พอดีรถแพทเสียน่ะ แล้วพี่อยู่แถวนั้นพอดีพี่ก็เลยไปรับมา…” พี่เหนือพูดพร้อมกับเสยผมตัวเองขึ้นอย่างลวกๆ เหมือนต้องการระบายความร้อนจากเรือนผม
“ และที่มารับนาช้า ก็เพราะมัวแต่ไปรับเพื่อนสนิทของพี่คนนี้ใช่ไหม !?!”ฉันถามเสียงดังก่อนจะชี้ไปที่อินั่น
“ นา ไม่เป็นแบบนี้ดิ” พี่เหนือพูดก่อนจะจับแขนฉันไว้ แต่ฉันก็สะบัดออก
ฉันพยายามใจเย็นอย่างถึงที่สุดแล้ว แต่พอได้ยินคำตอบ ได้รู้สาเหตุว่าที่พี่เขามารับฉันช้าเป็นเพราะผู้หญิงคนนั้น มันเลยทำให้การควบคุมอารมณ์ของฉันมันพังลงทันที !!
“ น้องนา พี่ขอโทษนะคะ พอดีพี่โทรหาเพื่อนคนอื่นก็ไม่มีใครรับสายเลย”
“ อ่อ !! เลยสะเออะโทรหาผัวนางั้นสิ พ่อแม่ญาติพี่น้องของพี่ไม่มีหรอ !” ฉันหันไปพูดใส่หน้าอิมลพิษตรงหน้าก่อนจะเลื่อนสายตามามองพี่เหนือ พี่เหนือรู้ดีว่าฉันไม่ชอบออกจะเกลียดพี่แพทด้วยซ้ำ แต่พี่เหนือก็ยังทำแบบนี้
“ น้องนา พี่ พี่ขอโทษนะคะ...พี่ไม่รู้จะโทรหาใครจริงๆ ”
“ โอ๊ย ! พี่แพทที่บ้านมีไร่สตอเบอรี่หรอคะ ?!? ถึงได้ตอแหลเก่งขนาดนี้อะ !! เป็นหมออย่างเดียวเหอะ อย่ามาเป็นสัทภเวสีที่คอยแต่จะงาบแฟนคนอื่นเขาเลย !! ”
“ นา !!” พี่ดาวเหนือขึ้นเสียงใส่ฉันหลังจากที่ฉันพูดจบ ฉันเลื่อนสายตาไปมองพี่เหนืออย่างเอาเรื่อง
เอาดิ อารมณ์ฉันตอนนี้ ด่าไม่ไหวหน้าใครทั้งนั้นอะ !!
“ ขึ้นเสียงใส่นาทำไม นาผิดอะไรหรอ !? นายืนรอพี่ 2 ชั่วโมง โทรหาพี่แต่พี่ก็ไม่รับนาสักสายเดียว ! แล้วนาไม่มีสิทธิ์โกรธหรอ !!! ”
“ ก็พี่บอกอยู่นี่ไงว่าพี่...”
“ ว่าพี่ต้องไปรับมัน ?!? ”
“ นา เราคุยกันแล้วไง ว่านาจะไม่งี่เง่าเรื่องไร้สาระแบบนี้อะ ”
“ เหอะ เรื่องไร้สาระ เรื่องไร้สาระที่นาขอร้องพี่ไม่รู้ตั้งกี่ครั้งว่าอย่ายุ่งกับมัน ในเวลาที่มีนาอยู่ด้วย แต่พี่ก็ไม่เคยทำให้นาได้เลย...”
“ นาแต่พี่กับแพทเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งนานแล้วนะ เป็นมาก่อนที่พี่จะมาคบนาอีก !!!” คำพูดที่ออกมาจากปากพี่เหนือมันทำให้ฉันจุกไม่น้อย ฉันนิ่งอึ้งไปเมื่อได้ยินคำพูดแบบนั้นจากปากพี่เขา แต่ที่ทำให้ฉันเจ็บกว่า คือสายตาร้ายๆ กับรอยยิ้มของความสะใจจากผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างหลังพี่เหนือที่มันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บกว่า
จริงสินะ ! ฉันเองก็ลืมไปว่าฉันมาทีหลัง….
