พาขวัญรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก เมื่อพบว่าคนที่หายตัวไปจากชุดโซฟาหน้าจอทีวีเข้ามาอยู่ในห้องนอนของเธอ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเธอเสียก่อน ต่อให้ที่นี่เป็นของน้าเขาก็เถอะ
“ไม่ยักรู้ คุณใช้น้ำหอมกลิ่นนี้ด้วยเหรอข้าว” คำถามนั้นของเตชน์เปลี่ยนอารมณ์พาขวัญไปอีกขั้ว จากความโกรธเป็นอึ้ง ก่อนหัวใจจะดิ่งวูบลงหุบเหวเบื้องลึก เมื่อคิดได้ว่าการมาของเขาไม่ใช่เรื่องงาน แต่เป็นเรื่องส่วนตัว!
อันที่จริงเธอน่าจะเชื่อสัญชาตญาณของตัวเองตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็นเขา แต่ก็ไม่แปลกอะไรที่เธอจะเชื่อตามที่เขาบอกว่ามาคุยเรื่องงาน ในเมื่อเขารู้จุดอ่อนของเธอดี นั่นก็คือเรื่องงานและเงิน ยังไงก็ต้อนรับขับสู้เขาอยู่แล้ว กลับกันถ้าเขามาพร้อมกับความเกรี้ยวกราด โหวกเหวกโวยวายหน้าประตู ข้อหาที่เธอแอบไปขโมยสเปิร์มเขามา เธออาจไม่เปิดประตูต้อนรับเขาก็ได้
นี่แหละคือความเจ้าเล่ห์ของเตชน์
“เพื่อนให้เป็นของขวัญน่ะค่ะ แต่ฉันไม่ชอบกลิ
