14
บททดสอบที่สอง (ก่อกวน กวนใจ)
พริมาเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะของเธอแล้วก็คอยส่งสายตามองทิศเหนืออยู่บ่อยๆ จนทิศเหนือเองก็หวั่นไหวกับเธออยู่ไม่น้อย
“นี่คุณพริ้มไม่ทราบว่าทำไมคุณถึงเรียกผมว่าพี่เหนือ เราสองคนไม่ได้รู้จักสนิทสนมกันสักหน่อย” ทิศเหนือพูดขึ้นเพื่อให้บทบาทชายความจำเสื่อมบางส่วนสมบูรณ์แบบที่สุด
“นี่พี่เหนือคงจำเรื่องราวของเราไม่ได้สินะคะถึงได้บอกว่าเราไม่ได้สนิทกัน เราไม่ได้สนิทกันธรรมดานะคะ แต่เราสนิทกันแบบถึงพริกถึงขิงถ้าพี่เหนือจำไม่ได้ให้พริ้มช่วยทบทวนความจำให้มั้ยคะ” พริมาเดินมาที่โต๊ะของเขาอีกครั้งคราวนี้เธอนั่งลงบนโต๊ะแล้วนั่งไขว้ห้างโชว์เรียวขา เนียนๆ ขาวๆ ของเธอ พริมาจับมือของเขามาจับที่เรียวขาของเธอ ทิศเหนือหายใจไม่ทั่วท้องเลยทีเดียวเมื่อมือของเขาที่โดนเธอจับมันไปวางแหมะที่ขาอ่อนของเธอ
“พริ้มพอได้แล้ว” ทิศเหนือที่กลัวใจของเขาจะห้ามไม่อยู่เขาเผลอเรียกพริมาอย่างที่เขาเคยเ