“ นาลืมไปว่าพี่เป็นเพื่อนกันมันก่อนที่จะมีนาเข้ามาในชีวิต...โทษที...”ฉันพูดแค่นั้นก่อนจะแค่นยิ้มให้พี่ดาวเหนือ ก่อนจะเดินเลี่ยงออกมา
“ นารา...”พี่เหนือเดินตามมาจับแขนฉันไว้ ก่อนจะเรียกชื่อฉัน
“ วันนี้นาว่าเรายังไม่พร้อมจะเลี้ยงฉลองครบรอบกันหรอก...วันหลังก็ได้..”ฉันพูดก่อนจะดึงมือพี่เหนือออกจากแขนก่อนจะรีบเดินหนีออกมา
น่าตลกดีเนอะ ทั้งๆ ที่ฉันพยายามแล้ว พยายามจะไม่ทะเลาะกับพี่เหนือ พยายามใจเย็นอย่างที่พี่เขาคอยบอก แต่พี่เขากับทำให้ความพยายามของฉันมันสูญเปล่า…ฉันเสียเปรียบผู้หญิงลักษณะแบบพี่แพท ฉันรู้ดี ฉันตอแหลไม่เก่ง ฉันมีความอดทนอดกลั้นน้อยมาก และนั่นคือจุดบอดของฉัน
แต่ฉันก็พยายามปรับแล้ว เพราะหลายๆ คนก็คอยเตือนฉัน และเพราะฉันรู้ว่าถ้าฉันยังเป็นแบบนี้มันอาจจะทำให้ฉันเสียพี่เขาไป และฉันก็ไม่ได้อยากเสียพี่เขาไปไง
กว่าฉันจะได้คบกับพี่เขามันยากเหมือนกันนะ กว่าฉันจะเอาชนะใจผู้ชายเย็นชาอย่างพี่เขาได้
กว่าจะได้รับความรักจากพี่เขามันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย
ฉันออกมายืนรอรถแท็กซี่ที่ป้ายรถเมล์ ก่อนจะเจอคันที่ว่างแล้วรีบเปิดประตูก้าวขาเข้าไปนั่งเพื่อกลับคอนโด
ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเผื่อมันจะมีสักสายที่พี่ดาวเหนือจะโทรหาฉัน
แต่ฉันก็ได้แค่คิด เพราะไม่มีสักสายที่พี่เขาจะโทรเข้ามาหา...
- @Condo DN -
ฉันกลับถึงห้องก่อนที่พี่เหนือจะกลับมาถึง หรือเขาอาจจะไม่กลับมานอนที่คอนโดของเราก็ได้...
ฉันเดินมาทิ้งตัวลวนั่งที่โซฟาก่อนจะเอนเอาหัวพิงพนักโซฟา...
ฉันกับพี่แพทเราเคยมีปัญหากันก่อนที่ฉันจะมาคบกับพี่ดาวเหนือ แต่พี่เหนือก็ไม่เคยรู้เพราะฉันเองก็ไม่เคยบอก เอาจริงๆ เรื่องของฉันกับพี่แพทที่เคยเกิดขึ้นมีแค่พวกเพื่อนสนิทของฉันเท่านั้นที่รู้...
ก่อนที่ฉันจะมาคบกับพี่เหนือ ฉันเคยคุยอยู่กับรุ่นพี่คนนึงเขาชื่อ พี่แทนไท...ตอนนั้นเหมือนจะไปได้สวยและฉันคิดว่าฉันจะเปิดใจให้พี่เขา แต่จู่ๆ พี่แพทก็เข้ามาทำให้ทุกอย่างมันแย่ไปหมด...ตอนนั้นพี่แพทก็แสดงตัวว่าเป็นเพื่อนสนิทพี่แทนไท ทำตัวเป็นผู้หญิงใสๆ เหมือนตอนนี้ จนสุดท้ายฉันกับพี่แทนไท เราก็ถ่อยห่างกันไปเอง
และสุดท้ายพี่แทนก็ไปคบกับพี่แพท ตอนนั้นฉันไม่อะไรมากหรอก แค่รู้สึก เกลียดมันทั้งคู่...และยิ่ง จู่ๆ ผู้หญิงที่ฉันเกลียดก็ดันกลายมาเป็นเพื่อนสนิทของแฟนฉันอีก มันยิ่งทำให้ฉันกลัวว่าครั้งนี้มันจะเป็นแบบเมื่อตอนนั้น แต่ไม่ว่ายังไงฉันก็จะไม่ยอมอีกแล้ว !
2 ชั่วโมงต่อมา...
ฉันนั่งชันเข่าอยู่บนโซฟา กดรีโมทเปลี่ยนช่องไปเรื่อย จนตอนนี้พี่เหนือก็ยังกลับมาไม่ถึงห้อง...
