ล่า 4
1441 คำ
เตชน์ไม่ปฏิเสธเมื่อเพื่อนๆ นัดรวมตัวกันคืนนี้ที่ผับดังย่าน รัชดา นอกจากจะมาหาอะไรดื่มให้หายฟุ้งซ่านแล้ว เพราะไม่ว่าใครเดินผ่านแล้วได้กลิ่นน้ำหอมกลิ่นเดียวกันหรือคล้ายๆ กันกับที่สาวปริศนาใช้ในคืนนั้น เขาถึงขั้นเดินไปถามว่าเราเคยรู้จักกันหรือเปล่า จนเลขาฯ สาวมองเขาด้วยสายตาแปลกๆ กับอีกอย่างเรื่องที่ให้สิงหนาทไปตามสืบ อีกฝ่ายบอกว่ามีคำตอบให้แล้ว
“เฮ้ย มึงขับรถมาหรือว่าขี่จรวดมาวะไอ้เตชน์ ชั่วโมงก่อนยังบอกว่าอยู่พัทยาอยู่เลย” เป็นเสียงของอิชย์ที่ทักทายเตชน์เป็นคนแรก
“กลัวพวกมึงรอ”
“พวกกูก็เพิ่งมาถึง ยังไม่ถึงยี่สิบนาทีดีด้วยซ้ำ ออนเดอะร็อกหรือว่านี้ตดี” ทัศนัยเสริม และไม่ลืมที่จะเอ่ยถามเพื่อนอย่างใส่ใจ
“ออนเดอะร็อก ว่าแต่ไอ้สิงห์ไปไหน” บอกความต้องการของตัวเองกับทัศนัยเสร็จ จากนั้นก็ถามหาอีกคน
“ไปเข้าห้องน้ำ ว่าแต่มีอะไรวะ มาถึงก็ถามหาไอ้สิงห์”
“ก็จะอะไรล่ะไอ้อิชย์ มันก็ใช้บริการกูเหมือนพวกมึงนั่นแหละ นี่กูงงนะเว้ย จะไม่ปล่อยให้กูรับงานลูกค้าคนอื่นๆ เลยหรือไง เอาแต่ตามสืบเรื่องพวกมึงเนี่ย แม่ง! ขยันสงสัยกันเก่ง” เป็นเสียงของสิงหนาท อดีตนายตำรวจที่ผันตัวมาเป็นนักสืบเอกชนเดินมาทันได้ยินคำพูดของอิชย์เข้าพอดี
“เฮ้ย เรื่องอะไรวะ” ทัศนัยถามขึ้นก่อน
“นั่นสิเรื่องอะไร” ตามด้วยอิชย์ที่เป็นลูกค้าสิงหนาทมานาน เนื่องจากเขามีปัญหากับคนคนหนึ่งมาเกือบทั้งชีวิต จำเป็นต้องจ้างรายเหมาให้สิงหนาทตามสืบดูพฤติกรรม
“มึงพูดเลยสิงห์ กูไม่คิดจะมีความลับกับพวกมันอยู่แล้ว” พอเจ้าของเรื่องอนุญาต สิงหนาทก็เปิดปากเล่าเรื่องที่รู้มา
“คนที่ขับมอเตอร์ไซค์ชนตูดรถมึงเมื่อวันก่อน เป็นลูกน้องหางแถวของเสี่ยชัยยันต์ อดีตเพื่อนร่วมรุ่นกับพี่ตรี พี่ชายต่างแม่มึงนั่นแหละ”
“หมายความว่าไงวะ พี่จะฆ่าน้องอย่างนั้นเหรอ” ทัศนัยถามเสียงเครียด อดเป็นห่วงความรู้สึกเตชน์ไม่ได้ เห็นเงียบๆ ไม่พูดไม่จาแบบนี้ รู้แหละว่าเจ็บ
“ฟังจากที่ไอ้เตชน์เล่า กูคิดว่าแค่ยืมมือมาขัดขวางไอ้เตชน์ไม่ให้ไปที่บ้าน เพราะเร็วๆ นี้พ่อมันจะประกาศว่าใครจะได้สมบัติอะไรยังไงบ้าง การที่ไอ้เตชน์ไปช้ามาสาย ประกอบกับที่ผ่านมามันเรื่อย ๆ เฉื่อยๆ กับงาน ย่อมมีผลต่อการตัดสินใจของพ่อมันด้วย”
“ทำกับน้องได้ขนาดนี้ กูว่าอย่าประมาท” อิชย์เตือนด้วยความเป็นห่วงเพื่อน
“เรื่องนี้ไม่ต้องห่วง กูจะให้ลูกน้องตามไอ้เตชน์ห่างๆ”
