หลังจากที่ฟ่านเฉินฟื้นขึ้นมา ฟ่านจิ้งก็มาเยี่ยมเขาอยู่หลายครา ทุกครั้งยังคงทำตัวเช่นเดิม เป็นน้องชายที่แสนดี ไร้เดียงสา ดูไม่มีพิษภัยใด ฟ่านเฉินรู้สึกอยากจะอาเจียนออกมาเต็มทน น้องสามช่างซ่อนเขี้ยวเล็บได้อย่างมิดชิด ช่างมีความอดทนสูงเสียเหลือเกิน
ก่อนตายในชาติที่แล้ว เขาจำได้ดีว่าสวีกุ้ยเฟยบอกความจริงกับเขา เป็นเรื่องสะท้านฟ้าก็คือ ฟ่านจิ้งไม่ใช่บุตรของเสด็จพ่อ แต่เป็นบุตรของชายชู้อย่างฟ่านหรงชินอ๋อง
เมื่อรู้เช่นนี้แล้ว เขาจะใช้ไพ่ตายใบนี้ในมือลากพวกมันลงนรกไปพร้อมกันทีเดียว แต่ยามนี้ให้พวกมันได้เสพสุขในอำนาจกันเสียก่อน
เพราะอาการป่วยทำให้ร่างกายของเขายังไม่ค่อยแข็งแรงเท่าที่ควร ระยะนี้ฟ่านเฉินจึงต้องดื่มยาหลายขนานจนรสชาติในปากของเขามีแต่ความขมเฝื่อนของยา แต่เขาก็อดทนไม่ปริปากบ่น ไม่ลงโทษหรือเอาโทสะไปลงกับบ่าวไพร่เลยแม้แต่น้อย
ส่วนฟ่านหลิ่นนั้น นับแต่วันนั้นก็ไม่ได้พบเจอกันเท่าใดนัก แต่
