“ไม่สนใจไม่ได้หรอกค่ะ เพราะฉันเองก็มีคนรักอยู่แล้ว”
“คุณว่าอะไรนะข้าว!”
ถ้าคำว่าความลับไม่มีในโลกฉันใด คำว่าให้ความลับตายไปพร้อมกับฉันก็ไม่มีฉันนั้น ย้อนกลับไปเมื่อหลายนาทีก่อน
‘ตาดำคล้ำเหมือนหมีแพนด้า มิเคเล มอร์เรโน ทำหล่อนไม่ได้หลับไม่ได้นอนหรือไงยะ’ ภานุตั้งคำถามแกมสัพยอก ทันทีที่เธอเปิดประตูรถขึ้นไปนั่งข้างๆ โดยมีแจงจิตนั่งคู่คนขับอย่างพลอยเพลิน ทั้งหมดมารับเธอที่คอนโดฯ เพื่อไปห้างสรรพสินค้าที่อยู่ไม่ไกลจากคอนโดฯ ของเธอ
‘ถ้ามิเคเล ก็ดีน่ะสิ แต่นี่รองฯ เตชน์ทำฉันไม่ได้หลับได้นอน’ ตอบกลับไปเบาๆ แทบเป็นเสียงกระซิบ
‘ทำไมยะ’ ป้องปากถามเสียงเบาดุจกัน เนื่องจากสัญญาไว้กับเพื่อนรักแล้วว่าจะให้ความลับตายไปพร้อมกับตัวเอง
‘เขารู้แล้วว่าผู้หญิงคืนนั้นเป็นฉันและบอกด้วยว่าจะรับผิดชอบ’
‘กรี๊ดดด! คุณเตชน์จะขอแกแต่งงานเหรออีข้าว’ จะตะครุบปากภานุก็ไม่ทันแล้ว เมื่อสองสาวด้านหน้าถึงกับหันขวับมาม