“ขอบใจมึงมากสิงห์ กูเองก็จะระวังตัวด้วย” เตชน์ไม่อยากให้เพื่อนๆ เป็นห่วง ทั้งที่ใจโคตรเป็นกังวล เนื่องจากเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ติดอยู่ในใจเขามาตลอดหลายวัน สุดท้ายก็เป็นจริงอย่างที่เขาสงสัย
“เรื่องไอ้เตชน์จบ ต่อไปเรื่องของมึงไอ้นัย ผู้ชายคนนั้นเป็นเกย์ คุณนุชคงไม่เอาทำผัว รีบไปง้อเธอซะ ก่อนที่อะไรๆ จะสายไป ส่วนมึงไอ้อิชย์ สายรายงานกูมาว่าช่วงนี้ย่ามึงไปเมืองนนท์บ่อยๆ ไว้รอให้อะไรๆ ชัดเจนอีกนิด กูถึงบอกได้ว่าย่ามึงกำลังวางแผนเล่นอะไรอีก”
พอสิงหนาทกล่าวถึงเรื่องของอิชย์ พลันนั้นเสียงหัวเราะของทุกคนก็ดังขึ้นไม่เว้นแม้แต่เจ้าของเรื่อง รวมถึงเตชน์ที่กำลังอยู่ในโหมดเครียด เนื่องจากรู้ดีว่าศัตรูหมายเลขหนึ่งของอิชย์ก็คือย่าสุดที่รักของมันนั่นแหละ
นับว่าเป็นมวยถูกคู่ที่น่าติดตาม
“นับถือมึงว่ะสิงห์ สืบเก่ง เดี๋ยวกูหาลูกค้าให้อีก” ทัศนัยเอ่ยขึ้น หลังจากหยุดหัวเราะแล้ว
“เอามา ช่วงนี้กูร้อนเงิน น้องๆ ต้องกินต้องใช้” น้องๆ ที่สิงหนาทหมายถึง ไม่ใช่น้องที่คลานตามกันมา หรือน้องหมาน้องแมวที่ทาสชอบใช้เรียกกัน แต่หมายถึงน้องๆ นักศึกษาที่เจ้าตัวอุปการะเลี้ยงดูฉันกิ๊กฉันเมียเก็บ
“ก็ไอ้เตชน์นี่ไง วันก่อนเมาจัด ไม่รู้ไปข่มขืนใครเข้า มึงช่วยตามสืบให้หน่อย กูกลัวเหลือเกินว่ามันจะติดคุกข้อหาพรากผู้เยาว์ เผลอๆ มึงและมึง รวมถึงกู” บุ้ยปากไปทางสิงหนาทและอิชย์ก่อนจะชี้นิ้วเข้าหาตัว “อีกเก้าเดือนข้างหน้าได้รับขวัญลูกไอ้เตชน์”
สองหนุ่มเบิกตากว้างกับสิ่งที่ได้ยิน แต่บางครั้งทัศนัยก็เชื่อไม่ได้ เพราะอำเก่ง อำจนไม่รู้ว่าเรื่องไหนจริงเท็จ สิงหนาทจึงเลือกที่จะถามกับเจ้าตัวโดยตรง
“จริงเหรอวะเตชน์” พอเตชน์พยักหน้ายอมรับ กลายเป็นว่าคนที่หลุดอุทานคืออิชย์
“เชี่ย! ซวยแล้วไง”
“เรื่องเกิดตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่ไหน” นักสืบหนุ่มถาม หลังใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่ง
“คืนวันพฤหัสที่แล้ว ที่คอนโดฯ กู” เตชน์ตอบคำถามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เพราะผ่านมาอาทิตย์หนึ่งแล้วแต่เขายังตามหาสาวปริศนาในคืนนั้นไม่เจอ
“วันนี้วันศุกร์ ผ่านมาแค่อาทิตย์เดียว กูว่าคอนโดฯ มึงน่าจะยังเก็บหลักฐานจากกล้องวงจรปิดไว้ เพราะนอกจากขายความหรูหราหมาเห่าแล้ว คอนโดฯ ที่มึงอยู่ชูการขายเรื่องความปลอดภัยให้กับผู้ที่อยู่อาศัยอีกต่างหาก ดังนั้นหน่วยจัดเก็บข้อมูลต้องใหญ่มากๆ อ้าวเฮ้ย นั่นมึงจะไปไหนวะเตชน์”
