บทที่ 62

1403 คำ

  ในขณะนั้น Regan ก็ลดสายตาลงอย่างผิดปกติ..   แต่เขาตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้น!   เขาผู้ไม่เคยเกรงกลัวมาก่อนก้มหัวลงโดยไม่รู้ตัว การกระทำที่ละเอียดอ่อนนี้เป็นสัญญาณว่าเขาถอยห่างหรือไม่?   ดวงตาของ Regan สะท้อนถึงความรำคาญและการระคายเคืองเมื่อคิดถึงมัน   เมื่อเห็นหยดน้ำ ผมเปียกและเสื้อของเธอที่โปร่งแสงเล็กน้อยเนื่องจากหยดน้ำตกลงมา เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะฉายปฏิกิริยาแบบนี้ และหัวใจของเขาก็เต้นเร็วขึ้นทุกจังหวะ   เรแกนสบถในใจอย่างเงียบๆ “ไอ้บ้าเอ๊ย!”   ไม่จำเป็นต้องพูดเลย เฮเซลไม่มีความคิดที่เฉียบขาดว่ารีแกนกำลังคิดอะไรอยู่ เธอรู้สึกว่ายามของเธอได้รับการเลี้ยงดูตามสัญชาตญาณทันทีที่เธอเปิดประตู   เธอรู้สึกว่าบรรยากาศรอบๆ ห้องเรียนเริ่มเย็นลงอย่างน่าขนลุกและหายใจไม่ออกมากกว่าปกติ!   เธออดไม่ได้ที่จะบ่นพึมพำในใจ เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชายผู้นี้ และไม่รู้ว่าใครทำร้ายเข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม