พรธีราเดินผ่านร้านแล้วร้านเล่า ก็ไม่ได้สิ่งที่ต้องการสักที ก่อนจะนึกออกว่าเขาเพิ่งเข้าไปทำงานที่บริษัท เมื่อสัปดาห์ที่แล้วนี่เอง พรธีราหยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายสินค้าชนิดหนึ่ง หญิงสาวมองผ่านตู้กระจกเข้าไปภายในนั้น รู้สึกว่าสิ่งนี้แหละที่เหมาะสำหรับมอบเป็นของขวัญวันเกิด และได้ใช้ในการทำงานด้วย พอเลือกได้อันที่ชอบแล้วพรธีราก็เดินไปหาพนักงานตรงเคาน์เตอร์ “สลักชื่อได้ไหมคะ” “ได้ค่ะคุณลูกค้า เขียนใส่กระดาษตรงนี้ค่ะ” พนักงานของทางร้าน หยิบแผ่นกระดาษใบหนึ่งยืนให้หญิงสาว “เอ่อ ขอเวลาหาข้อมูลสักครู่ก่อนนะคะ” หญิงสาวบอกอีกฝ่ายอย่างอาย ๆ เพราะเธอเองก็ไม่แน่ใจในตัวอักษรที่อยากสลัก “ได้ค่ะนั่งตรงโน้นได้นะคะคุณลูกค้า” พนักงานผายมือไปยังเก้าอี้สำหรับนั่งรอ “ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวนั่งลงแล้วเปิดโทรศัพท์มือถือ เพื่อค้นดูข้อมูลในอินเทอร์เน็ต ใช้เวลาอยู่ครู่ใหญ่ ๆ กว่าจะเข้าใจในเรื่องที่ค้นหาอยู่ และเลือกตัวอั