“กลับคอนโดฯ”
เตชน์ใช้อภิสิทธิ์ลูกบ้านที่จ่ายค่าส่วนกลางมากกว่าใคร เพื่อน เนื่องจากห้องชุดของเขาตั้งอยู่ชั้นบนสุดของอาคารสามสิบสองชั้น มีลิฟต์ส่วนตัว มียิมในตัว รวมถึงสระว่ายน้ำกลางแจ้ง ด้วยการให้ผู้จัดการนิติบุคคลขอไฟล์กล้องวงจรปิดจากห้องปฏิบัติการของทีมรักษาความปลอดภัยนำมาให้ถึงห้อง
นี่คือจุดไต้ตำตอ ที่เขาน่าจะคิดได้ตั้งนานแล้ว แต่เพราะช่วงนั้นมีอะไรให้คิดเยอะ ทำให้เขาลืมนึกถึงเรื่องกล้องวงจรปิดไปเสียสนิท ต้องขอบใจสิงหนาท ถ้าไม่มีมันป่านนี้เขายังต้องงมเข็มในมหาสมุทรต่อไป
เตชน์กดเริ่มวิดีโอในนาทีที่ยี่สิบซึ่งตรงกับเวลาสี่ทุ่มของคืนเกิดเหตุ เนื่องจากหนึ่งในทีมรักษาความปลอดภัยฝากผู้จัดการนิติบุคคลมาบอกกับเขาว่าคืนนั้นมีผู้หญิงผมยาว ใส่เดรสสั้นสีเงินวิ้งๆ มาส่งเขาที่คอนโดฯ จริง
นั่นไง ถ้าเขาถามเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย คงรู้เรื่องไปนานแล้ว
ระหว่างที่วิดีโอเล่นไปในความเร็วคูณสอง หัวใจของเขาก็เต้นกระหน่ำอย่างลุ้นระทึก ยอมรับว่าไม่เคยตื่นเต้นระคนกังวลเท่านี้มาก่อน ทุกวินาทีที่วิดีโอเล่นไปก็ภาวนาไปด้วยว่าอย่าให้เป็นเด็กอายุต่ำกว่าสิบแปด เขาไม่ได้กลัวติดคุก เพียงแต่เสียดายอนาคตของเด็กเท่านั้น หากเกิดว่าตั้งครรภ์ขึ้นมาในวัยเรียน
“เฮ้ยๆ”
เตชน์ร้องขึ้นอย่างตื่นเต้น พร้อมกับกดรีโมตปรับให้ภาพเคลื่อนไหวตรงหน้าอยู่ในโหมดสโลว์ เมื่อภาพของเขาปรากฏขึ้นที่หน้าจอ พร้อมกับหญิงสาวปริศนาที่เขาตามหามาตลอดทั้งสัปดาห์เดินประคองเขาเข้ามาในลิฟต์ วินาทีแรกที่เห็นต้องยอมรับว่าเธอเป็นผู้หญิงที่แข็งแรงมากๆ เพราะสามารถประคองคนเมาอย่างเขาได้โดยไม่หกล้มก้นขวิด วินาทีต่อมาปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอดูดีทั้งที่ยังไม่เห็นหน้า
หุ่นดี ผิวขาว ผมยาวสลวย เหนือสิ่งอื่นใดเธอตัวหอมมาก
หัวใจของเตชน์เต้นกระหน่ำมากขึ้นกว่าเดิม แทบทะลุออกนอกอกลงมากองแทบเท้า ลุ้นไปทุกวินาที กระทั่งใบหน้าสวยเฉี่ยวด้วยเครื่องสำอางปรากฏให้เห็นชัดเจนตอนที่เธอสะบัดผม เขาก็รีบกดให้ภาพหยุดเคลื่อนไหว เดินไปใกล้หน้าจอมากขึ้น ก่อนตกตะลึงถึงขีดสุด โดยไม่รู้ว่าวินาทีนั้นหัวใจของเขาหยุดเต้นไปหรือยัง เมื่อสาวที่เขาตามหามาตลอดหลายวันไม่ใช่คนอื่นคนไกลที่ไหน แต่เป็นเลขาฯ สาวที่เขาให้ฉายาว่าสมศรี422R!
“สมศรีนี่คุณ...!”
โอ้... พระเจ้า!
- ผู้เขียน