เขาคงไม่กลับมาแล้วแหละ ฉันเล่นไปโวยวายใส่พี่เขากับเพื่อนเขาขนาดนั้น…ทำตัวเองทั้งนั้นแหละฉัน ตอนพูดไม่คิด แต่พอเวลาผ่านไปก็มานั่งสำนึกผิด นี่แหละฉัน…..
แกร๊ก..
แอ๊ดดด...
แต่แล้วฉันก็ต้องรีบหันกลับไปมองที่ประตูคอนโด ก่อนจะเห็นร่างสูงที่คุ้นตาเดินเข้ามาพร้อมกับปิดประตูห้องอย่างช้าๆ...ฉันทิ้งขาลงนั่งดีๆ ก่อนจะมองไปยังผู้ชายที่ฉันรัก...
พี่เหนือมองฉันด้วยสายตาเรียบนิ่ง หลายๆ ครั้งที่ฉันมองไปยังใบหน้าเรียบนิ่ง ที่ฉันไม่เคยเดาความรู้สึก หรือความคิดของพี่เขาได้เลย
แต่แล้วจู่ๆ พี่เหนือก็อ้าแขนออกมา พร้อมกับพยักหน้าให้ฉันเบาๆ ฉันมองการกระทำนั่นก่อนจะเม้มปากตัวเองไว้ พยายามไม่ร้องไห้แต่พอแค่เห็นพี่เขาทำแบบนั้นฉันก็ร้องไห้ออกมาแบบกลั้นไม่อยู่พร้อมกับรีบวิ่งไปกอดพี่เขาไว้แน่น
“ พี่ขอโทษ...” พี่ดาวเหนือพูดพร้อมกับกระชับอ้อมกอดฉันแน่นขึ้นก่อนจะค่อยๆ พรมจูบไปที่เรือนผมของฉัน
“ ฮึก...นาก็ขอโทษ ฮึก...”ฉันพูดไปสะอื้นไป จากตอนแรกมันโกรธนะ โกรธที่พี่เขาทำกับฉันแบบนั้น แต่พอได้เห็นว่าพี่เขากลับห้อง ได้รับอ้อมกอดจากพี่เขา ความรู้สึกก่อนหน้านี้ที่มันมีตอนนี้มันหายไปหมดเลย...
“ รู้ใช่ไหมว่าพี่รักเรามากแค่ไหน...”
“ รู้...”
“ เชื่อใจพี่ เข้าใจพี่บ้างได้ไหม..”
“ นาเชื่อใจพี่ แต่นาไม่ไว้ใจพี่แพทนิคะ...”
“ พี่บอกแล้วไง คนที่พี่รักคือนา ใครจะคิดกับพี่ยังไงพี่ไม่สนใจ ไม่รับรู้...”
“ อย่าเอาคนอื่นมาทำให้เราไม่มีความสุข อย่าเก็บเรื่องแบบนั้นมาทำลายความสุขในชีวิตของตัวเองแบบนี้ดิ...พี่ไม่ใช่คนชอบพูด หรือชอบอธิบายอะไรซ้ำๆ นารู้ใช่ไหม แต่ตั้งแต่ที่พี่คบกับเรามา พี่พูดหรืออธิบายปัญหาเดิมๆ ทุกครั้ง แค่นี้มันก็น่าจะบอกนาได้แล้วมั้ยว่าพี่รักแค่เราอ่ะ”
“ ค่ะ...” ฉันพูดก่อนจะกอดพี่เหนือแน่นขึ้น พี่เหนือก็กอดฉันแน่นกว่าเดิมเช่นกัน…ฉันนึกว่าการทะเลาะกันครั้งนี้ของฉันกับพี่เหนือ มันจะจบลงเหมือนทุกครั้ง คือต่างแยกย้ายกันกลับไปที่คอนโดตัวเองแล้วไม่คุยกันเลย 2 วัน
และหลายๆ ครั้งก่อนหน้านี้ที่ทุกครั้งที่ฉันกับพี่เหนือทะเลาะกัน ฉันจะเป็นคนบอกเลิกพี่เขาตลอด แทบจะทุกครั้งที่ทะเลาะกันเลย แต่ล่าสุดฉันตกลงกับพี่เขาไว้แล้วว่า ต่อให้ทะเลาะกันแรงแค่ไหน ต้องไม่พูดคำว่าเลิกกันอีก และฉันก็จำมันขึ้นใจและต่อให้โมโหแค่ไหน คำว่าเลิกกันก็จะไม่ออกมาจากปากฉันอีกแล้ว…
- ผู้เขียน
