เอื้อมดาวลงจากรถแท็กซี่ เดินเข้าไปภายในบ้านธรรมรงษ์รักษ์อย่างเศร้าหมอง
“อ้าว คุณเอื้อมทำไมมาแต่เช้าเลยล่ะคะ มาค่ะมา เข้าไปข้างในก่อน” ฉวีเห็นเอื้อมดาวเดินเข้ามาในบ้าน ก็ร้องเรียกอย่างดีใจ
“ป้าฉวีคะ พ่อตื่นหรือยัง เอื้อมจะขึ้นไปหาพ่อ” เอื้อมดาวกำลังจะก้าวเท้าขึ้นไปชั้นบน ซึ่งเป็นห้องนอนของบิดา แต่ฉวีก็ขัดขึ้นมาเสียก่อน
“คุณเอื้อมคะ เอ่อ คุณอำนาจตื่นแล้ว และก็ไม่ได้อยู่ห้องนั้นแล้วด้วย” เอื้อมดาวหันไปมองหน้าฉวีอย่างกังขา
“ไม่ได้อยู่ที่ห้อง แล้วพ่อเอื้อมไปอยู่ที่ไหนซะล่ะคะ” ฉวีอึกอักไม่รู้จะพูดยังไง
“เอ่อ คือ คือ...”
“ป้าฉวีมีอะไรก็พูดมาเถอะ เอื้อมทนได้ เพราะมันคงไม่มีอะไร ที่จะเลวร้ายมากไปกว่านี้อีกแล้วล่ะ” ฉวีกำลังจะบอก แต่เหนือตะวันซึ่งตามหล่อนมาก็พูดขึ้นเสียก่อน
“ยังมีสิ่งที่เลวร้ายมากกว่านี้ ที่เธอยังไม่ได้รับอีกเอื้อมดาว” เอื้อมดาวตกใจแทบช็อก หล่อนไม่คิดว่าเขาจะตามหล่อนมาเร็วอย่า
