สายตาของเรแกนเย็นชาในทันที ก่อนที่เฮเซลจะโต้ตอบ เขาอุ้มเธอขึ้นอย่างง่ายดาย ยกเธอขึ้นจากพื้น
เฮเซลตะลึงงันกับการเคลื่อนไหวอย่างกะทันหันของเขาว่า "คุณมอร์ริส คุณ... คุณคือ..."
โดยไม่สนใจเธอ เรแกนเดินไปที่ข้างเตียงแล้วโยนเธอลงไป เขาพูดอย่างเอาแต่ใจว่า “อยากป่วยอีกไหม จำไว้ ร่างกายของคุณเป็นของฉัน และคุณต้องดูแลมันให้ดี ความเป็นอยู่ที่ดีของคุณคือความรับผิดชอบของคุณ เข้าใจไหม อย่าเดินเท้าเปล่าอีกเลย” ."
เกิดขึ้นกับเฮเซลเท่านั้นที่รีแกนอุ้มเธอเพราะเธอไม่ได้สวมรองเท้า
อย่างไรก็ตาม เฮเซลไม่กล้าที่จะดูถูก แต่เธอกลับหน้าแดงหนักขึ้น เกือบหลับตาลง
เขา... ยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าด้วยซ้ำ!
และมันก็เกิดขึ้นว่าเธอเป็นผู้กระทำความผิด
พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง เธอเตือนเขาว่า "กรุณา" "คุณมอร์ริส... คุณ... เสื้อผ้าของคุณ..."
ทันใดนั้น รอยยิ้มชั่วร้ายก็ผุดขึ้นบนใบหน้าของเรแกน มันทำให้หัวใจของเ
