เอื้อมดาวหนีเหนือตะวันลงมาข้างล่างแล้ว หล่อนก็รีบเดินตรงไปหาป้าฉวี ยังไงเขาก็คงไม่กล้ารังแกหล่อนต่อหน้าป้าฉวีหรอกนะ เอื้อมดาวคิดในใจ
“ป้าฉวีคะ พ่อไปไหนคะเนี่ย ตั้งแต่มาเอื้อมยังไม่เห็นหน้าพ่อเลย หรือว่าเจ้านายของป้าใช้ให้พ่อไปไหนหรือคะ”
“คุณเหนือเธอไม่ได้ใช้อะไรคุณอำนาจหรอกค่ะ แต่ที่คุณอำนาจไม่อยู่นี่ ก็เพราะว่ามีโทรศัพท์มาหาท่าน จากนั้นท่านก็รีบร้อนออกไปทันทีเลยค่ะ ป้าถามว่าจะไปไหนก็ไม่บอก บอกแต่ว่ามีญาติมาหา” เอื้อมดาวขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างสงสัย นี่พ่อของหล่อนมีญาติที่ไหนกันอีก เพราะตั้งแต่หล่อนอยู่กับบิดามา บิดาไม่เคยมีญาติที่ไหนเลย
“แต่พ่อไม่มีญาติที่ไหนแล้วนี่ป้าฉวี เท่าที่เอื้อมจำได้เรามีกันอยู่แค่สองคนพ่อลูกเท่านั้น ส่วนแม่กับน้องของเอื้อมก็หายสาบสูญไปตั้งนานแล้ว แล้วพ่อออกไปหาใคร” ป้าฉวีส่ายหน้าอย่างจนปัญญา ก่อนจะเลี่ยงออกไป เมื่อเห็นเหนือตะวันเดินเข้ามา
“คิดว่าจะหนีฉันพ้นหรือไ
