@บริษัทของครอบครัวกันตพงษ์ "มันต้องเดี๋ยวนี้เลยเหรอวะ" กันตพงษ์แผดเสียงอย่างหงุดหงิด "ครับบอส" "เออ..ตามนั้น..เตรียมเรื่องสถานที่ให้พร้อม" "ครับบอส" โทรออก ภรรยาเด็ก..ตู้ด.... "ค่ะพี่กัน" "พี่มีงานด่วน ต้องเตรียมงานอาจจะดึก ไม่ต้องรอกินข้าว พักผ่อนเลย เดี๋ยวพี่จะหาไรกินจากข้างนอกเลยนะครับ"ค่ะ พี่กัน..อย่าดึกมากนะคะหนูเป็นห่วง" "ค่ะ ปิดประตูให้ดีใครมาให้ดูดีๆ อย่าเปิดประตูมั่วซั่วหล่ะ" "ค่า ทราบแล้วค่า...ไม่เปิดค่า." "หึหึ..แล้วเจอกันครับ" "ค่ะ" แล้วกดวางสายไป จากนั้นเธอก็เข้านอนและเผลอหลับไปในที่สุด เวลาเกือบเที่ยงคืน แอ๊ด..กึ่บ เสียงเปิดประตูและปิดประตูอย่างเบามือ "หลับอุตุเลย" เขาเอ็นดูระคนสงสัยว่าเขามีเมียหรือมีลูกกันแน่ กันรีบเข้าไปจัดการธุระส่วนตัวในห้องน้ำเพียงไม่นานก็รีบขึ้นมานอนกอดคนตัวเล็กไปอย่างรวดเร็ว สองสามีภรรยาใช้ชีวิตอยู่ในคอนโดสลับกับอยู่บ้านเขาและเธอบ้างในวันหยุ